Κυρίες και Κύριοι.
Σας παρουσιάζω τον γάρο της ημέρας.
Όχι ένα, όχι δύο, όχι τρία. Τέσσερα πάρκινγκ με ένα παρκάρισμα.
Απολαύστε τον.
Κυρίες και Κύριοι.
Σας παρουσιάζω τον γάρο της ημέρας.
Όχι ένα, όχι δύο, όχι τρία. Τέσσερα πάρκινγκ με ένα παρκάρισμα.
Απολαύστε τον.
Η ιστορία που ακολουθεί είναι αληθινή.
Δεν είμουν μάρτυρας εγώ όμως των καταστάσεων που θα περιγράψω πιο κάτω. Την ιστορία την άκουσα απο κάποιο αδελφικό μου φίλο ο οποίος ήταν υπάλληλος στην εταιρεία που περιγράφω.
Τα πρόσωπα και οι τοποθεσίες έχουν τροποποιηθεί. Οι καταστάσεις και τα τεκτενόμενα όμως, δυστηχώς είναι πέρα για πέρα πραγματικά.
Στο διαφημιστικό γραφείο του Μιλτιάδη, ο Βαγγέλης εδούλεφκε βοηθός γραφίστα. Εν ήταν ακριβώς η δουλεία των ονείρων του, αλλά ήταν ένα εισόδημα που τον εσυντηρούσε ώσπου να έβρει τζείνο που πραγματικά ήθελε να κάμνει.
Το καλοκαίρι, η δουλειά εν πεσμένη. Ο παραπάνω κόσμος εν με διακοπές, οπόταν εν θωρεί πολλή τηλεόραση, έτσι τζιαι οι απαιτήσεις για διαφημιστικές υπηρεσίες εν λλίες. Τες παραπάνω ώρες στην δουλεία, το καλοκαίρι, ο Βαγγέλης περνά τες μες το ιντερνετ.
Μια μέρα σαν τες υπόλοιπες του καλοκαιριού, ο Βαγγέλης, εκάθετουν στο γραφείο του τζιαι φτιάχνοντας μπάλες με τες κόλλες του πρίντερ, έπαιζε μπάσκετ, χρησιμοποιώντας τον κάλαθο των αχρήστων που ήταν στον απέναντι τοίχο, για μπασκέτα.
Την ώρα που εκτύπησε το κουδούνι της εισόδου, ο Βαγγέλης ισορροπούσε την καρέκλα του στους δύο πίσω τροχούς τζιαι με το ένα χέρι εδοκίμαζε να σουτάρει. Επροσεδάφισε, άτσαλα την πλαστική καρέκλα με τις ρόδες τζιαι εσυκώθηκε βαριεστημένα να ανοίξει.
Πριν προλάβει να φτάσει στην έξοδο του γραφείου του, ο Μιλτιάδης ήταν ήδη στην κεντρική είσοδο τζιαι εκαλωσόριζε χαμογελώντας μια όμορφη κοπελιά. Ο Βαγγέλης, εντυπωσιάστηκε παραπάνω με την αντίδραση του Μιλτιάδη, παρά με την κοπέλα. Ο Μιλτιάδης, δεν άφηνε το γραφείο του για κανένα τζιαι για τίποτε. Ο βασικόττερος λόγος που έβαλε την αγγελία στην εφημερίδα, για γραμματέα, ήταν επειδή εβαρκέτουν να συκώννετε να κάμνει καφέ το πρωί. Τζιαι φυσικά για να έσιει κάποιο να μπορεί να διατάζει, αφού οι υπαλλήλοι του δεν τον εβάλλαν υπόψη όσο τζιαι αν εφώναζε.
