16
Dec 09

Ανοιχτή απάντηση στο Christofias-Watch

Εν συνηθίζω να ασχολούμαι με συγκεκριμένα μπλόγκ εκτός τζιαι αν διαβάσω κάτι που να μου αρέσει τζιαι εννα το αναδημοσιεύσω ή εννα το σχολιάσω.

Νιώθω ότι με το να σαλαβατώ τζιαι να ασχολούμαι με τον οποιοδήποτε έσιει απόψεις με τες οποίες διαφωνώ πάρα πολλά, διώ του παραπάνω αξία, αναπαράγω τες απόψεις του τζιαι διώ του βήμα μέσα που το δικό μου βήμα, να εκφραστεί.

Πολλές που τες απόψεις σε διάφορα μπλογκ που διώ πάνω, είναι κατ’ εμένα ηλίθιες τζιαι στην καλύτερη περίπτωση εκτός πραγματικότητας. Δέχουμαι τες όπως τζιαι να έσιει, με την λογική του ότι η άποψη εν όπως την κωλότρυπα τζιαι ο καθένας έσιει μια που βρωμεί διαφορετικά. Επίσης τούτη εν τζιαι η ομορφιά του ίντερνετ. Ο καθένας μπορεί να εκφραστεί όπως θέλει, όποτε θέλει, ελεύθερα.

Εν θα κάτσω να εξηγήσω αναλυτικά ποιός είμαι τζιαι τες απόψεις μου. Το μόνο που χρειάζεται να εν στο τραπέζι όσον αφορά εμένα, εν ότι είμαι άνθρωπος λογικός τζιαι εν μασώ ότι μου πετάσσουν ομπρός μου. Επίσης ότι εν φοούμαι για τες απόψεις μου, λαλώ τες τζιαι ούλλοι ξέρουν ποιος είμαι (όποιος εν ξέρει μπορεί να ψάξει τζιαι εύκολα να μάθει).

Το θέμα μου εν το εξής.

Έδωκα πάνω σε ένα άρθρο του Christofias-watch (το ρολόι του Χριστόφια) που μιλά για τους πέντε μπλόγκερ-πληγές της “Κυπριακής μπλογκόσφαιρας” (http://christofias-watch.blogspot.com/2009/12/blogger-blogging.html).

Τούτο εκνέυρισε με.

Ε, τζιαι κίτ ρε παίχτη μου που ήβρες τζιαι πέντε πληγές στην Κυπριακή μπλογκόσφαιρα!

Ποιαν Κυπριακή μπλογκόσφαιρα; Τι εν τούτη η μαλακία που λαλείτε τον τελευταίο τζιαιρό (όι μόνο εσείς αλλά πολλοί μπλόγκερ); Εν έσιει μπλογκόσφαιρα, πόσο μάλλον Κυπριακή μπλογκόσφαιρα. Το ίντερνετ εν ένα τεράστιο δίκτυο που έσιει μέσα ένα καταραμένο πράματα.

Οι Κυπραίοι εκαταφέραμε να το κόψουμε χωράφκια, να περιφράξουμε το δικό μας τζιαι να μαλλώνουμε τζίολας για ότι το αφορά.

Το άλλο που με εκνέυρισε, εν τούτο το απολογητικό ύφος προς τους “Έλληνες αδελφούς” μας.

Ποιου εν που απολογείσαι ρε παίχτη μου; Μιλάς για ελευθερία τζιαι απαλλαγή που ζυγούς τζιαι εσύ έσιεις το σύνδρομο του σκλάβου παραπάνω που ούλλους.

Άλλο πράμα, το “εμείς σαν επιτροπή”. Το σύνδρομο του προέδρου. Στην Κύπρο ούλλοι εν πρόεδροι κάπου. Υπάρχει επιτροπή που αυτοδιορίζεται υπεύθυνη, για ούλλα. Για τες τζίκλες, για τους λαούς, για τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, για τους περιπτεράες που εμινήσκαν κοντά σε κάποια θεία (ή ανιψιά) αγωνιστή της ΕΟΚΑ, για τους φίλους του κοτσινομανίταρου.

