Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Ένα πρωί την προηγούμενη εβδομάδα, άνοιξα το κομπιούτερ μου το πρωί στην δουλεία τζιαι είπα να τσιακκάρω το φέισμπουκ, να δώ κανένα νέο.

Εν καταλαβαίνω τους ανθρώπους που εξαρτούνται ψυχή τε και σώματι που την καινούργια τούτη διαδικτυακή εφαρμογή.

Καλώς ή κακώς, το φέισμπουκ εν ένας πολλά σπουδαίος τρόπος να μοιράζεσαι πληροφορίες, γιαυτό τζιαι εγώ δημοσιεύκω ως επι το πλείστον άρθρα, βίντεο τζιαι φωτογραφίες που θεωρώ ότι εννα ενδιέφεραν κάποιους που τους ανθρώπους που εν συνδεδεμένοι μαζί μου. Το ίντερνετ εν μια ανεξάντλητη πηγή γνώσης τζιαι πληροφορίας τζιαι κατ’ επέκταση, το φέισμπουκ ένας πολλά καλώς τρόπος αλληλεπίδρασης τζιαι ανταλλαγής απόψεων, άσχετο πως κάποιοι απλά χρησιμοποιούν το για να χουμιστούν ή για να έβρουν φίλο / φίλη.

Την προηγούμενη εβδομάδα λοιπόν, ένας φίλος Τούρκος (μάλιστα Τούρκος, που την Άγκυρα) εδημοσίευσε ένα βίντεο που ονομάζεται "Turkey, more than you know". Εν ένα βίντεο που έκαμε μια Αγγλική, δημόσια υπηρεσία που ασχολείται με τις εισαγωγές τζιαι τις εξαγωγές της χώρας.

Το συγκεκριμένο βίντεο δεν είσιεν καμία σχέση με οτιδήποτε άλλο είδα τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά την Τουρκία. Μιλώ για τα βίντεο που απεικονίζουν τους Τούρκους σαν γύφτους, την Τουρκία σαν μια χώρα βάρβαρη τζιαι απολίτιστη τζιαι την οικονομία της έτοιμη να καταρρεύσει.

Ανάμεσα σε άλλα, που το βίντεο έμαθα τα εξής.

Η Τουρκία έχει την ποίο γρήγορα αναπτυσσόμενη οικονομία στην Ευρώπη.

Έχει τον νεαρό πληθυσμό στην Ευρώπη, 45 εκατομμύρια άνθρωποι είναι κάτω των 35 ετών.

Είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος εξαγωγέας υφασμάτων, στον κόσμο.

Έχει την μεγαλύτερη παραγωγή τηλεοράσεων και DVD, στην Ευρώπη.

Έχει την μεγαλύτερη παραγωγή εμπορικών αυτοκινήτων, στην Ευρώπη.

Έχει μια απο της τρείς μεγαλύτερες παραγωγές γιότ πολυτελείας, στον κόσμο.

Τα ποιό πάνω εν μερικά που τα πολλά που πραγματεύεται το βίντεο. Αν προσθέσουμε το γεγονός ότι η Τουρκία θα φιλοξενήσει τον αγωγό που θα διοχετεύει ένα μεγάλο ποσοστό φυσικού αερίου στην Ευρώπη, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε με πόσο οικονομικά μεγάλη χώρα έχουμε να κάμουμε.

Σίουρα κάποια πράματα εν τα λαλεί το βίντεο, όπως καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δολοφονίες τζιαι καταδίκες δημοσιογράφων τζιαι δημοσίων προσώπων που διαφώνησαν με την κυβέρνηση τζιαι άλλα πολλά.

Τζείνο που με έβαλε σε σκέψεις, εν το ότι, τόσα χρόνια παρουσιάζουν μας την Τουρκία, σαν μια χώρα που εν νάκκο ποιό ανεπτυγμένη που την Αγκόλα. Θέλουν να μας δώκουν την εντύπωση ότι η Τουρκία εν μια χώρα που εν έσιει τίποτε άλλο εκτός που στρατιωτική δύναμη.

Τους λόγους εν τους επροσδιόρισα ακριβώς, ίσως για να αλλοιώνουν την εικόνα τζιαι την αντίληψη των καταστάσεων. Για να μειώνουν τον εχθρό στα μάτια μας. Όπως κάμνουν στην Βόρειο Κορέα. Όπως εκάμναν στην ΕΣΣΔ πριν είκοσι χρόνια.

Το θέμα εν ότι, τούτο συμβαίνει σε ούλλες τες πτυχές του Κυπριακού. Αλλοιώνουν καταστάσεις, κρύφκουν μας πράματα, περιπαίζουν μας ως πάρατζει.

