30
Sep 09
Οι Αλλοδαποί
Διερωτώμαι πολλές φορές αν αντιλαμβάνεται ο κόσμος γυρώ μου τι ζούμε. Τι θωρούμε κάθε μέρα που τες τηλεοράσεις. Πως συμπεριφέρουνται οι αρμόδιοι τζιαι οι αρχές της δημοκρατίας.
Άρκεψα να ντρέπουμαι για το πως εκαταντήσαμε σαν άνθρωποι. Για το πως καταλήγουμε άπραχτοι μάρτυρες, τριτοκοσμικών καταστάσεων. Καταστάσεων τζιαι συμπεριφορών, απολυταρχικών κυβερνήσεων του περασμένου αιώνα.
Μια κοινωνία που ελέγχετε υπόγεια, που διεφθαρμένους μπάτσους τζιαι πολιτικούς.
Κάθε φορά, γίνεται τζιαι κάτι πιο παράλογο. Εμείς σταθερά στον καναπέ μας, τζοιμισμένοι, καρτερούμε να τελειώσουν τα νέα πέρκι δείξει καμία τιτσίρα ή κανένα ριάλιτι, να περάσει η ώρα.
Προχτές έδειχναν μας, ζωντανά, το ρεζίλεμα τζιαι τον απόλυτο ξεπεσμό της Κυπριακής κοινωνίας.
Μπάτσοι, να ανοίουν σπίθκια, όπως τα εκκαθαριστικά αποσπάσματα των SS, τζιαι να συλλαμβάνουν μετανάστες (παράνομους τζιαι νόμιμους) τζιαι να τους τραβολοούν μες τες κλούβες σάννα τζιαι ήταν χτηνά. Αν ήταν κατσέλλες, είσιεν να φκεί έστω τζιαι ένα πλάσμα να διαμαρτυρηθεί. Έστω τζιαι ένας Περδίκης (για το φαίνεσθε) είσιεν να φκεί τζιαι να πει ότι εν έπρεπε να φερτούμε έτσι των κατσέλλων.
Τούτοι που ετραβολοούσαν όμως, εν αλλοδαποί. Εν μαύροι έννε; Εμείς οι Κυπραίοι οι λευκοί!
Που ακόμα εν εχωνέψαμε ότι για τον υπόλοιπο κόσμο, είμαστε τζιαι εμείς Αράπιες. Νομίζουμε ότι είμαστε άσπροι, σιονάτοι όπως τους Σουηδούς.
Κάμνουμε ντοκιμαντέρ, κλαμουρισμένα, για τον απόδημο Ελληνισμό τζιαι τους μετανάστες μας στην Αυστραλία τζιαι στην Αμερική. Τζιαι δώστου κλάμα, τζιαι ο Καζαντζίδης που πίσω να τραουδά "Κλέφτρα ξενιτιά, τα παλικάρια κλέβεις".
Νομίζουμε ότι μόνο εμείς, οι Έλληνες, ενίωσαμε τον πόνο της ξενιτιάς. Το τι σημαίνει να αφήνεις τον τόπο σου, την οικογένεια σου, το σπίτι που εμεγάλωσες τζιαι να πάεις σε μια ξένη χώρα. Να δουλεύκεις όπως το μουλάρι ούλλη μέρα τζιαι να κάμνεις ούλλα όσα οι ημεδαποί εν καταδέχονται να κάμουν. Να πιάνεις πέντε μπακκίρες τζιαι να λαλείς "Ευχαριστώ μάστρε".
Είμαστε ρατσιστές. Τζιαι είμαστε οι σιειρόττεροι ρατσιστές, επειδή εν το παραδεχόυμαστε. Λειτουργούμε με την λογική του "Εγώ εν είμαι ρατσιστής, εν τζείνοι που εν μαύροι".