Εκάμετε τζιαι για την αποκατάσταση της δημοκρατίας της Κύπρου, τάχα.

Γουστάρετε; Γουστάρετε! Γούστο σας τζιαι καππέλο σας, τζιαι στην τελική καλά κάμνετε τζιαι έσιετε απόψεις τζιαι εκφράζετε τες. Πολλοί εν έχουν καν άποψη, εν όπως τα κομπίουτερ που τους εφκάλαν τον δίσκο τζιαι κάμνουν μπούτ ως το POST (το αστείο εν μόνο για geeks).

Τι εν τούντο ύφος όμως, τάχα εμείς είμαστε οι ειδικοί τζιαι ήρταμε να ξεμπροστίασουμε τα καθάρματα. Γιατί κρίνετε ανθρώπους που λαλούν την άποψη τους ονομαστικά τζιαι ίσια, ενώ εσείς χώννεστε πίσω που την ανωνυμία;

Του Πίττα, εν η ζωή τουτζείνο που κάμνει! Έσιει αρτζίθκια τζιαι φκαίνει, γράφει, μιλά, λαλεί τζείνο που θέλει, τζείνο που ζιέι την οικογένεια του, όσα τζιαι αν του διούν. Εσού ποιός εν που είσαι ρε λεβέντη;

Να σε δώ να φκείς να πείς είμαι ο τάδε τζιαι πιστεύκω έτσι. Καυλίες, νομίζετε ότι αμα είσαι ανώνυμος αποποιήσε τζιαι της ευθήνης. Τζιαμέ που εν θα παν καλά τα πράματα, ττάκ, κλείνεις το account τζιαι μην τον είδατε.

Να μου πείς ποιός είσαι τζιαι να σου δώκω τζιαι το σίερι μου, όι επειδή συμφωνώ με τες απόψεις σου, αλλά επειδή θέλει κότσια να δακτυλοδείχνεις τζιαι να μεν φορείς κουκκούλλα.

Τζιαι για ποία καταπίεση μιλάς. Τον τζιαιρό που μας εχωρίσετε σε νενέκους τζιαι πατριώτες τζιαι εσυμπεριφέρεστουν μας σάννα τζιαι είμαστε οι τελευταίοι πολίτες, ήταν καλά έννε; Τον τζιαιρό που εν εμπορούσαμε να κλάσουμε χωρίς να το πάρετε ως κίνηση προδοσίας, ήταν ούλλα μέλι γάλα έννε;

Count your blessings φίλε μου, αν είσουν στην Κίνα, εν θα εμπορούσαμε να έχουμε τούτο τον διαδικτυακό διάλογο τωρά.

Επί της ουσίας του άρθρου σου αγαπητέ Ρίμαχε.

Η καθαρά προσωπική μου άποψη εν ότι, είσαι ενα μπλέ ΕΔΟΝοπουλο. Ούλλα όσα γράφεις, εν σάννα τζιαι ευκήκαν που το επικοινωνιακό γραφείο της νεολαίας του ΔΗΚΟ. Απόψεις που τες ακούαμε στο δημοτικό, στο γυμνάσιο, στο λύκειο. Απόψεις που τες θυμούνται ούλλοι στες επετείους.

Εθνικιστικές κορώνες τζιαι υπερβολές που φέρνουν δάκρυα στα μάτια ούλλων όσων έχουν ανάγκη να ζήσουν (έστω τζιαι μες το νου τους) τα «μεγαλεία» που έζησαν οι πρόγονοι μας.

Καμία προσπάθεια να δεις πάνω που τον τοίχο. Καμία προσπάθεια να σκεφτείς, να δεχτείς ότι κάτι εν πάει καλά σε τούτο τον τόπο, τζιαι ότι ο φταίχτης έννεν τζείνος που θέλει να αλλάξει τα πράματα, αλλα τζείνος που θέλει να τα διατηρεί τα ίδια, τόσα χρόνια.

