Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Το τριήμερο του κατακλυσμού, είπα να κλείσω ένα σπίτι αγροτουρισμού, να μείνω με την γυναίκα μου. Ήβρα στο ίντερνετ ένα σπίτι/δωμάτιο στο Μαρώνι που λαμβάνοντας υπόψην τες φωτογραφίες, έμοιαζε προεδρική σουίττα, στο πιο χωρκάτικο όμως.
Επλάναρα τα ούλλα μες τον νού μου, να αφήκω το μωρό σε όποια γιαγιά το διεκδικήσει πρώτη τζαι να φυγαδεύσω την γυναίκα μου χωρίς να πω σε κανένα που ακριβώς πάμε. Να κλείσω κινητά, ίντερνετ, τζαι να κόψω τες εύκολες μεθόδους επικοινωνίας μαζί μας. Αν εσυνέβενε κάτι επείγον, θα μας έβρεισκε είτε η αστυνομία είτε η πυροσβεστική. What happens in Maroni, stays in Maroni.
Για να είμαι ειλικρινής, που τες φωτογραφίες στο ίντερνετ, επροβλημάτισε με το γεγονός ότι το δωμάτιο έμοιαζε να έσιει παραπάνω καθρέφτες από ότι εχρειάζετουν. Λάθος μου, εν το ανάλυσα παραπάνω.
Στην ουσία όμως, οι καθρέφτες ήταν τζιαμέ για να φαίνεται το δωμάτιο πιο μεγάλο στες φωτογραφίες. Μόλις μας άνοιξε η ιδιοκτήτρια για να μπούμε, εκατάλαβα την παραποθκιά που έκαμε. Το δωμάτιο ήταν, με την καλύτερη έννοια, λλίο μεγαλύτερο που ένα γουμά. Αν το εγέμωνες νερό τζαι έβαλλες χρυσόψαρο μέσα, θα επάθθενε κλειστοφοβία. Εμπήκαμε μέσα, εβάλαμε τες βαλίτσες στην μέση του δωματίου τζαι δεν είσιεν τόπο να θκιαλλάξουμε. Εδιούσαμεν ο ένας πάνω στον άλλο.
Οι τοίχοι βαμμένοι κοκκινοι σε συνδυασμό με τα κυπριακά τα κεντήματα πας το τραπεζάκι τζαι τους καθρέφτες. Αν εγυρίζετουν ποττέ Κυπριακή ταινία πορνό την δεκαετία του 60, δαμέ θα εγυρίζετουν.
Το πρόβλημα ήταν ότι τζιαι το δωμάτιο εμύριζε σάννα τζαι εκάμαν σέξ μέσα καμια εικοσαριά άτομα, είτε μαζί, είτε ετεροχρονισμένα σε τακτά χρονικά διαστήματα τζαι χωρίς κάποιος να ενδιαφερτεί να ανοίξει κανένα παράθυρο.
Άντεξα κανένα εικοσάλεπτο μέσα. Φκάιννω έξω στην αυλή τζαι πιάννω την ιδιοκτήτρια τηλέφωνο. Εξηγώ της ότι εν διακοπές με την γενέκα μου που έθελα να έρτω τζαι όι να νοικιάσω δωμάτιο για να αναγιώσω σιοιροκούνελλα. Ευγενέστατος όπως πάντα.
Φυσικά, η κλασσική Κυπριακή απάντηση ήταν ότι το δωμάτιο εν υπέροχο τζαι εμείς είμαστε ιδιότροποι. Συγκεκριμένα, το ενοικιάσαν πρόσφατα για 10 μερες κάποιοι Ευρωπαίοι τζαι εμείναν κατενθουσιασμένοι. Επειδή όμως εν ήθελε να συζητήσει άλλο, επρότεινε να μας δώσει πίσω τα μισά λεφτά, για να μεν χάσει τζαι τζείνη ούλλο το κέρδος του τριημέρου.
Εξέχασα τους καλούς μου τρόπους, έκλεισα τα μάθκια μου τζαι άνοιξα το στόμα μου. Μόλις ανέφερα τον ΚΟΤ, αυτόματα άλλαξε διάθεση τζαι επροθυμοποιήθηκε να μου δώσει τα λεφτά μου πίσω τζαι να πάω στο καλό.
Σκέφτου να ήμουν Γερμανός για παράδειγμα τζαι να εταξίδευκα χιλιάδες μίλια για να πάω να μείνω σε τούτο το δωμάτιο, νομιζόμενος ότι εν καλό. Τζαι να καταλήξω στον γουμά της Κυπραίας, που τον εμετάτρεψε σε δωμάτιο τάχα αγροτουριστικό. Γιατί όποιος κοτσάρει ένα λευκαρίτικο πάνω σε ένα τραπεζάκι, κάμνει παραδοσιακό, αγροτουριστικό δωμάτιο τζαι θέλει το ένα, αλλό ‘να για να το νοικιάσει.
Τζαι μετά διερωτούμαστε που επήαν οι τουρίστες.