Πρέπει να καταλάβουμε ότι τούτα τα πλάσματα έννεν δαμέ για να μας σπάσουν τα νεύρα μας. Έννεν δαμέ επειδή γουστάρουν τες φάτσες μας, ούτε επειδή τους αρέσκει η βραχονησίδα μας παραπάνω που την χώρα τους. Έννεν δαμέ επειδή είμαστε η καλύτερη χώρα του κόσμου. Έννεν δαμέ για να μας φαν τες δουλείες μας, για να μας κάμουν κακό, για να καταλάβουν το νησί τζιαι να μας θκίωξουν.
Εν δαμέ που ανάγκη. Θέλουν να δουλέψουν για να επιβιώσουν. Σε αντίθεση με τους πλείστους Κυπράιους που θέλουν να κάθουνται τζιαι να τους πλερώνουν.
Εν έχουν καμία διαφορά που τους Κυπραίους της Αγγλίας το ’74 τζιαι που τους Έλληνες της Αμερικής το ’30. Οι λύσεις υπάρχουν. Εν πιο εύκολο όμως για τους αρμόδιους, να μας πασάρουν τους αλλοδαπούς σαν εχθρούς τζιαι μια κάθε τόσο να τους δέρνουν τζιαι να τους συλλαμβάνουν.
Όπως τον μάστρο που έσιει προβλήματα τζιαι κάθε λλίο τζιαιρό ταπανίαζει τον μιτσί που του καθαρίζει το σπίτι.
Έπρεπε να ντρέπουμαστε σαν κοινωνία που εκαταντήσαμε έτσι. Να σιερούμαστε να θωρούμε ανυπεράσπιστες μάνες τζιαι εργάτες να τους συμπεριφέρουνται σάννα τζιαι εν ζώα.
Απορώ πως τζοιμάστε τες νύχτες μετά που τούτο που εκάμετε. Απορώ γενικά..
25
Sep 09
Η Κρίση
Ήρταν κάτι παιθκία τις προάλλες, σπίτι μου, να μου αλλάξουν την σύνδεση του ίντερνετ. Τωρά που αθθυμηθήκαν οι εταιρείες στην Κύπρο, να ψηλώσουν νάκκο τις ταχύτητες είπα να το εκμεταλλευτώ. Τόσα χρόνια, το ίντερνετ ήταν πραγματικά θλιβερό τζιαι πανάκριβο σε σχέση με τις άλλες χώρες.
Έφυα λλίη ώρα που την δουλεία τζιαι επετάχτηκα σπίτι να έχω νάκκο την έννοια τους άμπα τζιαι χρειαστούν τίποτε.
Η δουλεία τους γενικά εν καμπόσο δύσκολη. Κατ’ αρχήν έχουν πας την κκελλέ τους τον κάθε πελλό τζιαι τα σύρματα του. Ούλλη μέρα πρέπει να ρέσσουν σύρματα που μέσα σε σωλήνες, να κουντούν σούστες του ηλεκτρολόγου τζιαι σκαρφαλλώνουν πάνω σε στύλλους.
Εμένα η δουλεία μου εν παρόμοια τζιαι νιώθω άσιημα να θωρώ τον άλλο να δουλεύκει τζιαι εγώ να κάθουμε. Έτσι, έβαλλα τζιαι εγώ το σίερι μου λλίο να τους βοηθήσω να ποσπαστούν γλήορα.
Στο τέλειωμα της δουλείας, εκάτσαμε κάτω που ένα δέντρο στο πεζοδρόμιο του σπιτιού μου, να πιούμε ένα χυμό να δροσιστούμε. Επίαμε την κουβέντα.
Στο πε τζιαι να πεις, εκαταλήξαμε τζιαμέ που καταλήγουν οι παραπάνω κουβέντες τα τελευταία χρόνια. Στο ότι ούλλα εν πανάκριβα τζιαι στο ότι οι μισθοί που πίαννουμε εν μας κανούν να περάσουμε. "Εγώ", λαλεί μου ο ένας, "είμαι 22 χρονών. Πίαννω 1000 ευρώ τον μήνα τζιαι δουλεύκω που κάτω που τον λάλλαρο ούλλη μέρα. Πως εννα φύω που τους γονείς μου να πάω να μείνω μόνος μου; Πόσο μάλλον να σκεφτώ να παντρευτώ."