Η Ελλάδα, η πατρίδα, η θρησκεία, το έθνος, η περηφάνια, ο τάδε αρχαίος, ο άλλος πεθαμένος. Εσύ εν εβαρέθηκες τόσα χρόνια ρε πελλέ; Να ασχολείσαι με τα άυλα τζιαι τα υποσχόμενα; Να κολλάς πάνω σε ιδέες επειδή φοάσε να ξεκολλήσεις; Συμπεριφέρεσαι όπως τον γέρο που κρεμμάζει αφίσες του Marley τζιαι νομίζει ότι μια μέρα εννα έρτει πίσω. Εν είσαι καλύτερος που τον Ομονοιάτη που φορεί φανέλλα του Τσε τζιαι κρούζει σημαίες της Ελλάδας στο γήπεδο.

Τούτα ούλλα τα μπλόγκ που χρωματίζουν την μπλογκόσφαιρα όπως λαλείς, ήντα κίνητρο διούν για προβληματισμό; Αφου ούλλα μιλούν για τα ίδια πράματα. Είτε τα φυλλάδια που διούν οι δασκαλούες στες εθνικές επετείους, πίαεις, είτε το μπλόγκ τους διαβάσεις, τα ίδια πράματα εννα δείς.

Ούτε οι ίδιοι εν ξέρουν σε τι αντιστέκουνται, τι προστατεύκουν. Την ένωση με την Ελλάδα;…..εν τζιαι εν ανάγκη να σου πω πόσο αστείο εν τούτο έννε;

Για ποιούς εννα πολεμήσουν; Για τον κωλομισθό τζιαι την τριτοκοσμικό, κοινωνικό υπόβαθρο της Κύπρου; Ο τόπος πρέπει να αλλάξει, εσείς θέλετε τον να μείνει ο ίδιος;

Εξηγάτε μας ρε παίχτη μου γαμώτο κέρατο μου πιον, τι  θα κερδίσουμε αν γαντζωθούμε στο παρελθόν τζιαι αν συνεχίσουμε να πιππιλλούμε τες παπαρίες που μας λαλείτε. Δείξετε μας το μέλλον ρε!!! Εν καλές οι πανοπλίες, χώννουν την θέα όμως. Ο Λεωνίδας επέθανε, γκετ όβερ ιτ.

Πε μου τζιαι μια πολιτική τεκμηρίωση που έκαμες μες το άρθρο σου, τζιαι να σταθώ να μου φτήσεις.

Ο Δρουσίωτης ρε αγωνιστή, κάθε λέξη που λαλεί, έσιει τζιαι παραπομπή σε κείμενο, επιστολή, άτομο, πηγή. Εσένα πούντα; Τζιαμέ που σφίγγει ο κώλος μας, σύρνουμε ένα «Δεν ξέχνω» λουννούμαστε τζιαι του κλαμάτου τζιαι ετέλειωσε το παναύρη.

Να δεχτώ ότι τα βίντεο του Μιχαήλ εν προπαγάνδα τζιαι απομόνωσε λέξεις για να περάσει το μήνυμα του. Φέρμου στοιχεία, επιχειρήματα ότι τα πράματα έννεν όπως τα λαλεί. Δείξε μου τα βίντεο όπως πρέπει να τα δώ!

Προκαλώ σε ανοιχτά τζιαι φανερά μπροστά που την «Κυπριακή μπλογκόσφαιρα» τζιαι τους «αδελφούς μας από την Ελλάδα» να μου φέρεις στοιχεία ότι ο Τάσσος εν ήταν όπως τον παρουσίαζει μες τα βίντεο.

Ούτε οι ίδιοι εν ξέρουν τι είναι στο ΔΗΚΟ τζιαι την ΕΔΕΚ. Εγώ εν θα τους αποκαλέσω ακροδεξιά κόμματα. Εν απλά αχάπαροι που φοούνται ότι αν λυθεί το πρόβλημα, εν θα έχουν τρόπο να ρουφούν λίρες τζιαι κόσμο.