Ήταν όμως τζιαι τζείνη πραγματικά όμορφη. Όχι πολλά ψηλή, μάλλον αλλοδαπή, σίουρα όχι Ρωσσίδα. Γύρω στα 30. Βαμμένα μαύρα μαλλιά, χτενισμένα άφρο. Ανοιχτά χρώματα, του ανατολικού μπλόκ, τζιαι χείλη έντονα κόκκινα, της δεκαετίας του 80. Το πόδια της επροσπαθούσαν να σκίσουν το στενό τζίν που τα εφυλάκιζε, ενώ το στήθος της , εσήκωνε υποδειγματικά την στενή, κοντή μπλούζα της, για να φαίνεται το σκουλαρίκι που είσιεν στον αφαλό. Το άρωμα της, έκαμνε την καρδιά κάθε αρσενικού να χάννει χτύπους ενώ τα τακκούνια της ανοίγαν τρύπες στην αυτοπεποίθηση κάθε γυναίκας που ήταν γυρώ της.
“Περάστε, περάστε”, είπε ο Μιλτιάδης στην κοπέλα, ενώ στον δρόμο για το γραφείο του, εχαμογέλασε με νόημα στον Βαγγέλη τζιαι είπε αυστηρά “Να μεν με ενοχλήσει κανένας, έχω μίτινγκ”. Ο Βαγγέλης εστραβοκοίταξε τον τζιαι αδιάφορα, επέστρεψε στις προηγούμενες του ασχολίες.
Μετά που δέκα λεπτά, ο Μιλτιάδης άνοιξε την πόρτα του γραφείου τζιαι εβούρησε προς τον Βαγγέλη. Πριν προλάβει να σταματήσει εξεκίνησε να του λαλεί “Είδες την τούτη ρε Βαγγέλη; Αμάναμουμάναμου, ήντα πράμα. Έξερα το ότι εν έτσι που την ώρα που την άκουσα στο τηλέφωνο. Όΐ όπως τες Κυπραίες που έρκουνταν ως τωρά. Τούτη δαμέ εννα μας κάμνει ότι θέλουμε. Τζιαι τον κώλο της εννα τον πίαννουμε, τζιαι αμα θέλουμε “τίποτε παραπάνω” εννα μας το κάμνει. Τζιαι εννα μας κάμνει τζιαι καφέ το πρωί.”
Ο Βαγγέλης εχαμογέλασε αμήχανα τζιαι επροσποιήθηκε ότι έσιει δουλειά για να τον ξεφορτωθεί. Ο Μιλτιάδης επέστρεψε με την ίδια ταχύτητα στο γραφείο του. Όΐ για πολλή ώρα όμως.
Μετά που κανένα τέταρτο, ο Μιλτιάδης τζιαι η κοπέλλα εφκήκαν που το γραφείο. Ούτε ο Μιλτιάδης εφαίνετουν ευχαριστημένος αλλά ούτε τζιαι τζείνη επετούσε που την χαρά της. “Ευχαριστούμε, θα σας ειδοποιήσουμε” είπε ο Μιλτιάδης, τζιαι με ύφος μωρού που το εβάλαν τιμωρία, ακούμπησε στην είσοδο του γραφείου του Βαγγέλη.
“Ε, τι έγινε;” ερώτησε ο Βαγγέλης.
Ο Μιλτιάδης, νευριασμένος, απογοητευμένος τζιαι πνιγμένος που το παράπονο, απάντησε “Θέλει μου τζιαι 600 ευρώ εν την κανούν τα άλλα ούλλα.”
Ακούτε το δελτίο ειδήσεων από το ραδιόφωνο του ΡΙΚ.
Σαν σήμερα πριν 4 χρόνια, την πρώτη Ιανουαρίου 2014, και μετά απο την απόρριψη ενος νέου σχεδίου λύσης ΔΔΟ, η Ελληνοκυπριακή πλευρά αποσύρθηκε από το τραπέζι των συνομιλιών, διαμαρτυρόμενη για τις απαράδεκτες προτάσεις της Τουρκοκυπριακής πλευράς για μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε χαλαρή συνομοσπονδία δύο κρατών.
Στο ψεσινό διάγγελμα του, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κος Γιαννάκης Ομήρου αναφέρθηκε ανάμεσα σε άλλα, στις προκλήσεις που καλείτε να αντιμετωπίσει ο Κυπριακός Ελληνισμός. "Η Κύπρος δεν έχει διχοτομηθεί" δήλωσε ο πρόεδρος "θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση με σωστό περιεχόμενο".