Εγέμωσεν ο τόπος λίστες με ονόματα. Λίστες που έν’ σημαντικές επειδή σκοπό έχουν να υποδείξουν ποιοι είχαν προνομιακή μεταχείριση κατά την διάρκεια της κρίσης του Eurogroup. Επίσης προσπαθούν με κάποιο τρόπο να ικανοποιήσουν το λαϊκό αίσθημα του λαού.

Τις τελευταίες μέρες, ούλλες οι συζητήσεις έχουν σαν θέμα τούτες τες λίστες. Οι πολιτικοί συζητούν για το αν έπρεπε ή όχι να δημοσιευτούν τζαι για το αν έν’ βάσιμες ή όχι. Ο κόσμος ασχολείται με το ποιοι εν γραμμένοι μέσα, πόσα εφκάλαν τζαι παράλληλα ασσιχτιρίζει το σύστημα που επιτρέπει να υπάρχουν δύο μέτρα τζαι δύο σταθμά. Τζείνο που με προβληματίζει έν’ το αν πράγματι τούτες οι λίστες έν’ πραγματικής σημασίας. Τζείνο που περιέχουν έν’ ονόματα που εκάμαν συναλλαγές με το εξωτερικό, λλίους μήνες πριν το κούρεμα τζαι κατά την διάρκεια της κλειστής περιόδου. Για να υπολογίσουμε την σημαντικότητα των λιστών, τζείνο που μας ενδιαφέρει δεν είναι ποιοι τζαι πόσα εφκάλαν. Ενδιαφέρει μας ο βαθμός διαφοροποίησης του συνολικού ποσού, ή έστω των ποσών ανά νομικό πρόσωπο, που προηγούμενες περιόδους.
Δηλαδή, αν μια εταιρεία έφκαλε στο εξωτερικό ’που τον Γενάρη του ‘13 ώς τον Μάρτη του ‘13 δέκα εκατομμύρια ευρώ τζαι την ίδια περίοδο την προηγούμενη χρονιά, έφκαλε περίπου τα ίδια, τότε πολλά πιθανόν τούτο το ποσό να έν’ μες στον κύκλο εργασιών της. Αν το δούμε συνολικά, τζείνο που μας ενδιαφέρει είναι να δούμε πόσα λεφτά εφεύκαν που τες τράπεζες, ανά περιόδους, τα προηγούμενα χρόνια. Έτσι έννα καταλάβουμε το αν υπήρξε απότομη αύξηση την περίοδο πριν το Eurogroup τζαι που ποιους. Αν υπάρχει κάτι το περίεργο, έννα φανεί τζαμαί.

Τούτο έπρεπε να κάμουν τζείνοι που είχαν την πληροφορία όχι έναν χρόνο μετά, αλλά λλίες μέρες μετά που έγινε η νεκατωσιά. Έστω, όμως, τούτη η πληροφορία έν’ διαθέσιμη σήμερα. Το σωστό, το νούσιμο, τζείνο που θα έκαμνε κάθε γραμματισμένος άθθρωπος θα ήταν να αναλύσει την πληροφορία τζαι μετά να την φκάλει στην δημοσιότητα. Το ότι σήμερα ήρταν τζαι επετάξαν μια λίστα με 50.000 ονόματα, στην οποία έσιει πρόσβαση ώς τζαι η γιαγιά μου η Κακουλλού, δεν έσιει καμιά απολύτως αξία. Επειδή, η γιαγιά μου η Κακουλλού, δεν έσιει ιδέα τι να κάμει με την λίστα τζαι ούτε ξέρει τι σημαίνει.