Όσον για τον συναθροιστή του Lexi, αφου εν σου κάμνει, ήντα τον έσιετε link μες την σελίδα σας; Γουστάρετε το traffic έννε;

Μακάρι να ίσιετε την μισή εμφυία τζιαι το μισο πατριωτισμό του Acera. Ο άνθρωπος εν ειρηνόφιλος τζιαι γράφει συναισθηματικά τζιαι όμορφα. Αν σας κομπλεξάρουν οι ερωτικές του περιγραφές, πρόβλημα σας. Ο έρωτας έννεν κακό πράμα.

Αν είμαστε ίσιοι με τους εαυτούς μας όσο ίσιος εν ο Aceras με τον δικό του, θα είμασταν ούλλοι πολλά καλύτεροι ανθρώποι. Ειδικά για τον Acera, εν είσαστε πλάσματα εσείς να εκφέρετε άποψη. Τουλάχιστον τζείνος εν έσιει πρόβλημα που εν Κυπραίος τζιαι αγαπα την καταγωγή τζιαι την γλώσσα του παραπάνω που πολλούς Κυπραίους, έστω τζιαι αν δεν μινήσκει στην Κύπρο.

Σοβαρολογείτε ρε; Ο άνθρωπος έρκεται που μια γενιά που εμεγάλωσε μες το μίσος τζιαι την διχόνοια. Τωρά έσιει την διαύγεια να μεγαλώνει την οικογένεια του τζιαι τα κοπελλούθκια του να τον ρωτούν, τι σημαίνει πόλεμος τζιαι γιατί να πρέπει να μαλλώνουν οι ανθρώποι. Επειδή εν τα εδίδαξε τι είναι!

Εμείς εμάθαμε να μισούμε, να θέλουμε να σκοτώσουμε τζιαι να εκδικηθούμε. Αν θεωρείτε ότι τούτα εν ιδανικά καλύτερα που τον έρωτα τζιαι την αγάπη, πάω πάσο.

Τέλος, πρέπει να είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που έβαλε τες λέξεις πολιτική καρίερα τζιαι Λιλλήκας στην ίδια πρόταση. Ο Λιλλήκας ρε πελλέ; Είσαι καλά;

Φταίει κανένας άλλος, εκτός που τον Λιλλήκα, για το ότι εκαταστράφηκε; Έννεν μόνος του που έκαμε τες επιλογές του; Εν σε προβληματίζει το ότι που αριστερός εγίνηκε μέσα σε μια νύχτα εθνικόφρων, Ελληνόψυχος τζιαι συνεχιστής της πολιτικής του Τάσσου; Αν δεν έξερα καλύτερα, θα ελάλουν σίουρα ότι το μπλόγκ εν του Λιλλήκα ρε. Μόνο τζείνος θα εσκέφτετουν κάτι τέτοιο.

Το φέρετρο του Τάσσου ποιος το άνοιξε; Οι Τούρτζιοι α; «Κανένας Ελληνοκύπριος δεν θα έκαμνε κάτι τέτοιο.»

Ρε μα κολλούμε μπρίκκια ενομίσετε, οξά εν η δεκαετία του ’70 που ο κόσμος ήταν αμόρφωτος τζιαι επίστευκε ότι του ελαλούσαν. Ξέρουμε το ούλλοι ότι ήταν πολιτικά τα κίνητρα, τζιαι μάλιστα τζείνοι που το εκάμαν, εν επετύχαν τον στόχο τους. Κάθε άλλο που συλλαλητίριο, ήταν το μνημόσυνο του. Οι μόνοι που εν κρίμα εν οι συγγενείς του που ακόμα πληγώνουνται, λόγο κάποιων ηλίθιων που κτίζουν καρίερες πάνω στην φάτσα του Τάσσου.

Σε γενικές γραμμές, συνεχίστε έτσι. Εν με νοίαζει πραγματικά. Τζιαμέ που εν μου αρέσκει κάτι εννα το λαλώ, αλλα να προσπαθήσω να σας ανοίξω τα μάθκια σας εν μάταιο. Κάμετε την δουλεία σας, όπως σας εμάθαν να την κάμνετε τζιαι όπως σας αφήνουν, τζιαι αφήστε μας εμάς να κάμουμε την δική μας.