Εν είχα τίποτε να του πώ τζιαι έγνεψα καταφατικά.
Επρόσθεσε ."Δουλεύκουμε για πέντε μπακκίρες τζιαι λαλούν μας ότι εν μπορούν να μας δώκουν παραπάνω επειδή έσιει κρίση. Αγγούρκα κρίση που έσιει, να κραούν τες BMW τζιαι να ρουφούν τους πούρους εν έσιει κρίση. Να μας δώκουν εμάς όμως κάτι τις παραπάνω, τρυπά η πούγκα τους"
Έσιει δίκαιο.
Για ποια κρίση μας μιλούν;
Εγώ ξέρω ότι άμα έσιει κρίση, οι τιμές πέφτουν, επειδή η ζήτηση χαμηλώνει. Στην Κύπρο κάθε μέρα τα πράματα ακριβηνίσκουν τόσο πολλά, που άμα ρωτήσεις την τιμή εν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις.
Επίσης άμα έσιει κρίση, ο κόσμος εν συγκρατημένος, εν πολλογοράζει πράματα, οι τράπεζες εν διούν εύκολα δάνεια, γενικά επικρατεί μια κατάσταση οικονομικής άπνοιας. Ο κόσμος, εν πιό συγκρατημένος μεν, αλλά εν επειδή τα πράματα εν πανάκριβα τζιαι όχι για κανένα άλλο λόγο.
Που την άλλη, όσοι εκραούσαν λίρες πρίν την "κρίση", κρατούν τζιαι τωρά, τζιαι κρατούν τζιαι παραπάνω. Τωρά, μπορούν άνετα να κόφκουν μισθούς, να μεν διούν αυξήσεις με την δικαιολογία ότι το παζάρι εν κάτω, έσιει κρίση.
Εφυρτήκαμε να φκάλουμε αριστερή κυβέρνηση τάχα πως εννα βοηθήσει νάκκο τον απλό τον κόσμο. Τίποτε εν άλλαξε, εκτός που την διεύθυνση που παν οι μισθοί τους.
"Έννεν δημοκρατία που έχουμε, εν δημοπρασία" είπα τζιαι έσβησα το τσιγάρο μου στο χώμα. Έπρεπε να φύω να πάω δουλεία.
25
Sep 09
Η Τουρκία
Ένα πρωί την προηγούμενη εβδομάδα, άνοιξα το κομπιούτερ μου το πρωί στην δουλεία τζιαι είπα να τσιακκάρω το φέισμπουκ, να δώ κανένα νέο.
Εν καταλαβαίνω τους ανθρώπους που εξαρτούνται ψυχή τε και σώματι που την καινούργια τούτη διαδικτυακή εφαρμογή.
Καλώς ή κακώς, το φέισμπουκ εν ένας πολλά σπουδαίος τρόπος να μοιράζεσαι πληροφορίες, γιαυτό τζιαι εγώ δημοσιεύκω ως επι το πλείστον άρθρα, βίντεο τζιαι φωτογραφίες που θεωρώ ότι εννα ενδιέφεραν κάποιους που τους ανθρώπους που εν συνδεδεμένοι μαζί μου. Το ίντερνετ εν μια ανεξάντλητη πηγή γνώσης τζιαι πληροφορίας τζιαι κατ’ επέκταση, το φέισμπουκ ένας πολλά καλώς τρόπος αλληλεπίδρασης τζιαι ανταλλαγής απόψεων, άσχετο πως κάποιοι απλά χρησιμοποιούν το για να χουμιστούν ή για να έβρουν φίλο / φίλη.
Την προηγούμενη εβδομάδα λοιπόν, ένας φίλος Τούρκος (μάλιστα Τούρκος, που την Άγκυρα) εδημοσίευσε ένα βίντεο που ονομάζεται "Turkey, more than you know". Εν ένα βίντεο που έκαμε μια Αγγλική, δημόσια υπηρεσία που ασχολείται με τις εισαγωγές τζιαι τις εξαγωγές της χώρας.
