Εθκιάβασα ένα άρθρο που απευθύνεται στον υπουργό θρησκείας Παιδείας. Που έναν δάσκαλο που εν προφανώς δυσαρεστημένος με τη νέα μέθοδο βαθμολογίας και διορισμού των εκπαιδευτικών.
Η νέα μέθοδος εν σχετικά γνωστή σε ούλλους. Εννά καταργήσουν τη λίστα διοριστέων «όποιος προλάβει» τζ’αι να κάμουν μιαν άλλη λίστα που εννά κατατάσσουν τους υποψήφιους βασισμένοι σε εξετάσεις τζ’αι προσόντα. Λλίον πολλά ό,τι κάμνουν για πολλές κυβερνητικές θέσεις.
Ο άνθρωπος μέσα που μια συναισθηματικά φορτισμένη προσέγγιση λαλεί ότι η αλλαγή που γίνεται εν για χάρη της αλλαγής τζ’αι ότι δεν θα έσ’ιει καμιά θετική επίδραση στο σύστημα. Το αντίθετο, εννά κάμει τον ανταγωνισμό για μια θέση ακόμα πιο άγριο τζ’αι τα κριτήρια εισδοχής πιο περιοριστικά απλά για να εν μετρήσιμα. Τούτη η μέθοδος στην ουσία της αγνοεί άλλα σημαντικά χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να έσ’ιει ένα εκπαιδευτικός, που για να είμαστε δίκαιοι δεν είναι μετρήσιμα.
Η αφοσίωση στη δουλειά, η κατανόηση προς τους μιτσ’ιούς, η τιμιότητα αλλά τζ’αι η υπομονή δεν μετριούνται πριν να μπεις σε έναν χώρο. Μπορεί να γράφεις μες το βιογραφικό σου ότι είσαι τίμιος, αλλά αν δεν δουλέψεις εν τζ’αι μπορεί να ξέρει κανένας αν είσαι πράγματι.
Νομίζω ότι οι εκπαιδευτικοί αλλά τζ’αι ο υπουργός εκκλησίας Παιδείας χάνουν το νόημα δαμαί, τζ’αι για να δανειστώ τα λόγια του εν λόγω δασκάλου, νεκατώννουν τα χαρκιά στην ίδια τράπουλα.
Κατ’ αρχάς η ουσία δεν έπρεπε να εν οι εκπαιδευτικοί αλλά τα κοπελλούθκια μας. Δηλαδή, να σταματήσουμε να επικεντρωνούμαστε στο πώς εννά μπουν οι δασκάλοι στα σχολεία τζ’αι στα κεκτημένα τους. Να ξεκινήσουμε επιτέλους να ασχολούμαστε με το πώς εννά προσφέρουμε στα κοπελλούθκια μας καλύτερη καθημερινότητα τζ’αι πώς ενναά τα μάθουμε να αγαπούν τη γνώση τζ’αι όχι να την απεχθάνονται.
Τζ’αι οι δύο μέθοδοι εισδοχής έχουν προβλήματα. Εν ανούσιο να κάτσεις να επιχειρηματολογείς υπέρ της μιας ή της άλλης. Το θέμα μας δεν έπρεπε να είναι ποιος αξίζει να γίνει εκπαιδευτικός. Το θέμα μας έπρεπε να είναι ποιος αξίζει να παραμείνει εκπαιδευτικός.
Άμα θέλεις να μπεις, λλίο-πολλά όποια τζ’αι να εν η διαδικασία εισδοχής εννά τα καταφέρεις σε κάποια φάση. Όπως σε κάθε κυβερνητική θέση, όμως, μετά μπορείς να γύρεις πίσω τζ’αι ας μαυρολαώννουνται οι υπόλοιποι.
Σε ένα πόστο του οποίου η βασικότερη ευθύνη είναι να εξοπλίσει τα κοπελλούθκια μας με γνώσεις τζ’αι να τους εξηγήσει τον κόσμο μας, δεν υπάρχει τρόπος να φιλτράρονται τζ’είνοι που ενδιαφέρουνται τζ’αι κάμνουν σωστά τη δουλειά τους που τζ’είνους που απλά δεν τους κόφτει. Ούλλοι είμαστε μαθητές, ξέρετε σε ποιους αναφέρουμαι.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο κάθε αχάπαρος γίνεται εκπαιδευτικός. Το πρόβλημα είναι ότι ο κάθε αχάπαρος γίνεται εκπαιδευτικός, παραμένει εκπαιδευτικός μια ζωή τζ’αι ταλαιπωρεί τα κοπελλούθκια μας τζ’αι εμάς.