Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Άκυρος 1: Θέλεις να πείς τωρά που πρέπει να βάλλουμε chip μες τους σίηλλους, εσύ εννα βάλεις του δικού σου;

Άκυρος 2: Ναί ρε, αφού έβαλα του ήδη.

Άκυρος 1: Ε, τζιαι εν εντάξει;

Άκυρος 2: Ναι ρε, παίζει τζιαι copy τζιαι που ούλλα..

Στου ζωναρκού της έθελα, να μουν εγίω την θέσην,

να μ’εσφιγγεν η ίδια πα’ στην δική της μέσην.

Ας ήμουν χώμαν, κατσαρόν, φτερόν μες την αυλήν της,

μια κουλλουπιά μες το νερόν που λούννει το κορμίν της.

Το σκαλοπάτιν που πατά στην σκάλαν τ’ανωγίου της,

κέντημαν μες τα σίερκα της, σόλα του παπουτσίου της.

Να ‘μουν νερόν να μ’επιννεν να σβήννω την φωθκία της,

να ‘ντζιζα πα’ στα σίειλη της, να μπαιννα στην καρκίαν της.

Τ’ αρκαστηρκού της το πατίν, να με πατά να τρίζω,

μέλισσα που τα σίειλη της το μέλι να τρυγίζω.

Πάνω στο τσαντιλέριν της τσερίν ας ήμουν ράστην,

τζείνη φωθκία, τζι ας έλυωννα που την δική της βράστην.

Προς Κυβέρνηση και Πολιτική ηγεσία:

Παρά να μας βάλλετε φόρους πας τα ψωμία τζιαι πας τα φαγία, καλύτερα πείτε μας, πόσα τζιε σε ποιούς θέλετε να τα διουμέ κάθε μήνα. Να κάμουμεν ένα standing order να τελείωνουμε. Παρα να μας περιπαίζετε κάθε λλίο τζιε να βάλλετε σελίνι, σελίνι πάνω. Σωστά;

Προς Ττόμη οφ Σαιπρους Νο2:

Κύριε Ττόμη, οι πολιτικοί μας κάμνουν τα σκατά τζιαι που μόνοι τους, εν σε χρειάζουνται. Νομίζω θα είσουν ποιό χρήσιμος σε βαφτίσια τζιαι χαρτώματα. Επίσης να παείς στον Γρυστόδουλον (οφ Γκρίς) να σου μάθει κάνενα ανέκδοτο να λαλείς στην τηλεόραση. Όπως μιλάς τωρά, καλύτερα να μας κλάννεις παρά να σε ακούμε.

Προς Κυβέρνηση και Πολιτική ηγεσία Ελλάδας:

Τα Ολυμπιακά έργα, η στέγη Καλατράβα, το πιπελό που έφερε η Παπαρίζου που την Γιουροβίζιον τζιαι η προτομή της Βουγιουκλάκη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να σβήσουν οι φωθκίες;

Ίσιαλλα να σας συνάξουν τζιαι εσάς τζιαι τους δικούς μας τους βόρτους, τζιαι να σας πετάξουν μέσα στην φωθκία να ησυχάσουμε!

Εν ξερώ αν είμαι απλά ένας ρομαντικός τύπος που εκόλλησε σε άλλες εποχές. Απλά όσο παιρνούν τα χρόνια πεθυμώ παραπάνω τον τζιερό που:

• Το τριγωνάκι ήταν το καλύτερο παγωτό.
• Αγρίνοαγοράζαμε άμα είχαμε λεφτά παραπάνω.
• Τα λεφτά ήταν σελίνια.
• Έπρεπε να είσαι σπίτι άμα ανάφκαν τα φώτα του δρόμου.
• Η μίξ ήταν 15 σελίνια.
• Ο γύρος ήταν μόνο βοδινός.
• Η κόκα κόλες, ανοίγαν με δαχτυλίδι.
• Αλλα ηταν ποιό ωραίες της μπουκάλας