Το συγκεκριμένο βίντεο δεν είσιεν καμία σχέση με οτιδήποτε άλλο είδα τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά την Τουρκία. Μιλώ για τα βίντεο που απεικονίζουν τους Τούρκους σαν γύφτους, την Τουρκία σαν μια χώρα βάρβαρη τζιαι απολίτιστη τζιαι την οικονομία της έτοιμη να καταρρεύσει.
Ανάμεσα σε άλλα, που το βίντεο έμαθα τα εξής.
Η Τουρκία έχει την ποίο γρήγορα αναπτυσσόμενη οικονομία στην Ευρώπη.
Έχει τον νεαρό πληθυσμό στην Ευρώπη, 45 εκατομμύρια άνθρωποι είναι κάτω των 35 ετών.
Είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος εξαγωγέας υφασμάτων, στον κόσμο.
Έχει την μεγαλύτερη παραγωγή τηλεοράσεων και DVD, στην Ευρώπη.
Έχει την μεγαλύτερη παραγωγή εμπορικών αυτοκινήτων, στην Ευρώπη.
Έχει μια απο της τρείς μεγαλύτερες παραγωγές γιότ πολυτελείας, στον κόσμο.
Τα ποιό πάνω εν μερικά που τα πολλά που πραγματεύεται το βίντεο. Αν προσθέσουμε το γεγονός ότι η Τουρκία θα φιλοξενήσει τον αγωγό που θα διοχετεύει ένα μεγάλο ποσοστό φυσικού αερίου στην Ευρώπη, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε με πόσο οικονομικά μεγάλη χώρα έχουμε να κάμουμε.
Σίουρα κάποια πράματα εν τα λαλεί το βίντεο, όπως καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δολοφονίες τζιαι καταδίκες δημοσιογράφων τζιαι δημοσίων προσώπων που διαφώνησαν με την κυβέρνηση τζιαι άλλα πολλά.
Τζείνο που με έβαλε σε σκέψεις, εν το ότι, τόσα χρόνια παρουσιάζουν μας την Τουρκία, σαν μια χώρα που εν νάκκο ποιό ανεπτυγμένη που την Αγκόλα. Θέλουν να μας δώκουν την εντύπωση ότι η Τουρκία εν μια χώρα που εν έσιει τίποτε άλλο εκτός που στρατιωτική δύναμη.
Τους λόγους εν τους επροσδιόρισα ακριβώς, ίσως για να αλλοιώνουν την εικόνα τζιαι την αντίληψη των καταστάσεων. Για να μειώνουν τον εχθρό στα μάτια μας. Όπως κάμνουν στην Βόρειο Κορέα. Όπως εκάμναν στην ΕΣΣΔ πριν είκοσι χρόνια.
Το θέμα εν ότι, τούτο συμβαίνει σε ούλλες τες πτυχές του Κυπριακού. Αλλοιώνουν καταστάσεις, κρύφκουν μας πράματα, περιπαίζουν μας ως πάρατζει.
Στο τέλος τζιαι οι ίδιοι οι πολιτικοί, πιστεύκουν τες πελλάρες που λαλούν τζιαι εν αντιλαμβάνονται σωστά τζιαι ρεαλιστικά τις καταστάσεις. Συνέπεια τούτου, εν το ότι εν μπορούν να δράσουν τζιαι να αντιδράσουν σωστά τζιαι κάμνουν πάντα τες λάθος κινήσεις.
Έτσι τα προβλήματα μινήσκουν πάντα άλυτα τζιαι οι κινήσεις μας ίδιες τζιαι μονότονες. Απλά επειδή φοούμαστε να κάτσουμε τζιαι να δούμε την αλήθκεια κατάματα. Όποια τζιαι αν είναι.
16
Sep 09
Άνοιξε, άνοιξε.
Εχτές άκουσα την Βάκια Σταύρου στο πρώην σινεμά Παλλάς.
Σε τούτο το τραούδι, εγεμώσαν τα μάθκια μου.
Έσιει χρόνια να με συγκινήσει, να με συνεπάρει οποιαδήποτε ερμηνεία.
Ακούστε το, τα λόγια εν περιττά.