Εν σας λαλώ να μας σεβαστείτε σαν ανθρώπους. Εγω εν σας σέβουμαι επειδή εν μου αρέσκει ο τρόπος που συμπεριφέρεστε. Σέβουμαι όμως τες απόψεις σας, έστω τζιαι αν διαφωνώ.

Αφήστε στην άκρα τους πεθαμένους τζιαι ασχοληθέιτε με τους ζωντανούς.

Το ίντερνετ έν έσιει πληγές τζιαι λάθος σελίδες ή μπλόγκ. Ακόμα τζιαι το μπλόγκ σας, εν το θεωρώ πληγή. Θεωρώ το απόδειξη ότι υπάρχει ελέυθερος λόγος τζιαι οι απόψεις ακούουντε ανοιχτά τζιαι μπορούν να διαβαστούν από όποιον το επιλέξει.

Σίερουμαι που φκαίνουν σελίδες τζιαι μπλόγκ σαν το δικό σας. Έτσι μπορούμε καθαρά να αντιπαραθέσουμε απόψεις τζιαι να αποδειχτεί τελικά ποιος έσιει αντίληψη της πραγματικότητας τζιαι ποιος εν κολλημένος στο ’60 ακόμα. Μπορεί επίσης ο κόσμος να που μας διαβάζει να καταλάβει με τι ανθρώπους έσιει να κάμει.

Φιλικά, Σταυρίνος.


05
Dec 09

Οι νεκροί του Πολυτεχνείου

Έτυχε τον τελευταίο καιρό να έχω κάποιες συζητήσεις για το Πολυτεχνείο. Κάποιοι, υποστηρίζουν ότι στο Πολυτεχνείο, κατα την διάρκεια της εξέγερσης, δεν υπήρξαν νεκροί.

Εγώ εν θεωρώ δεδομένο τίποτε, έτσι αποφάσισα να ψάξω λλίο για να δω αν υπήρξαν πράγματι νεκροί, τζιαι ποιοί ήταν. Συμπεριλαμβάνω την λίστα με τους νεκρούς τζιαι ένα βίντεο στο οποίο περιγράφεται το πώς εσκοτωθήκαν, πως εμεταφερτήκαν στο νοσοκομείο τζιαι ποιοί τους εμεταφέραν.

OI 23 ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

16 Νοεμβρίου 1973
1. Σπυρίδων Κοντομάρης (ετών 57, 20.30)
2. Διομίδης Κομνηνός (ετών 17, 21.30)
3. Σωκράτης Μιχαήλ (ετών 57, μεταξύ 22.30 & 23.00)
4. Βασίλειος Φάμελλος (ετών 26, 23.30)
5. Torill Engeland Magrette (ετών 22, 23.30)
6. Γεώργιος Σαμούρης (ετών 22, 24.00)
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος (βραδυνή ώρα – κατέληξε 19/11/73)
8. Σπύρος Μαρίνος (Γεωργαράς) (ετών 35, βραδυνή ώρα)

17 Νοεμβρίου 1973
9. Νικόλαος Μαρκούλης (ετών 24 , πρωινή ώρα, κατέληξε 19/11/73)
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου (ετών 76, 10.00, κατέληξε Μάϊο ‘74)
11. Στυλιανός Καραγεωργής (ετών 19, 10.15)
12. Μάρκος Καραμανής (ετών 23, 10.30)
13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης (ετών 16, 10.30-11.00)
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου (ετών 60, 11.30)
15. Γεώργιος Γερτζίδης (ετών 48, 11.30)
16. Βασιλική Μπεκιάρη (ετών 17, 12.00)
17. Δημήτρης Θεοδωράς (ετών 5 1/2, 13.00)
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, 13.00)

18 Νοεμβρίου 1973
19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου (ετών 59, 10.00)
20. Ανδρέας Κούμπος (ετών 63, 11.00, κατέληξε στις 30/1/1974)
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης (ετών 20, 12.00)
22. Κυριάκος Παντελεάκης (ετών 43, 12.00-12.30)
23. Ευστάθιος Κολινιάτης (κατέληξε στις 21/11/73)

 


02
Dec 09

Το αυτοκίνητο

Έχω ένα αυτοκίνητο του οποίου έκοψα 30000 χιλιόμετρα, που τον Δεκέμβρη του 2005 που το αγόρασα. Η δουλεία μου εν στην άλλη μεριά της Λευκωσίας, σε σχέση με το σπίτι μου. Το πρωί, είναι μαρτύριο να προσπαθώ να διασχίσω την πρωτεύουσα μέσα στο κινητό μου κλουβί.