Τζείνο που γίνεται έν’ μεθοδευμένη υποβάθμιση της σημασίας των πληροφοριών της περιόδου τζαι παραπλάνηση του κοινού. Κανένας δεν ασχολείται με το αν υπάρχουν ευθύνες σε τζείνους που συμπεριλαμβάνουνται στην λίστα. Στην ουσία, τούτες οι λίστες μπορεί να έν’ χρήσιμες όσο ένα χαρτί τουαλέτας. Άμα τούτη η πληροφορία που υπάρχει σήμερα [ξαναλαλώ, έναν χρόνο μετά) αποδειχτεί περιπαίξιμο, τότε δημιουργείται προηγούμενο τζαι για ούλλες τες υπόλοιπες που θα έρτουν μετά. Κατά συνέπεια, δεν θα αναλυθεί ποττέ το τι έγινε τζαι με τον τζαιρό θα ξεχαστεί, όπως γίνεται πάντα στην Κύπρο. Έννεν τόσο παλαβοί οι πολιτικοί μας τελικά.

Σε ένα γκρουπ στο ίντερνετ, συναναστρέφουμαι με διάφορους τύπους που ασχολούνται με την τεχνολογία. Έν’ όπως ούλλα τα γκρουπ που μπορείς να εύρεις διαδικτυακά, απλά στο συγκεκριμένο μιλούμε συνέχεια για υπολογιστές, τηλέφωνα, παιγνίδια τζ’αι κάμνουμε χιούμορ που μόνο εμείς μπορούμε να καταλάβουμε.

Έναν ‘που τα παιθκιά που εγνώρισα τζ’ειμέσα έν’ σχεδιαστής. Προς το παρόν, η παραπάνω δουλειά που έσ’ει, απ’ ό,τι εκατάλαβα, είναι να σχεδιάζει φανέλλες τζ’αι να τες πουλά στο ίντερνετ. Μεν φανταστείτε κανέναν διάσημο σχεδιαστή μόδας. Οι φανέλλες που φορούν οι νέρτουλλες έχουν πάνω διαστημόπλοια, εξισώσεις τζ’αι σαρκαστικό χιούμορ σχετικό με παιγνίδια τζ’αι pop culture. Σε τούτο που κάμνει φαίνεται να τα πηγαίνει καλά.

Πριν λλίες μέρες εμπήκε μέσα στο γκρουπ τζ’αι εδήλωσεν μας ενθουσιασμένα ότι η φανέλλα που φορεί ο αστροναύτης Steve Swanson ‘που το ISS έν’ δικόν του σχέδιο. Στην πρώτη φωτογραφία ‘που το Διάστημα που εδημοσιεύτηκε στο Instagram, ο αστροναύτης φορεί μια φανέλλα με ένα διαστημόπλοιο. Το σχέδιο έκαμεν το τούτον το παιδί πριν από δύο χρόνια.

Ούλλοι ενθουσιαστήκαμεν, αρκέψαμεν τα πειράγματα τζ’αι τα συγχαρητήρια. Είσ’εν τζ’αι έναν-θκυό που τον εσυγχαρήκαν tongue-in-cheek, που λαλούν οι Εγγλέζοι, αλλά εντάξει, ήταν αναμενόμενο. Νομίζω έν’ αξιοζήλευτο να φορεί κάτι που εσχεδίασες εσύ ένας αστροναύτης, σωστά;
Σαν να τζ’αι έξερα το, επέρασεν όπως τη διαφήμιση που τον νου μου η λεζάντα «Κύπριος σχεδίασε την φανέλλα του αστροναύτη». Εν επεράσαν πέντε λεπτά τζ’αι ήρτεν το λινκ ‘που το μεγαλύτερο πόρταλ ειδήσεων της Κύπρου, με έναν τίτλον παρόμοιο. Εμουντάραν αυτόματα να φκάλουν είδηση τα κοράκια.

