Τούτο εσηνέβηκε εχτές σε γνωστή μπυραρία της Λευκωσίας, με καθιερωμένο φεστιβάλ μπύρας κάθε χρόνο.
Η Μαρία η σερβιτόρα, έδειξε που την αρχή της νύχτας τα δόντια της.
Όμορφη τζιαι απλή αλλα τζιαι με μια πολλά γλυτζία άγριαδα. Σε καμία περίπτωση δεν εχαρίστηκε στα πειράγματα τζιαι τα αστεία του αντρικού πλυθησμού γύρω της.
Τζιαι πιστέψετε με, τούτες οι κοπελλούες ακούσαν τα πάντα, ειδικά εψές.
Σε κάποια φάση ήρτεν προς διάσωση μιας άλλης φίλης της, σερβιτόρας η οποία δεν τα εκατάφερνε με τα άκυρα που τις ελαλούσαμε τζιαι ήταν τζιαι φορτωμένη με τον δίσκο.
Βασικά είδεν μας με ύφος«Αν δεν κόψετε τες μαλακίες, εννα φύει κανένα pint Becks που το σίερι μου τζιαι να σας έβρει μες τα πουκατομάσελλα»
Τζιαι ερώτησε ευγενικά (νομίζω) «Συμβαίνει κάτι, επειδή η κοπέλλα έσιη δουλεία, να σας εξυπηρετήσω εγώ». Εκαταλάβαμε ότι εν μας παίρνει άλλο τζιαι εσυναχτήκαμε μες τα πετσία μας. Έβαλεν μας ττερπιέ που λαλούν.
Η αποκορύφωση της βραδίας και ο λόγος που γράφω τούτο το κομμάτι, εν ότι ήρτεν στην μπυραρία η παρέα του Μαχαιρίτσα, του Σταρόβα τζιαι του Μπουλά. Ως δαμέ καλά.
Έλα όμως που η μπυραρία, η ώρα 2 εμάσιετουν να κλείσει τζιαι οι παρέες εν ελαλούσαν να φύουν.
Η άλλη η σερβιτόρα, η Εύη, εδισπύρκασε επειδή, λογικά έθελε να πάει σπίτι τζιαι κανεί. Ο Μαχαιρίτσας τζιαι ο Σταρόβας εκάτσαν στες μπύρες τζιαι χαβάν τους.
Έρκετε λοιπόν η Μαρία κουρτισμένη τζιαι επαρακάλεσεν τους να φύουν επειδή η μπυραρία έκλειεν.
Τωρα εννα μου πείς. Ε, τζιαί;
Εμένα τζιαι του παρέα, εν μας είπεν τίποτε!
Ναι φίλε μου, στην Κύπρο οι σερβιτόρες γειώνουν τους Κυπραίους πελάτες τζιαι στέλλουν τους ηθοποιούς τζιαι τους τραγουδιστές σπίτι τους.
Καλά μεν φανταστείτε ότι εμείς εγλυτώσαμε πολλή ώρα ακόμα που το να μας την πεί να φύουμε. Αλλα ΟΚ, σημασία έσιη ποιούς είπεν πρώτα έννε; 😀
Σοβαρά εγώ εκτίμησα το ότι, ήταν ίσια. Αν ήταν άλλη η αλλού, ίσιεν να κάτσουν να τους καρτερούν ώσπου να ξημερώσει, επειδή εν διάσημοι. Εν υπάρχουν πολλοί που να εν τόσο εντάξει στην δουλεία τους γενικά.
Ένα χειροκρότημα στην Μαρία που εν καταλάβει θεό. Εν πα να εισαι ο Michael Jackson, η δουλεία εν δουλεία φίλε μου.
Το υπόλοιπο εν ένα τραγούδι του Tom Waits που το εδιασκεύασε στα Ελληνικά ο Φοίβος Δεληβορίας.
Αφιερωμένο στην Μαρία αλλα παραπάνω στην Εύη που μας επήρεν τα μυαλά μας εψές 😉
Χάλια – Φοίβος Δεληβορίας
Κοίταξε την πως σερβίρει πιο λευκή κι απ την ποδιά της
Πως κρατάει ψηλά τον δίσκο και την αξιοπρέπειά της
Ροδανθός μες στα ρεμάλια και θεά μες στους θνητούς
Η παγίδα για να γίνεις πάλι χαλιά
Που ήδη νιώθεις σαν τον Κάγκνεϊ
Μπροστά στην Ρίτα Χαιηγουωρθ
Μες στην τσίκνα μιας υπόγειας ζωής
Διερωτάσαι αν είναι μόνη
Αν φοβάται αν θυμώνει
Θα σου δώσει κάποιο σήμα
Μείνε κι άλλο και θα δεις
Σε ρωτάει θα πιείτε κάτι και το ακούς σαν να είναι ποίημα
Λες «δεν ξέρω, ότι να ναι, όπως να ναι» θα ναι κρίμα
Να στην πάρει κάποιος άλλος ενώ εσύ πρώτος αισθάνθηκες
Του βυθού της τα κοράλλια μα ίσως πάλι όλα αυτά
Να είναι κόλπο για να γίνεις πάλι χάλια
Μα κι αυτή έχει έναν τρόπο
Να σου αδειάζει το τασάκι σου
Γελώντας μ’ ένα αστείο Που ποτέ δε θα της πεις
Και θες να φύγεις μα είσαι λιώμα
Και στο σπίτι σου είν’ ακόμα
Αυτό το πέλαγος συντρίμμια
Της χαμένης σου ζωής
Ένα πέλαγος μπουκάλια
Και βιβλία και καπνός
Κι όλα όσα θες να γίνεις πάλι χάλια
Όμως κι αυτή θα ‘χει πονέσει
Κάποιος τύπος θαν’ στη μέση
Απ’ αυτούς στα γυμναστήρια
Στης Έβγας τα πρατήρια
Που θα την ήθελε πιο χάρτινη
Και πιο ξανθιά και πιο γυμνή
Και βέβαια ποτέ δεν θα της είπε “Σ’ αγαπώ”
Απλώς θα βρήκε κάποιαν άλλη
Από μιαν άλλη γειτονιά
Και θα την άφησαν στα μαύρα της τα χάλια
Απόψε φεύγει κάποιο τραίνο
Για έναν τόπο ωραίο και ξένο
Αλλά εσύ πρώτη φορά
Νιώθεις πως όλα εδώ συμβαίνουν
Χριστός γεννάται σ’ ένα μήνα
Κι ότι εύχεσαι ξεκίνα
Όλα θα ‘ναι πάντα μαύρα
Μα θα κρύβουν μια φωτιά
Κι αύριο εδώ θα είσαι πάλι
Μα επιτέλους θα της πεις
Ότι θες μόνο για κείνην Να ‘σαι χάλια