Έτσι λοιπόν προτιμώ να οδηγώ την μοτορούα μου.

Προχτές όμως, είπα ότι εν κρίμα να έχω το αυτοκίνητο να κάθεται. Γιαυτό αποφάσισα να το οδηγήσω για να πάω δουλεία το πρωί τζιαι παράλληλα να το πλύνω τζίολας. Είσιεν συνάξει τόσο χώμα πάνω, που αν εφύτευκες γιασεμί είσιεν να πολύσει.

Εσηκώθηκα το πρωί, κανένα εικοσάλεπτο πιο νωρίς τζιαι ετοιμάστηκα για την μισάωρη διαδρομή που με επερίμενε. Τα μάθκια μου μισάνοιχτα, ο νους μου μισός στο κρεβάτι μισός στο αυτοκίνητο, τα τζάμια του αυτοκινήτου θολά, λλίο το ένα, λλίο το άλλο, όπως έβαλλα πισινή να ξεπαρκάρω έδωκα πας την πόρτα κάποιου BMW.

Κατεβαίνω κάτω να ελέγξω την ζημία. Το δικό μου εν έπαθε τίποτε που να μεν εδιωρθώνετουν με ένα τεκάλεμιτ. Η πόρτα του BMW σίουρα εννα θέλει ισιωτή για να σαστεί.

Εκοντοστάθηκα στην μέση του δρόμου να γυρέψω, μπας τζιαι έσιει κανένα πλάσμα να ρωτήσω ποιού εν το αυτοκίνητο. Που να βρεθεί πλάσμα έτσι ώρα όμως.

Σίουρα εν με είσιεν δει κανένας. Εμπορούσα να μεν πω κανενού τίποτε τζιαι να φκω κούππα, άπαννη.

Η αλήθεια εν ότι εσκέφτηκα το. Εν με κανούν τα έξοδα μου, να βουρώ να σάζω τζιαι τες πόρτες του BMW;

“Εννα ασχοληθώ με το θέμα το απόγευμα που εννα σχολάσω” είπα, τζιαι εξεκίνησα για την δουλεία.

Ούλλη μέρα, εν εμπορούσα να σκεφτώ τίποτε άλλο. Που την μια εσκέφτουμουν να παίξω πελλό, να μεν πω κανενού τίποτε. Εμένα εκτυπήσαν μου το αυτοκίνητο μου θκύο φορές τζιαι εν είρτε ποττέ κανένας να μου πει “Φίλε μου φταίω, έλα να σου το σάσω”.

Εξάλλου για να κραεί BMW ο παρέας, μάλλον πλερώνει τζιαι φουλ ασφάλεια, οπόταν εν καλυμμένος, εν υπάρχει λόγος να ανησυχώ. Για να επιβιώσεις σήμερα πρέπει να πατάς επί πτωμάτων. Σαν μεν το βάλει τζιαμέ το αυτοκίνητο του, έξω που το σπίτι μου.

Την νύχτα που εσχόλασα, εμπήκα σπίτι, έγραψα μια σημείωση στην οποία ομολογούσα το “έγκλημα” μου τζιαι εφκήκα στην γειτονία. Το αυτοκίνητο ήταν παρκαρισμένο λλίο πάρακατω, έτσι υπολόγισα ότι ο άνθρωπος που το έσιει μινήσκει στην πολυκατοικία δίπλα μου. Έβαλα του τη σημείωση στο τζάμι τζιαι έφυα.

