25
Feb 09

Ο Θεός..

Εμεγάλωσα σε μια πολλά θρησκευτικά παράξενη οικογένεια.

Ο παππούς μου ήταν μάρτυρας του Ιεχωβά.  Απο ότι είχα ακούσει που διάφορες ιστορίες, ήταν για χρόνια άθεος, κουμμουνιστής που νίσια ως την κουρία. Σε κάποια φάση εγύρισε το τζιαι εγίνηκε μάρτυρας. Η γιαγιά μου (κόρη παπά) νομίζω εν ήταν τίποτε. Απλά εκρόννετουν του παππού μου για να μεν τον έσιη πας την κκελλέ της.

Οι γονιοί μου λαλούν ότι εν Χριστιανοί ορθόδοξοι, όπως εν ούλλοι άλλωστε. Με τζίνη την παράξενη έννοια, που ούλλοι εν Χριστιανοί ορθόδοξοι, απλά για να έν κάτι.

Εμένα εβαφτίσαν με Χριστιανό ορθόδοξο. Νομίζω όμως ότι που πολλά μωρό εν είμουν τίποτε. Βασικά είχα πολλές ερωτήσεις που εν εκολλούσαν με τζίνα που μας εμαθέναν στο σχολείο τζιαι τζίνα που μου ελάλεν ο παππούς μου όποτε εκατέβαινα να τον δώ.

Continue reading →


29
Jul 08

Η βάρδια του Σαββάτου

Σάββατο νύχτα. Η βάρδια εν ετζύλαν να φύει.

Εφκήκεν έξω να κάμει ένα τσιγάρο. Όποτε άναφκε τσιγάρο, έρκετουν στο νού του ότι έπρεπε να το κόψει.

Ήταν ήδη 5 χρόνια γιατρός, έν εκόλλαν με την εικόνα του να καπνίζει, τζιαι την ίδια ώρα να διά συμβουλές σε καρδιακούς τζιαι καρκινοπαθείς.

Οι βάρδιες του Σαββάτου όμως, ήταν τόσο κουραστικές.

Continue reading →


09
Jun 08

Μια εκκλησία

Εκατέβαινα το κατήφορο του αυτοκινητόδρομου, από Κοκκινοτρυμιθία προς την Λευκωσία. Πριν τα φώτα του Απολλώνιου, επρόσεξα την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, η οποία ξεχωρίζει που τα άλλα κτήρια της περιοχής.

Μεγάλη τζιαι εντυπωσιακή. Αντάξια τζιαι εφάμιλλη της αντίστοιχης εκκλησίας που βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη τζιαι εμετατράπηκε σε τζαμί που τους Οθωμανούς. Ένα κτήριο, σχεδόν όσο εν ένα γήπεδο του μπάσκετ ή όσο εν ένα δημόσιο νηπιαγωγείο ή όσο εν μια δημόσια πισίνα ή ακόμα όσο εν ένα πάρκο με τραμπάλες, παγκάκια τζιαι τσουλήθρες για να παίζουν τα μωρά.

Continue reading →


20
May 08

Η Υπογεννητικότητα

Τις προάλλες στην τηλεόραση, εμιλούσε ο Αρχιεπίσκοπος για την υπογεννητικότητα.

Που τα λεγόμενα του όμως εκατάλαβα ότι ήθελε να μας «κρούσει τον κώδωνα του κίνδυνου» γιατί από ότι λαλεί, ο αλλοδαπός πληθυσμός αυξάνεται, ενώ ο Ελληνοκυπριακός μειώνεται επικίνδυνα.

Έτσι σε μερικές δεκαετίες, ο δημογραφικός χαρακτήρας του νησιού θα αλλάξει τζιαι οι αλλοδαποί θα έχουν ένα σεβαστό πληθυσμιακό ποσοστό, τόσο μεγάλο που ίσως να ξεκινήσουν να ζητούν δικαιώματα παραπάνω από όσα τους αναλογούν τωρά.

Με λλία λόγια, γ…..τε γιατί χανόμαστε.

Continue reading →


09
Dec 06

Μια πίτσα, νηστίσιμη, παρακαλώ!

Το ότι στην Κύπρο έχουμε μια παράξενη συνήθεια να ερμηνεύκουμε πράματα τζιαι καταστάσεις όπως μας συφφέρει, εκατάλαβα το, χρόνια πριν.

Κλασικό παράδειγμα, εν η θρησκεία.

Δηλαδή, στην Κύπρο ερμηνεύκουμε τες γραφές τζιαι γενικά τα θρησκευτικά θέματα με ένα πολλά ιδιαίτερο τζιαι πρωτοποριακό, μπορώ να πώ, τρόπο.

Κοντεύκουν τα Χριστούγεννα βλέπετε, τζιαι έσιη κανένα μήνα αλόπως που οι καλοί Χριστιανοί, αρκέυκουν να νηστεύκουν. Δηλαδή, κόφκουν τα κρέατα (λέγε με σούβλα), τα λάθκια, τα γαλακτοκομικά και άλλα πολλά.

Η ερμηνεία που διά η εκκλησία μας είναι ότι «Νηστεύουμε για να συνηθίσουμε στην εγκράτεια. Για να εξασκήσουμε τον εαυτό μας να συγκρατείται και να μην παρασύρεται στην αμαρτία, στις κακές πράξεις, στους πειρασμούς.».

Κρατούμε την λέξη εγκράτεια.

Η λέξη εγκράτεια και η λέξη Κυπραίος είναι έννοιες αντίθετες και δεν πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιηθούν στην ίδια πρόταση, εκτός και αν στην εν λόγω πρόταση, η μία λέξη αναιρεί την άλλη. Όπως για παράδειγμα στην πρόταση.