• Ο παγωτάρης επέρναν κάθε μέρα η ώρα 5 το απόγευμα.
• Τα ηλιοβασιλέματα ήταν ποιό ωραία offline.
• Η μάππα μες το χωράφι ήταν ποιό ωραία που το Pro Evolution.
• Τα πάρτυ εγίνουνταν σε σπίτια τζιε εχορεύκαμε slow.
• Τζιε εντρεπούμαστε να ζητήσουμε της μιτσίας να χορέψει.
• Τα παπούτσια ήταν Alysida τζιε Spider.
• Τα λιξία είχαν συντηριτικά, αλλα ετρώαμεν όσα εθέλαμε επειδή εκρούζαμεν το απόγευμα στο τρεχτό.
• Το χωστό ήταν παιχνίδι για γερά νεύρα τζιε επέζετουν νύχτα στην γειτονία.
• Το ποδήλατο ήταν όχημα για όλους τους δρόμους, τζιε έπρεπε να είναι χταρμένο.
• Computer ίσιεν μόνο το πλουσιόπαιδο της γειτονίας.
• Τζιε τζίνο ήταν Atari ST, Amiga 500, Amstrad CPC, Commodore, Spectrum ZX 80 ή το πολλή IBM Compatible 386.
• Τον τζιερό που ο Sonic ήταν γραφικά με αρχίδια.
• Τον τζιερό που οι μηχανούες επίανναν τσιφτέ.
• Τα ποδοσφαιράκια επίανναν σελλίνι (αν δεν έκαμνες το κόλπο ποθ εκράταν τον μοχλό έξω για να παίζει πίντα).
• Τα φλίππερ, εκάμναν ΚΛΑΚ, αμα έπιαννες έξτρα.
• Η μουσική ήταν σε κασέττες των 45 τζιε των 60 λεπτών.
• Τα τραγούδια ηχογραφούσαμεν τα που το ράδιο.
• Τα μίκυ μάους ήταν η ώρα 18:00 που το ΡΙΚ.
• Η Φρουτοπία ήταν το μόνο που εμπορούσε να κρατήσει σπίτι την ώρα που άλλοι επαίζαν μάππα.
• Τα έργα ενοικιάζουνταν που το βίντεο κλάπ.
• Δέκα σελίνια η κάθε κασέττα.
• Τα στοιχήματα μας ήταν sandwich – cocacola που τον πέρτικο.
• Έπρεπε να εν Παρασκεύη για να μείνουμε αργά έξω.
• Τζιε ήταν ευκαιρία να τσιαρίσουμε μες τες γωνίες.
• Τζιε ετρίφκαμε τα σίερκα μας στα χόρτα για να μεν μας μυριστούν οι γονιοί μας.
• Τες πίτσες επίεννες στην πιτσαρία να τις πιάσεις.
• Μια φορά κάθε δύο εβδομάδες, επειδή ήταν η μέρα που εν έκαμνε φαί η μάνα μας.
• Τζιε οι πίτσες ήταν σπέσιαλ ή αλλο ένα-δύο είδη.
• Τα χάμπουρκερ ήταν χάμπουρκερ όι περιπέξιμο.
• Ο πόλεμος με τα φυσοκάλαμα τζιε τις μαυρομάτες ήταν καλύτερος που το Counter Strike.
• Οι μανάες εν επαθέναν καρδιακό αν είχαμε κακκατούι που την πληγή πάνω στους αγκώνες μας ή στα γόνατα μας.
• Τα καλάθκια του μπάσκετ εστύνναμεν τα μόνοι μας.
• Τζιε οι γείτονες εσαλαπατούσαν επειδή εκάμναμεν φασαρία.
• Οι μάππες ήταν λυμένες τζιε εφουσκόναν με την πόμπα του ποδηλάτου.
• Τα chopper, τα attala, τα burner τζιε τα kuwahara ήταν ποδήλατα.
• Εγράφαμεν ευχές σε λευκώματα.
• Τζιε οι φωτογραφίες ήταν σε φίλμ των 24.
• Ο Ράμπο έπουλαν παγωτό στις εκδρομές.
• Που ήταν πάντα στο Μακένζυ.
• Το Μετροπόλ ήταν σινεμά.
• Τζιε το Debenhams, σπιτούι με παγωτά.
• Μια λίρα έπερνεν σε μια εβδομάδα.
• Το πορνό ήταν που το Tutti, το Prive τζιε που σκισμένες κόλλες.