Λλίο πιο μετά ετηλεφώνησε μου. Ευχαρίστησε με εκατό φορές, για την τιμιότητα μου τζιαι την ειλικρίνεια μου τζιαι εφέρτηκε μου πολλά ευγενικά. Απολογήθηκα τζιαι εγώ για την ταλαιπωρία τζιαι εκανονίσαμε να τηλεφωνηθούμε την επομένη για τα περαιτέρω.

Ένιωσα πολλά καλύτερα με τον εαυτό μου. Ανάλαβα τες εύθηνες μου τζιαι εφέρτηκα σε κάποιο συνάνθρωπο μου, που όπως εννα έθελα εγώ να μου φερτούν αν ήμουν στην θέση του. Είχα επιλογή τζιαι εθκίαλεξα τον δρόμο που εθεώρησα σωστό.

Ο Γκάντι κάποτε είπε “Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο”. Έστω τζιαι για λλίο, έγινα.


04
Nov 09

Τα θρησκευτικά.

Εν είμαστε ούλλοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Κάποιοι που μας εννεν καν Χριστιανοί τζιαι κάποιοι εν απλά άθεοι.

Συνταγματικά έχουμε το δικαίωμα να πιστεύκουμε σε ότι θέλουμε ή να μεν πιστεύκουμε καθόλου. Έχουμε επίσης, καλώς ή κακώς, το δικαίωμα να μεγαλώνουμε τα παιθκία μας με βάση τις προσωπικές μας αντιλήψεις τζιαι να τους μεταδίδουμε την κοσμοθεωρία μας, βασισμένοι στις εμπειρίες τζιαι τα βιώματα μας. Κάποιοι πρέπει να χωνέψουν επιτέλους ότι, δεν είμαστε Ελληνορθόδοξο Χριστιανικό έθνος τζιαι ότι δεν έχουν το δικαίωμα να μας επιβάλλουν την θρησκεία τους τζιαι τες πεποιθήσεις τους, είτε που μέσα που την κοινωνικο-πολιτική ζωή του τόπου είτε που μέσα που τα σχολεία.

Με βάση ποιού νόμου, τα σχολεία έχουν μες τες τάξεις εικόνες τζιαι σταυρούς τζιαι σύμβολα του Χριστιανισμού;

Στα σχολεία πλέον φοιτούν μαθητές που διάφορες τζιαι διαφορετικές θρησκείες. Με τούτη τη λογική, γιατί να μεν υπάρχουν σύμβολα που ούλλες τες θρησκείες, για να ικανοποιούνται ούλλες οι θεωρείες.

Με βάση ποιού νόμου επίσης, στα σχολεία έρκουνται παπάες για να εξομολογήσουν τα μωρά;

Σίουρα θα πείτε, εν τζιαι αναγκάζει κανένας τα μωρά να εξομολογούνται.

Άμα πίαννεις ένα κοπελλούι 12-13 χρονών, γεμώννεις το τύψεις για ούλλα όσα κάμνει τζιαι μετά λαλείς του ότι η λύση είναι να εξομολογηθεί, τότε ποίες επιλογές του διάς; Επίσης, το να αρνηθεί κάποιος να εξομολογηθεί, συνεπάγεται στο ότι θα στιγματιστεί τζιαι θα δακτυλοδείχνεται που ούλλο το σχολείο τζιαι τους καθηγητές.

Γιατί πρέπει τα κοπελλούθκια να πηαίνουν εκκλησία με το σχολείο τους τζιαι γιατί πρέπει κάθε πρωί να κάμνουν προσευχή πριν να ξεκινήσουν το μάθημα;

Σε γενικές γραμμές, γιατί νεκατόννεται η θρησκεία με την μάθηση!

Όποιος θέλει να εξομολογήσει ή να πάρει το κοπελλούι του εκκλησία, μπορεί να το κάμει τζιαι μόνος του, σωστά;

Τούτα ούλλα εν πρακτικές τες οποίες επέβαλε η εκκλησία στον κόσμο για να μπορεί να τον ελέγχει σε ούλλη του τη ζωή. Τούτες οι μεθόδοι συμβάλλουν στο να μεν αμφισβητούμε την εκκλησία σε οτιδήποτε κάμει τζιαι πεί. Γιαυτό τζιαι οι παραπάνω δεν ασχολούνται με το ότι η εκκλησία της Κύπρου εν ο μεγαλύτερος επιχειρηματίας τζιαι ότι αντι να χτίζει νοσοκομεία τζιαι κλινικές αποκατάστασης, κτίζει μόλλ τζιαι ξενοδοχεία.