«Τώρα ρε να μεν σου κάμει εγκράτεια ο Κυπραίος!»

Εγώ πάντως, έζησα την σκηνή που, ο Κυπραίος που νηστεύκει πίαννει την πιτσαρία της γειτονίας του τζιαι λαλεί του πίτσατζη:

«Έλα ρε κουμπάρε. Να μου κάμεις θκίο extra large, νηστίσιμες, special τζιαι τρείς μερίδες πουτούντα σπρίρολλς (spring rolls για τους υπόλοιπους), νηστίσιμα. Για τελίβερί».

Πίτσα νηστίσιμη, τυρί νηστίσιμο, χάμπουργκερ νηστίσιμο, σε λλίο τζιαιρό εννα έσιη σούβλα τζιαι σιεφταλίες νηστίσιμα.

Κάτσε ρε κουμπάρε, ήντα νηστεύκεις στο τέλος της ημέρας.

Δηλαδή, που εννα έρτει η ώρα που εννα μετρά ο Άγιος Πέτρος ποιός ενήστεψε τζιαι ποιός όχι, εσύ νομίζεις εννα μπείς μες την λίστα με τους νηστεύομενους;

Άμαν ετσαρούκλησες θκίο πίτσες τζιαι μιαν τουζίνα πουτούντα σπρίρολλς (springrolls για τους υπόλοιπους), ήντα νηστεία έκαμες;

Στο κάτω, κάτω ο θεός εν τζιαι χημική ανάλυση που κάμνει στες νηστείες.

Σκεφτείτε τον τζιαιρό που οι πρώτοι Χριστιανοί εκάμαν τες νηστείες, να ίσιεν τούτα ούλλα τα νηστίσιμα version, των πραμάτων που απαγορεύαν.

Εννα έπρεπε να ανοίξουν χημείο για να μπορέσουν να φκάλουν λίστες με προιόντα που εν θα έπρεπε να τρώμε.

Τζιαι σοβαρά τωρά, έσιη κανένα που πιστεύκει ότι με το να τρώει ότι έτρωεν τζιαι πρίν που τες νηστείες, αλλα σε νηστίσιμο version, κάμνει καλό του εαυτού του;

Ούτε καν κιλά εν τζιαι χάννεις. Πάλε εν που το χαρμπουρκεράδικο τζιαι που την πιτσαρία που τρώεις. Εν παραγγελία που άλλαξες, όχι τρόπο ζωής!

Αφού εν ούλλα προιόν της σύγχρονης υπερκαταναλωτικής ζωής μας. Είτε νηστεύκεις είτε όχι, την νύχτα πάλε εννα ππέσεις με πρισμένη την σκεμπέ σου που το φαί.

Πάλε, τζίνα ούλλα τα E (ξέρετε τζίνα ούλλα τα Ε200, Ε345 κλπ που γράφουν πίσω που τα κουτία των προιόντων), στον ίδιο τόπο εννα παν τζιαι την ίδια δουλεία εννα κάμουν.

Ούλλα τα χημικά, εν νηστίσιμα δηλαδή, με την λογική που τρώμε στην Κύπρο.

Εφήυραμε τρόπο δηλαδή να περιπέζουμε τον εαυτό μας ότι είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας απέναντι στην θρησκεία, με το να καταναλώνουμε τα χημικά τζιαι τα μεταλλαγμένα που πουλούν τα φαστφουντάδικα.

Που την άλλη, ποιός το είπε ότι νηστεία εν μόνο το φαί;

Αφου πρέπει να νηστεύκει τζιαι η ψυσίη μας μαζί με το σώμα μας.

Πε μου τωρά, ότι οι Κυπραίοι αμα νηστεύκουν, εν κουτσομπολεύκουν την γειτόνισσα τζιαι τον γείτονα τους, με τον καφέ τους το πρωί.

Ή εν ξιτιμάζουν μες το αυτοκίνητο σαν πιαίνουν δουλεία, επειδή έσιη κίνηση.

Υπάρχουν κάποια πράματα μες την κουλτούρα μας σαν Κυπραίοι, που δεν μπορεί να μας τα κόψει καμία νηστεία.

Με λλία λόγια, άμα η ψυσίη μας τζιαι το πνεύμα μας εν νηστεύκει, ποίος ο λόγος να νηστέψει το σώμα μας.

Τζίνο που λαλώ εν ότι, αφου νηστεύκουμε που νηστεύκουμε, να το κάμνουμε σωστά ή να μεν το κάμνουμε καθόλου.

Εγώ ασπούμε τρώω τζιαι τες σούβλες μου, τζιαι τα χαλλούμια μου και τα παρελκόμενα τους, τζιαι αμα με ρωτούν απλά απαντώ ότι ,εν νηστεύκω ρε κουμπάρε. Νιώθω τζιαι καλύτερα με τον εαυτό μου αλλα τζιαι με την κοιλία μου.

Αφήστε τζιαι το άλλο.

Σε λλία χρόνια όπως μας θωρώ εννα νηστεύκουμε, με το ζόρι, με την πορεία που έπιασε η οικονομία μας.

Καλύτερα να φάμε να σπάσουμε τωρά που τα έχουμε ομπρός μας, τζιαι έχουμε τζιαιρό ομπρός μας να νηστέψουμε.

Πιστέψετε με.

Γύρτε αλλο μία ζιβανία, τζιαι καλά Χριστούγεννα να φτάσουμε.