Εξήχασα να επισημάνω κάτι όμως. Το κοπελλούιν εν έσ’ει κυπριακόν όνομα. Δηλαδή, έν’ Κυπραίος, μεινίσκει Κύπρο, μιλά κυπριακά, τρώει σούβλα, τταλαττούρι τζ’αι κάμνει ούλλα τα κοινότοπα πράματα που κάμνουμε σαν ράτσα. Απλώς μπορεί οι γονείς του ή ο ένας γονιός του [πραγματικά εν ξέρω ούτε με κόφτει να μάθω] μάλλον έννεν ‘που την Κύπρο, οπόταν το κοπελλούιν έσ’ει ξένον όνομα.

Μιλούμεν, τα ρατσιστικά σχόλια που εμπήκαν να γράψουν ‘που κάτω ‘που το άρθρο που εμιλούσε για το περιστατικό δεν περιγράφουνται. «Είντα Κυπραίος έν’ τούτος με έτσι όνομα» τζ’αι διάφορα παρόμοια. Αυτόματα, η παλιόρατσα ο Κυπραίος να μπει να οργώσει πά’ στη χαράν του άλλου, ρε κουμπάρε. Άμπα τζ’αι δει κανέναν καλλύττερον του, ολόισια να του εύρει αΐπιν.

Εθκιάβαζα τα σχόλια τζ’αι πραγματικά αντρέπουμουν που ήμουν Κυπραίος. Είντα παλιανθρώποι είμαστεν τελικά, δεν εμπήκεν έναν πλάσμα να του πει ‘που καρκιάς, μπράβο ρε παίχτη μου. Κατά τα άλλα, αψιουρίζεται ο Φέντερερ δίπλα ‘που τον Παγδατή, τζ’αι μόνον να το χουμιστεί ο κώλος μας μεινίσκει.
Ευτυχώς, όπως τον είδα τον παρέα, τίποτε δεν εκατάφερε να του κλέψει τη χαράν του. Αγνόησεν τα σχόλια, έκαμεν το δικόν του, ευχαρίστησε όσους εχαρήκαν μαζί του τζ’αι εσυνέχισε τη ζωήν του. Έτσι είναι, φίλε μου, άμα τα πράματα που δημιουργείς πετούν σε τροχιά γύρω ‘που την γη, καταλαβαίνεις ότι το αρφάλι της γης με τους ρατσιστές του έν’ εντελώς ασήμαντο.