Για μένα η εκκλησία, όπου ενεκατώθηκε έκαμε ζημιά τζιαι δεν πρέπει να έσιει έλεγχο ούτε τζιαι ρόλο σε οτιδήποτε άλλο, εκτός που τα παναύρκα τζιαι τα εξαπτέρυγα της.

Τζιαι όι, εν συγχήζω την εκκλησία με την θρησκεία. Η εκκλησία θέλει να φαίνεται ότι εν ο εκπρόσωπος του θεού στην γή τζιαι ότι, ότι κάμνει εν θέλημα του κυρίου τζιαι αν την αμφισβητήσουμε εννα πάμε ούλλοι στην κόλαση. Τούτο κάμνει το μέσα που τες θρησκευτικές διδαχές.

Ναι λοιπόν, κάποιοι που εμάς εν γουστάρουμε να σωθούμε τζιαι σε κάποιους που εμάς δεν αρέσκουν οι σωτήρες. Πλέον εν τζιαι νόμος της Ευρωπαικής Ένωσης τζιαι επειδή επελλάνετε μας ότι πρέπει να γίνουμε Ευρωπαίοι, σεβαστείτε το δικαίωμα μας να αναγίωννουμε τα κοπελλούθκια μας όπως θέλουμε.

Ακόμα τζιαι το δικαίωμα της σωτηρίας της ψυχής, εν προσωπικό τζιαι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός μας ξεχωριστά.

Ο Χριστός είπεν το καθαρά. Όποιος θέλει, πίσω μου ας έλθει. Όποιος έν θέλει γούστο του τζιαι καππέλο του τζιαι αναλαμβάνει τες ευθήνες του.


14
Oct 09

Δεν νιώθω πιον Κυπραίος (Aceras Anthropophorum)

…Ανίκανοι να αποφασίσετε τι εθνικήν πορείαν θέλετε για τον τόπον πον να αφήκετε στα παιθκιά σας,

ανίκανοι να κάμετε μιαν διοίκησην που να μήν τρώει ή να σπαταλά τα μισά πριν να κάμει μιαν δημόσιαν δαπάνην,

ανίκανοι να διοικήσετε χωρίς βίαν, χωρίς αδικίαν,

ανίκανοι να αναγιώσετε τα παιθκιά σας με το μέτρον, ανίκανοι να περιθάλψετε τους αρρώστους σας,

ανίκανοι να δώκετε μιαν αξιοπρεπή στέγην τζιαι ζωήν στα μωρά σας τα ανάπηρα, τα καθυστερημένα τα αυτίστικά,

ανίκανοι να κρατήσετε με αξιοπρέπειαν τους εγγληματίες που παράγει η βία τζιαι η βρώμα της κοινωνίας σας,

ανίκανοι να διαχειριστείτε τον ναρκισσισμό σας, το εγώ σας, την επιδειξιομανία σας,

ανίκανοι να εκτιμήσετε την ζωή τζιαι το ζωντανόν,

νάγωγοι που δεν σέβεσται με φύσην, με νόμους, με θεούς με αθρώπους,

αγεωμέτρητοι που δεν ξέρετε να λοαρκάσετε ούτε καν πόσον νερόν σας έμεινεν να φκάλεται τον χρόνον τζιαι μεινήσκετε άλουτοι, άξεστοι που ξητιμάζετε τον κόσμον τον ξένον λες τζιαι εν δούλοι σας,

γαουρόσποροι που επήρατε την ράτσαν σας για πριγκηπικήν τζιαι υποτιμάτε τους φτωχούς, τους αρκάτες, τους αδύνατους, κοτσιρόσσιύλλοι που δεν σέβεσται τους γονιούς σας ή τα παιθκιά σας….

Ολόκληρο Δαμε