Έτσι που λέτε. Μετά που το φρουτάκια, το πάκμαν τζιαι το μπάπολ-μπάπολ οι εφευρέτες της δημοκρατίας, της ελεύθερης έκφρασης τζιαι του ίσου λόγου (που εννα το πει τζιαι ο κόλος τους άλλο λλίο ότι εδώκαν τα φώτα της Ευρώπης) αποφασίσαν να λογοκρίνουν τζιαι να ελέγξουν τα μπλόγκς.
Εν γουστάρουν αλόπως να έσιει τρόπο ο κόσμος να λαλεί τζίνο που θέλει, χωρίς να τον ελέγχουν. Εν τους αρέσκει το ότι υπάρχει ένα βήμα ελεύθερο, ότι όποιος θέλει μπορεί να γίνει συγγραφέας, δημοσιογράφος τζιαι να πει την γνώμη του. Ενοχλεί τους, το γεγονός ότι εν το καταλάβουν τούτο το πράμα… το ίττερνετ ρε κουμπάρε.
Καταλάβουν ότι εν επικίνδυνο για όσα εκτίζαν τόσα χρόνια. Τόσα χρόνια επροσπαθούσαν να πείσουν τον κόσμο ότι ο μοναδικός τρόπος να εκφράσουν τις απόψεις τους εν μέσα που τα κόμματα τους τζιαι ότι τζίνοι εν οι μόνοι που μπορούν να τους βοηθήσουν. Ήταν σίουροι τόσα χρόνια ότι εξεγελούσαν τζιαι ελέγχαν τες μάζες. Εξέραν ταυτόχρονα ότι υπάρχουν κάποιοι μες τες μάζες που εν μασούν το παραμύθι τζιαι μπορούν να κάμουν ζημία άμα τους δοθεί η ευκαιρία. Ως πριν λλία χρόνια όμως, επαναπαύουνταν στο γεγονός ότι οι λλίοι τζιαι επικίνδυνοι, εν είχαν τρόπο να το κάμουν τζιαι ότι αν εχρησιμοποιούσαν τους διαθέσιμους τρόπους (τηλεόραση, ράδιο) εν θα είχαν πρόσβαση σε πολλή κόσμο, τζιαι το πολλή, πολλή να τους αποκαλούσαν γραφικούς. Πριν το ίντερνετ ήμασταν ακίνδυνοι κύριοι!
Η ειρωνεία εν ότι, προσπαθούν να πολεμήσουν κάτι που εν μπορούν να καταλάβουν. Μαζί με την Κίνα, την Αίγυπτο, την Τουρκία τζιαι άλλες δικτατορικές κυβερνήσεις, προσπαθούν να πολεμήσουν την ποιο ελεύθερη κοινωνία που εδημιουργήθηκε ποττέ. Μια κοινωνία που εν έσιει φυσικό υπόβαθρο. Που τρέφεται τζιαι επεκτείνεται πάνω σε κάτι το οποίο τζίνοι θεωρούν άυλο, πάνω σε ένα δίκτυ γύρω που την Γή.
Που τεχνολογικής απόψεως, τούτο εν απλά άστοχο. Ότι τζιαι να κάμουν, πάντα εννα βρίσκουμε τον τρόπο μέσα που το ίντερνετ να έχουμε μπλόγκς τζιαι να λαλούμε τζίνο που θέλουμε. Εννα κόψετε το ίντερνετ ρε λεβέντες; Εννα ξεριζώσετε τα σύρματα; Να ξέρετε πως ύλαντρον, όντας κοπεί καβάτζιν, τριγύρω του πετάσσουνται τριακόσια παραπούλια.
Το ότι προσπαθούν να έβρουν νομοθετικό πλαίσιο να ελέγξουν τα μπλόγκς, εν απλά φασιστικό. Τζιαι τζίνοι που το εσκεφτήκαν εν απλά φασίστες που καταλήγουν σε σπασμωδικές κινήσεις επειδή νιώθουν ότι κάμνει τους ζημία η ελεύθερη έκφραση. Ντροπή μεγάλη στου σπαθιού την τρομερή την κόψη, που όσο κι αν κόψει κεφάλια, γλώσσες και χέρια ποτέ του δεν θα φτάσει να κόψει από τ’ αστέρια.
Το μόνο που υπολόγισαν σωστά, εν ότι το μπλόγκινγκ εν μια δύναμη που μεγαλώνει τζιαι αν δεν ελεγθεί γλίορα, εννα τους προκαλέσει μεγάλο πρόβλημα στο μέλλον. Εν υπολόγισαν την αντίδραση που έναν προκαλέσουν τζιαι το σημαντικότερο, εν υπολόγισαν με ποιους παν να τα βάλουν.
Έρκεστε να μας πολεμήσετε έσσω μας, στο γήπεδο μας. Εν ελεγχούμαστε, εν σιωπούμε ότι τζιαι να κάμετε. Θα αννοίετε τους μπράουζερ σας τζιαι θα θωρείτε τζίνα που εν γουστάρετε. Τζινα που ενομίζετε ότι εν καταλάβει κανένας. Προκαλώ σας να κάμετε νόμους, εννα δείτε ότι μόνο λάδι στην φωθκία εννα βάλετε, τζιαι ότι εννα πολλύνουμε τζιαι σίουρα εν θα λλιάνουμε.
Είμαστε μαζί με τους καλαμαράες τους μπλόγκερ. Δίπλα τους. Ότι γίνει επηρεάζει μας τζιαι εμάς. Τζιαι αν έβρουν τρόπο να τους κλείσουν το στόμα, δηλώνω καθαρά μπροστά που ούλλους ότι θα ανοίξω το ledras τζιαι θα διώ χώρο σε όποιον θέλει να λαλεί την γνώμη του. Θα κάμω το ledras, blogspot ρε κυβερνητικοί!! Τζιαι είμαι σίουρος ότι εν πολλοί άλλοι Κυπραίοι bloggers που εννα κάμουν το ίδιο.
Γιατί;
Τους μπλόγκερ ενώνει μας κάτι που εν θα καταλάβετε ποττέ ρε φασιστούθκια. Ενώνει μας η ελευθερία της έκφρασης, μια κοινωνία πέραν των συνόρων που εβάλετε πας το χώμα. Με ένα κλικ πάνω στο μάους, εμείς διούμε τα σίερκα τζιαι συζητούμε έξω που τες τηλεοράσεις που ελέγχετε τζιαι τες εφημερίδες που εκδίδετε.
Εν κάμνουμε μπλόγκ για να φκάλουμε λίρες.
Το μπλόγκ κάμνουμε το επειδή γεμώνει η ψυσίη μας πράματα που θέλουμε να πούμε, τζιαι γυρεύκουμε τρόπο να το κάμουμε. Το ίντερνετ διά μας τούτη την ευκαιρία τζιαι εσείς εν είσαστε ικανοί να μας την πιάσετε πίσω.
Η κυβέρνηση της Ελλάδας ξεκινά ένα πόλεμο που εν ξέρει να πολεμήσει. Προσπαθεί να κλείσει στόματα, να φοιτσίασει ανθρώπους, χωρίς να ξέρει ποιοι είναι. Θα αποτύχει. Επειδή εννα είμαστε δαμέ να την κάμουμε να αποτύχει.
Είμαστε αυτό που φοβάστε. Το στόμα του τρελού, κράχτη στην μέση της πλατείας. Αυτού που ισορροπεί πάνω σε ένα πάσσαλο και φωνάζει ότι θέλει. Ο δικός μας πάσσαλος δεν πριονίζεται, δεν κόβεται. Και το στόμα μας, δεν φιμώνεται.