Μετά που μια συζήτηση στο μπλόγκ του Έλατου Χελιδονιού, ο παππούς ο Aceras ερώτησε με γιατί γράφω, γιατί έχω τούτη την ανάγκη να εκφράζουμε δημόσια.
Εκατάλαβα ότι η απάντηση μου εννα εν μεγάλη, τζιαι καλύτερα να την γράψω στο μπλόγκ μου παρά σε ένα κόμμεντ άλλου μπλόγκ.
Η αλήθκεια εν ότι ασχολούμαι με διάφορα πράματα που πολλά μιτσής. Πάντα εδίαβαζα ότι έππεφτε στα σίερκα μου τζιαι πάντα έθελα να μαθαίνω καινούργια πράματα τζιαι να εξερευνώ τον κόσμο γυρώ μου.
Στην ηλικία που οι παραπάνω μας διαμορφώνουμε την βάση της προσωπικότητας μας τζιαι ξεκινούμε να δημιουργούμε ή να κληρονομούμε τις απόψεις μας, στην εφηβεία δηλαδή, άρκεψα να αμφισβητώ τον κόσμο. Τον θεό, τα σχολεία, την μουσική, την τηλεόραση, σχεδόν τα πάντα. Ούλλα όσα εθεωρούσα στερεότυπα τζιαι δωτά, άρκεψα να τα σκέφτουμε τζιαι να τα ψάχνω.