Στο τέλος τζιαι οι ίδιοι οι πολιτικοί, πιστεύκουν τες πελλάρες που λαλούν τζιαι εν αντιλαμβάνονται σωστά τζιαι ρεαλιστικά τις καταστάσεις. Συνέπεια τούτου, εν το ότι εν μπορούν να δράσουν τζιαι να αντιδράσουν σωστά τζιαι κάμνουν πάντα τες λάθος κινήσεις.

Έτσι τα προβλήματα μινήσκουν πάντα άλυτα τζιαι οι κινήσεις μας ίδιες τζιαι μονότονες. Απλά επειδή φοούμαστε να κάτσουμε τζιαι να δούμε την αλήθκεια κατάματα. Όποια τζιαι αν είναι.

Καταλαβαίνω ότι σαν κοινωνία, δεν προωθούμε τα παιδία μας να ρισκάρουν, να δοκιμάσουν πράματα καινούργια. Η συμπεριφορά των γονίων εν βασικός παράγοντας.

Που την ημέρα που θα γεννηθούν, οι γονιοί απλώνουν τα φτερά τους γυρώ που τα μωρά με σκοπό να τα προστατεύσουν που τα πάντα. Δεν τα αφήνουν να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο τζιαι προωθούν τα να ακολουθήσουν ένα μονοπάτι δοκιμασμένο τζιαι ασφαλές, που ταυτόχρονα θα δοκιμάσουν να ακολουθήσουν τζιαι ούλλοι οι υπόλοιποι της γενίας τους.

Έτσι καταλήγουμε ούλλοι να θέλουμε να γίνουμε δάσκαλοι, καθηγητές, κυβερνητικοί, γιατροί, δικηγόροι τζιαι τραπεζικοί. Όποιος δοκιμάσει να γίνει κάτι εντελώς διαφορετικό (όπως για παράδειγμα χορευτής ή ζωγράφος), οι πρώτες αντιδράσεις που τον περίγυρω του θα είναι να τον αποθθαρύνουν τζιαι να το πείσουν να κάμει κάτι άλλο.

Τα τελευταία χρόνια, η μοντέρνα αντιμετώπιση είναι να αφήκεις το κοπελλούι σου να σπουδάσει ότι θέλει (να το αφήκεις, σάννα τζιαι εν δική σου η απόφαση ευθής εξ αρχής, το κοπελλούι έν έσιει γνώμη) τζιαι μόλις έρτει πίσω να σούσεις γή τζιαι ουρανό να το βάλεις στην κυβέρνηση ή στην τράπεζα. Έστω τζιαι αν τζείνο που εσπούδασε έν έσιει καμία σχέση με τζείνο που θα κάμνει εν τέλει.

Ούλλοι θέλουμε το καλό τον κοπελλουθκίων μας. Ούλλοι θέλουν τα κοπελλούθκια τούς να μεν περάσουν δύσκολα χρόνια. Ειδικά οι γονιοί της δικής μου γενίας που επεράσαν φτώχεια τζιαι πόλεμο.

Απλά με τούτη τη λογική, καταλήγουμε να είμαστε μια χώρα που κάμνουμε ούλλοι λλίο πολλά το ίδιο πράμα. Καταλήγουμε να είμαστε μια χώρα στην οποία ούλλοι ανταγωνίζουνται για να βολευτούν σε πολλά λλίες θέσεις τζιαι αφιερώνουν την ζωή τους στο να το καταφέρουν. Για αυτό ακριβώς το λόγο, οι πλείστοι που φεύκουν στο εξωτερικό διαπρέπουν σε πολλά τζιαι διάφορα επαγγέλματα.

Για χρόνια το μοναδικό, αναγνωρισμένο ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης στην Κύπρο, ήταν το πανεπιστήμιο Κύπρου. Έτσι, για να είσαι αναγνωρισμένος επαγγελματίας, έπρεπε είτε να σπουδάσεις στο εξωτερικό είτε στους λιγοστούς κλάδους του πανεπιστημίου.

Θέλω να καταλήξω στο ότι, σαν γονείς, πρέπει να βοηθούμε τα παιδία μας να αντιλαμβάνουνται τις ικανότητες τους τζιαι να τα προωθούμε να κάμνουν πράματα στα οποία θα είναι πάνω που ούλλα ευτιχησμένοι αλλα τζιαι ικανοί να τα κάμνουν.

Σαν κοινωνία που την άλλη, πρέπει να δημιουργήσουμε τες βάσεις αλλα τζιαι τες επιλογές για τις μελλοντικές γενίες να σπουδάσουν τζιαι να εξασκήσουν επαγγέλματα που θα τους κάμουν ευτηχισμένους σαν ανθρώπους τζιαι πετυχημένους σαν επαγγελματίες.

Έννεν λογικό κάποιος νέος, να σπουδάζει με μάστερ στην ρομποτική σε ένα που τα καλύτερα πανεπιστήμια της Αγγλίας τζιαι να έρκεται στην Κύπρο για να δουλέψει γραφέας στην υδατοπρομήθεια.