Έπιασέν με τηλέφωνο ο αρφός μου. «Ρε, εμίλησες με τον Κώστα;», είπε μου.
«Ποιον Κώστα ρε;», ερώτησα περίεργος, χωρίς να έχω ιδέα για ποιον εμιλούσε. «Τον Κώστα τον Μάρκου ρε, τζείνον τον συνάδελφο μας που το χρηματιστηριακό γραφείο», απάντησέν μου με την απαξίωση τζαι την ειρωνεία φανερή στο ύφος του.
Εκατάλαβα για ποιον εμιλούσε: «Θυμούμαι τον ρε. Όι, εν με έπιασε. Έγινε κάτι;». Ο τύπος τούτος εδούλευκε μαζί μας σε ένα χρηματιστηριακό γραφείο στις αρκές της περασμένης δεκαετίας. Ήταν τον τζαιρό που ούλλοι είδαν την «ειδικοί» στις μετοχές τζαι εδώκαν με τα μούτρα να κάμουν τες περιουσίες τους χαρκιά, με την προοπτική ότι εν να γίνουν πλούσιοι.
Εν εκατάλαβα ποττέ τι ακριβώς έκαμνεν ο συγκεκριμένος στην εταιρεία. Ίσως να ήμουν τζαι μιτσής τζαι μετά που τόσα χρόνια να μεν αθθυμούμαι καν τον ρόλο του. Το μόνο σίουρο εν ότι ήταν ανιψιός του μάστρου, οπότε τζαι τίποτε σημαντικό να μεν έκαμνε στην εταιρεία, δεν θα είσιεν καμιά σημασία.
Εν που γνωστήν τζαι, το σημαντικότερο, πλούσια οικογένεια. Ένας άνθρωπος που ίσως να εξόθκιασε σε ρολόγια τζαι πούρα, όσα εξόθκιασεν η μάνα μου τζαι ο τζύρης μου να αναγιώσουν, να σπουδάσουν τζαι να παντρέψουν τρία κοπελλούθκια. Το προφίλ του κλασικού, πλούσιου, μεσήλικα [πλέον] Κυπραίου που έσιει την οικονομική άνεση να τραμπαρίσκει τον κόσμο χωρίς να ρισκάρει πολλά την καλοπέρασή του.
«Τι σε ήθελε;», ερώτησα ξανά τον αρφόν μου.
«Έπιασε με εψές την νύχτα. Έσιει πάνω που δέκα χρόνια να τον δω. Χαρές, κακά, τζαι τι κάμνεις, τζαι αν εν καλά τα μωρά, σαν να τζαι ήμαστε παρεούθκια. Στα πολλά, εκάλεσέν με να πάμε για καφέ για να μου δείξει έναν καινούργιο πρότζεκτ που δουλεύκει πάνω του, το οποίο δεν ξέρουν πολλοί τζαι θα ενθουσιαστώ μόλις δω.»
«Ε, τζαι επήες;» είπα, τζαι την ίδια στιγμή έτρωέν με η περιέργεια.
«Επήα», απάντησε ο αρφός μου γελώντας. «Επήα, τζαι έκατσέν με να μου δείξει μιαν εταιρεία που δουλεύκει τζαι κάτι πουλά για διακοπές. Τάχα να με γράψει τζαι μένα τζαι εγώ να γράψω άλλους πουκάτω μου. Έτσι λαλεί, εν να γυρίσω τον κόσμο τζαι να φκάλω τζαι πολλά λεφτά.»
«Επιχείρηση πυραμίδα δηλαδή», εδιέκοψά τον γελώντας.
«Πυραμίδα, ρε, καλό τι ενόμισες; Είντα μας αθθυμήθηκεν ο Μάρκου μετά που δέκα χρόνια; Ενόμισες ήβρεν λεφτά παραπάνω τζαι εσκέφτηκε να τα μοιράσουμε;».
«Ξερώ ‘γω ρε. Ρωτάς με εμένα; Εσύ εν το εκατάλαβες ότι εν τράμπα; Ήντα επήες;».
Εκλείσαμεν το τηλέφωνο τζαι εγέμωσεν ο νους μου σκέψεις τζαι αναμνήσεις. Εποχές που επαρουσιάζαν του κόσμου ευκαιρίες που εν θα ξανάρτουν τζαι τρόπους να γίνουν εκατομμυριούχοι χωρίς να προσπαθήσουν καν. Εν άλλαξε τίποτε που τότε. Τούτοι που ήμαστε, τούτοι ήμαστε τζαι σήμερα.
Εχτύπησε μήνυμα στο τηλέφωνό μου. Άγνωστος αριθμός «Έλα ρε φίλε. Ο Κώστας Μάρκου είμαι. Θέλω να βρεθούμε να σου δείξω ένα καινούργιο πρότζεκτ που δουλεύκω πάνω».
«Παρέτα με ρε Κώστα. Εν ενδιαφέρουμε», απάντησα, τζαι εν με ξαναενόχλησε.

Εθώρουν τους ημι-κυβερνητικούς υπαλλήλους να φωνάζουν τζαι να διαμαρτύρουνται για τις ιδιωτικοποιήσεις. Ένα πράμα έν’ σίουρο για μένα, με τον τρόπο που εσυμπεριφερτήκαν όσο δίκαιο τζαι να είχαν εχάσαν το.
Τζείνος που τους επαράτζειλεν να κόψουν τα ρεύματα του κόσμου ή έξερεν πολλά καλά τι έκαμνε ή πραγματικά ήρτεν που άλλο σύμπαν τζαι δεν είσιεν ιδέα. Υπήρχε περίπτωση να τους υποστηρίξει κανένας, μετά που θα εκόφκαν το ρεύμα πάνω σ’ άνεμον; Το αντίθετο, οι παραπάνω [να μεν πω ούλλοι] θα είπαν σίουρα «καλά να τους κάμουν, να τους πακκεττάρουν ούλλους πέρκει βάλουν νου».

