Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Ένιωθα την μοτόρα τις τελευταίες μέρες ότι κάτι είσιεν. Σάννα τζιαι ελάλεν μου «Κατέβα τσίακκαρε με επειδή εν νιώθω καλά». Τελικά εχτές το μεσημέρι επρόσεξα ότι εχάθηκε μια βίδα που το πίσω ψαλίδι τζιαι ο τροχός ήταν σε κρίσιμη κατάσταση. Αν ήταν εργοστάσιο η μοτόρα μου, είσιεν να αφτέννουν ούλλες οι λαμπούες των συναγερμών τζιαι να βουρούν οι υπαλλήλοι πανικόβλητοι να γλιτώσουν.

Όπως τζιαι να έσιει, ο μηχανικός εξεκαθάρισε μου ότι έππεσε πολλή δουλεία μετά τις γιορτές οπόταν που εβδομάδας εννα μπορέσει να με βοηθήσει. Αντιλήφθηκα, τότε ότι για μια εβδομάδα πρέπει να έβρω εναλλακτική λύση για να πηαίννω δουλεία.

Continue reading →

Πριν δύο χρόνια περίπου, επήρε με ένας φίλος να φάμε γύρο σε ένα καινούργιο γυράδικο που είσιεν ανοίξει στην περιοχή δεξιά απο τον κυκλικό κόμβο του «Όχι» στην Λευκωσία. Είσιεν μου κάμει εντύπωση το γεγονός ότι το συγκεκριμένο κατάστημα, εν είσιεν μενού στα Ελληνικά, ήταν είτε Συριακά, είτε κάτι μισοφαγωμένα Εγγλέζικα.

Ο γύρατζης επίσης, εν ήξερε τζιαι πολλά Ελληνικά οπόταν έπρεπε να του δείχνουμε με το σίερι στο περίπου τί εθέλαμε. Τέλος, οι περισσότεροι θαμώνες του καταστήματος, ήταν ξένοι, προφανώς Σύριοι οι οποίοι ερίχναν μας κλεφτές ματίες του ύφους «Καλά τούτοι ύνταλως εβρεθήκαν δαμέ;». Για πρώτη φορά, τότε, ένιωσα ότι είμαι ξένος κάπου, τζιαι το απίστευτο ήταν το ότι, τούτο εσυνέβαινε στην ίδια μου την χώρα.

Continue reading →

Ποια εν η αιτία σου μιτά1 μου, τζι εν πααίννεις,

Οξα2 ΄βραν σου καλλύττερον τζι εμέναν εν με παίρνεις.

Εν ήτουν με το κκέφιν της τζι εγίω κατάλαβα την

τζι αππήησα3 που τον βραμόν4 τζιαι ξαναφίλησα την,

για τελευταίαν μου φοράν, τζιαι ποσιαιρέτησα την.

Αρώτουν τες γειτόνισσες προξένια ποιοι επήραν,

Γοιον τον σκαρτάτον5 έπαθα,

αμα μου είπαν τζι έμαθα

καλά την ιστορίαν.

Πάω μες σ’ εναν καφενέν έτσι με δίχως ψέμαν,

Έκατσα τζι έπιννα κοφτές6, να κάμω ξένον γαίμαν.

Continue reading →

1. μαζί μου [↩]
2. ή [↩]
3. πήδηξα [↩]
4. φράχτη [↩]
5. απο το ιταλικό scartato, τρελλός, παράφρονας [↩]
6. ζιβανίες σε μικρά ποτήρια [↩]

– Πληροφορώ τους λατρεμένους και πιστούς μου αναγνώστες, ότι θα απουσιάζω για λίγες μέρες. Θα πάω σε μέρη μακρινά και ονειρεμένα που ο αέρας φυσά κρύος και αναζοωγονητικός ανάμεσα στους πεύκους και στα έλατα. Που το χώμα μυρίζει υγρασία και τα ζώα τρέχουν ανέμελα σε πράσινα λιβάδια χοροπηδώντας ανέμελα κάτω απο τον απογευματινό ουρανό…

Βασικά εννα πάω Αγγλία να πίασω το Master μου…η περιγραφή ήταν απλά για παραπλάνηση.

– Το δεύτερο μερός του ποιήματος του Πεσκέσιη θα αναρτηθεί μόλις επιστρέψω.

– Ευτηχώς (δοξάζω τον πλάστη μου) που έχουμε έτσι Αρχιεπίσκοπο τζιαι εσκέφτηκε να μας λύσει το Κυπριακό. Λαλεί σου ο άνθρωπος, αφου σχεδόν 40 χρόνια εν τα ήβραν μόνοι τους, καλό θα ήταν να νεκατωθώ να τους το λύσω θκίο παλλίες. Αν δεν είχαμε τζιαι την εκκλησία τόσα χρόνια να νεκατώνεται μες το Κυπριακό, εδιερωτηθήκετε τί εμπορούσε να γίνει;

Εμπορούσε κάλλιστα αγαπητοί μου να ζούμε χωρίς να παίρνουμε χαπάρι ΔΙΠΛΑ ΠΟΥ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΥΣ!!!!!!!! (πίσω μου σ’εχω Σατανά,Ιησούς Χριστός νικά, φτουφτουφτουφτουφτου)

– Κάθε Χριστούγεννα η ίδια μαλακία. Η κάθε σκρόφα τραουδήστρια τζιαι ο κάθε χλιμίντζουρο-φλωρούμπας τραουδιστής φκαίνουν τζιαι φκάλλουν τσιχλοτραγουδάκια για τις γιορτές. Τζιαι όι δεν γίνουνται Χριστούγεννα χωρίς εσένα, όι τις γιορτές θα περάσουμε πολλά ωραία μαζί, όι αγαπώ τον πολλά τον Ρούντολφ τζιαι άλλες πολλές μαλακίες. Βασικά εν οι ίδιες μαλακίες που τραουδούν ούλλον τον χρόνο, απλά τα Χριστούγεννα βάλλουν ένα sample με πουτούντα κουδουνάκια του έλκυθρου (τρίγκι-τρίγκι) τζιαι νομίζουν ότι γράφουν διαχρονική, κλασσική νουβέλλα. Κανεί πλέον..φκάρτε τζιαι κανένα για το Πάσχα τα μαυρογέριμα μου.

– Ευτυχώς που έβρεξε λλίο…για να καθαρίσουμε όμως, εν τσουνάμια που θέλουμε, όι νερά.

– Γιατί ούλλοι οι Κυπραίοι άμα παμε εξωτερικό, πάντα-πάντα-πάντα φέρνουμε Toblerone που τα αφορολόγητα;;

-Θα τα πούμε λίαν συντόμως. Με αγάπη, ο γνωστός σας Joshoua.