Η γενία μου έχασε τη σειρά της. Ας ελπίσουμε ότι εμείς εννα θωρούμε ποιό μπροστά σαν γονίοι τζιαι η κοινωνία που εννα ζήσουν τα παιδία μας, να εν μια κοινωνία που εννα τους διά επιλογές τζιαι όι να τα περιορίζει.

Σκεφτείτε το εξής πείραμα.

Ένα δωμάτιο.

Στην μέση του δωματίου κρέμμεται που το ταβάνι, μια μπανάνα. Κάτω που την μπανάνα υπάρχει μια στημένη σκάλα.

Στο δωμάτιο βάλλουμε 10 πίθηκους.

Η φυσική εξέλιξη είναι το ότι οι πίθηκοι θα δούν την μπανάνα τζιαι σε κάποια φάση θα προσπαθήσουν την φτάσουν, ανεβαίνοντας στην σκάλα.

Όποτε προσπαθήσει ένας πίθηκος να φτάσει την μπανάνα εμείς βρέχουμε τον με μια μανίκα με πιεσμένο παγωμένο νερό, αποθαρρύνοντας τον.

Με τούτη τη λογική, σε κάποια φάση οι πίθηκοι θα σταματήσουν να προσπαθούν επειδή εννα συνδέσουν την μπανάνα με την ψυχρολουσία.

Αντικαθιστούμε τον ένα πίθηκο, με κάποιον άλλο ο οποίος εν ξέρει την υπόθεση με την μπανάνα τζιαι την ψυχρολουσία.

Οπόταν, μόλις βλέπει την μπανάνα να κρέμμεται τζιαι κανένα να μεν προσπαθεί να την πίασει, αποφασίζει να φκεί για να την πίασει.

Οι υπόλοιποι πίθηκοι ξεκινούν να φωνάζουν τζιαι να τον αποθαρρύνουν επειδή τζίνοι επάθαν την πρίν.

Έτσι τζίνος, χωρίς να ξέρει τον λόγο, αποφασίζει να μεν ανεβεί να πίασει την μπανάνα.

Σιγά, σιγά αντικαθιστούμε ένα, ένα τους πιθήκους, με καινούργιους πιθήκους που εν ξέρουν την αρχική κατάσταση με την μπανάνα.

Λογικά σε κάποια φάση, θα έχουμε ένα κοπάδι με πιθήκους, που θα θωρούν την μπανάνα, αλλα εν θα πιέννουν να την πίαν, χωρίς να ξέρουν τον λόγο.

Έτσι νίωθω ότι έγινε τζιαι στην Κύπρο σε σχέση με το εθνικό πρόβλημα.

Με την διαφορά ότι η πρώτη γενία των πιθήκων εν ακόμα (μερικώς) ζωντανή.

Υπήρξαν πολλά προβλήματα κάποτε, ανθρώποι τζιαι που τες δύο πλευρές επροσπαθήσαν να ζήσουν ειρηνικά, να εύρουν μια λύση, να συνεργαστούν. Για διάφορους λόγους εν τα εκαταφέραν.

Είτε επειδή θα τους εκατηγορούσαν για προδότες, είτε μπορεί να ερισκάραν την ζωή τους, είτε απλά επειδή οι ατμόσφαιρα τζιαι η καταστάσεις εν επιτρέπαν μια ειρηνική συμβίωση.

Έτσι σήμερα, είμαστε μια χώρα γεμάτη “πιθήκους”, τζιαι που τες δύο πλευρές. Μες την μέση του δωματίου, κρέμμεται μια “μπανάνα” που εν η ειρήνη τζιαι η ευημερία του νησιού.

Ούλλοι καθούμαστε που κάτω τζιαι θωρούμεν την. Οι παραπάνω εν δοκιμάζουν καν να την αγγίξουν, να την δοκιμάσουν, χωρίς να ξέρουν τον λόγο. Έτσι τους εμάθαν οι προηγούμενες γενίες.

Όσοι δε αντιδράσουν τζιαι διερωτηθούν, γιατί εν τζιαμέ η “μπανάνα” τζιαι εν την κατεβάζει κανένας, τζιαι δοκιμάσουν να την φτάσουν, αμέσως οι υπόλοιποι “πίθηκοι” φωνάζουν τζιαι αποθαρρύνουν τον.

Το ερώτημα είναι, εννα βρεθεί ποττέ ένας πίθηκος να κατεβάσει την “μπανάνα”, να την δοκιμάσουμε ούλλοι να δούμε αν μας αρέσει, οξά εννα καθούμαστε με τα σίερκα δεμμένα τζιαι να την καρτερούμε είτε να ππέσει, είτε να σαπίσει τζιαι να μέν τρώετε;

Βάλλεις την παττίχα τζιαι το πεπόνι να παγώσουν κάτω που την βρύση, ενώ ξέρεις ότι έν έχουμε νερό.