Ιδιωτικοποιήσεις έννα γίνουν. Αφού εσυφφωνήσαν το με τους τοκογλύφους. Εν πά’ να εδεσμεύκετουν ο Απόστολος Παύλος τζαι δέκα αγίοι μιτσιοί-μιτσιοί. Αφού εγράφτηκε στην συμφωνία τζαι έτσι θα εκάμναμε για να μας δώκουν τα ριάλλια. Έτσι θα εγίνετουν, όπως τζαι έγινε.

Η άποψη μου έν’ ότι δεν υπήρχε λόγος να γίνουν. Όχι επειδή έννα ’ν’ πιο ακριβό το ρεύμα τζαι ότι εν θα έν’ ίδια η εξυπηρέτηση, τζαι τες διάφορες μπούρδες που ακούμε. Νομίζω ότι, άμα υπάρχει καλή διαχείριση εν έσιει σχέση αν έν’ ιδιωτική η εταιρεία ή δημόσια, οι πιθανότητες να πετύχει ή να αποτύχει είναι πάνω-κάτω οι ίδιες. Το θέμα αναλύθηκε πολλά όμως τζαι έν’ περιττή ακόμα μια ανάλυση που μένα. Η ερώτηση μου είναι η εξής. Κάτι τόσο σημαντικό, που επηρεάζει μια τόσο μεγάλη μερίδα του κοινωνικού ιστού, απλά σκεφτείτε πόσες οικογένειες θα επηρεαστούν αν πάει κάτι στραβά με τις ιδιωτικοποιήσεις, τζαι δεν φακκά πέννα κανένας εκτός που τους υπαλλήλους των οργανισμών. Περίεργο έννε; Έννεν τζαι τζείνοι εργάτες, υπάλληλοι, μεσοαστοί Κυπραίοι;Φυσικά τζαι είναι. Απλά τόσα χρόνια εζούσαν σε μια εργατική πραγματικότητα εντελώς διαφορετική που τους υπόλοιπους. Εδιεκδικήσαν μέσα που τες συντεχνίες, εκερδίσαν τζαι εδιατηρήσαν το στάτους της ελίτ των εργασιακών συνθηκών. Επιδόματα ’που την άκρα, συντάξεις, μισθοί, συνθήκες εργασίες, ευκολίες, δάνεια, ωράριο, το έναν, το άλλον. Πράματα που στον ιδιωτικό τομέα ούλλοι ονειρεύκουνται αλλά κανένας δεν θα δει ποττέ μπροστά του. Άμα τόσα χρόνια υπήρχε τούτο το απέραντο χάσμα, έν’ αδύνατον σχεδόν να τους συμπονήσεις. Πραγματικά, όσο τζαι να το θέλεις, όσο τζαι αν ξέρεις ότι έν’ λάθος, κάτι που μέσα σου δεν σε αφήνει να πεις «έν’ κρίμα». Ίσως έτσι μας θέλει να σκεφτούμαστε ο καπιταλισμός; Ίσως οι ίδιοι με την αλαζονική τους συμπεριφορά τόσα χρόνια να επροκαλέσαν τούτη την αντιμετώπιση; Νομίζω εν ένας συνδυασμός που ούλλα.

Τζείνο που με προβληματίζει παραπάνω που ούλλα εν ότι καταλαβαίνω ότι τούτο που συμβαίνει ίσως να έν’ παράλογο τζαι ίσως εν τζαι καταπάτηση κάποιων εργασιακών δικαιωμάτων που κάποιοι αγωνιστήκαν να τα κερδίσουν. Τζαι ενώ το καταλαβαίνω, νιώθω αδύναμος να το σταματήσω. Τζαι ενώ θωρώ τους ότι με τούτο που κάμνουν, στερούν μου σχεδόν κάθε ελπίδα του να έχω έστω τζαι λλία που τα δικαιώματα των ημι-κυβερνητικών, νιώθω μια απαίσια ικανοποίηση που με κάμνει να ντρέπουμαι.