• Το σέξ ήταν ότι μας έδειχνε ο ANT1 και το Sigma κάθε Παρασκεύη η ώρα 12:00 την νύχτα.
• Τζιε την άλλη μέρα όποιος το εθώρε, ελάλεν την περίληψη στο σχολείο.
• Στες πισίνες ίσιεν βατήρες, τζιε κανένας εν εφοάτουν ότι εννα πνιούμε.
• Τα τσίπιτος είχαν δωράκια, κκελλάες ποδοσφαιριστών.
• Στα γενέθλια ίσιεν δωράκια.
• Τζιε τζίελλη, κρέμα καραμελλέ, τζιε μιαν άκυρη κρέμα με φρούτα τζιε σαβουαγίαρ.
• Τα αγόρια επέζαν μάππα τζιε τα κορίτσια κουμέρες.
• Η μαντάμ Σουσού, η Ιζάουρα τζιε η Λωξάντρα ήταν οι μοναδικές σειρές που εθωρούσαν οι γονιοί μας.
• Ακούαμε το Κυπριότικο σκέτς, την ώρα του εθνοφρουρού τζιε τις αφιερώσεις που το ράδιο.
• Το πατάρι, η αιμοφόρ, η σένσοτάιν, το σαλάμι σνάκ (που δεν φοβάτε το μαχαίρι) τζιε ο Αθηαινίτης ήταν οι μόνες διαφημήσεις.
• Τα σπίθκια εμυρήζαν λεμονίες την άνοιξη.
• Εκόφκαμε φρούτα που τα δεντρά των γειτόνων.
• Αμα εκάμναμε μαλακία, ετρώαμεν τες.
• Αλλα εξέραμεν ότι οι γονιοί μας αγαπούσαν μας.
• Επειδή επαίρναν μας Λούνα Παρκ να παίξουμε μια φορά το μήνα.
• Τζιε να φάμε παγωτό Παπαφιλίππου.
• Γεύση κόκκινο, κίτρινο, άσπρο και καφέ.
• Οι κοπελλούες εδιούσαν το τηλέφωνο τους.
• Η εδιούσαν το οι φίλες τους.
• Τζιε έπρεπε να μιλήσεις πρώτα με τον παπά της πρίν να σου την δώκει στο τηλέφωνο.
• Αν σου την εδία.
• Τζιε αν δεν εκράταν το άλλο ακουστικό να ακούσει τί εννα της πείς.
• Αλλά πάλε εγουστάραμε τζιε ερωτευκούμαστε.
• Τον τζιερό που επαίζαμε τα διαλείμματα με το αυκούι τις μηχανής ή την μαππούα τον τσίπιτος.
• Τον τζιερό που τους φίλους μας εφωνάζαμεν τους που τον δρόμο, όχι που SMS.
• Τον τζιερό που ο κόσμος ακόμα εμεγάλωνε τα μωρά του μέσα στην αθωότητα τζιε στον ρομαντισμό, τζιε τον τζιερό που το Mad, το MTV τζιε το Cosmopolitan εν εδίχναν τιτσιρόκολες τζιε ανώμαλους να σούζουντε τζιε να μας βομβαρδίζουν με σέξ.
• Τον τζιερό που το χωράφι ήταν το δεύτερο μας σπίτι τζιε τους φίλους μας εθωρούσαμεν τους κάθε μέρα, ζωντανά.

Μπορεί να εκόλλησα σε μίαν άλλην εποχή. Εμπορούσα να γράψω τζί αλλα, αλλά νομίζω τόσα εν αρκετά για να περιγράψουν την χαρά που τρέμει όπως το φύλλο μέσα στην ψυσίη μου τωρά.

Ο Στέλιος, ο Τζίωνης, ο Σταύρος, ο Χράτς, ο Αντώνης, ο Χριστόφορος, ο Νικολάκης, ο Πέτρος, ο Αντρικκάς, ο Βαράντ, ο Μάρκος, ο Κάρολος, ο Άνθος, ο Χαράλαμπος, ο Άντρεας, ο Γίαννης, ο Χάρης, ο Πάμπης, ο Σωτήρης, ο Πάμπος, ο Αχιλλέας, ο Άντρος….

Τζιε ακόμα καμια 50ρκά άτομα.

Μονο τούτοι καταλάβουν τί λείπει σήμερα που τον κόσμο.

Τζιε ας μεν είναι δίπλα μου σήμερα οι παραπάνω…

Ήταν τότε που εχρειάζετουν να είναι..

Τον τζιερό που εκαθούμαστε χαμέ, να παίξουμεν αντρί..