Σχολιάζοντας την πρόσφατη αναγνώριση της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου από την πλειονότητα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις ΗΠΑ, είπε "Διαμαρτυρόμαστε για αυτή την οργανωμένη και συγχρονισμένη προσπάθεια που σκοπό έχει να λυγίσει τον Ελληνισμό της Κύπρου και θα καταγγείλουμε την πράξη αυτή στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ". Επαναλαμβάνοντας τα λόγια του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου, ο Κος Ομήρου είπε "Να μου έχετε εμπιστοσύνη".
Σε άλλες δηλώσεις, ο πρόεδρος της βουλής Κος Ζαχαρίας Κουλίας, απάντησε σκληρά στην κριτική που δέχεται η κυβέρνηση από την αντιπολίτευση δηλώνοντας "Αν αφήναμε την μοίρα αυτού του τόπου στους νενέκους, σήμερα δεν θα είχαμε την Δημοκρατία της Κύπρου, έστω και μισή, αλλά ένα ανισόρροπο, τερατούργημα, υποχείριο των Τούρκων, όπως εκφραζόταν μέσα από το σχέδιο Ανάν".
Ο υπουργός εξωτερικών Κος Δημήτρης Συλλούρης, συναντήθηκε σήμερα με τον Αιθίοπα ομόλογο του Κο Νταμπίρ Ασσέφα ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι η Αιθιοπία δεν πρόκειται να συνάψει εμπορικές σχέσεις με την ΤΔΒΚ. Η συνάντηση έγινε στα πλαίσια της προσπάθειας της Δημοκρατίας να μπλοκάρει την ανοδική πορεία των εμπορικών σχέσεων της ΤΔΒΚ με άλλα κράτη. Η ΤΔΒΚ έχει συνάψει εμπορικές συμφωνίες με πάνω από 60 κράτη ανά το παγκόσμιο, ανάμεσα τους και 25 από τα 30 μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας, δήλωσε σήμερα στο σταθμό μας ότι το καινούργιο water park/mall/εκκλησία θα τελειώσει μέχρι τον ερχόμενο Απρίλη για να προλάβουν οι πιστοί να εκκλησιαστούν για το Πάσχα και να βουττήσουν μόλις σφίξουν οι πυράες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το γιγαντιαίο αυτό κτίσμα θα είναι το μεγαλύτερο στην μέση Ανατολή και θα ξεπεράσει σε μέγεθος και αυτό του Ντουμπάι.
Αντιτιθέμενες οργανώσεις συγκεντρώθηκαν για ακόμα μια φορά έξω από τα νέα γραφεία της Αρχιεπισκοπής στο Latsia Business Center, διαμαρτυρόμενες για την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος της χερσονήσου του Ακάμα και απαιτώντας την άμεση αναστολή των εργασιών.
Καλούμενος να σχολιάσει ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε “Η εκκλησία/mall/waterpark θα τελειώσει και θα στέκεται, περήφανο λίκνο του Ελληνισμού και της θρησκείας μας για να πληγώνει τις καρδιές όλων αυτών που πολεμούν τον θεό. Όσοι δεν βουττήσουν στο νέο ride “Ο θεός να μας σώσει” θα πάν στην κόλαση.”
Αντιδράσεις έχει προκαλέσει επίσης η δήλωση του επίσκοπου Πάφου ότι θα απαγορεύεται η είσοδος σε Τουρκοκύπριους, ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ, σε όσους είπαν ναι σε σχέδια λύσης, σε όσους είπαν όχι αλλά δεν ήταν βροντερό και σε όσους έχουν σίηλλο που τον λαλούν μπλάκκη ή ττόμη.
Στις αθλητικές ειδήσεις. Πρωταθλήτρια Χειμώνα στέφθηκε για ακόμα μια φορά η ΠΑΕΕΚ…
“Εχτές ρε φίλε, άνοιξα το μπούκκικο η ώρα 9 το πρωί. Είσιεν ένα τύπο, εκαρτέραν με πόξω. Σάννα τζιαι εθώρεν με όρομα την νύχτα. Τώρα να κάμω καφέ τζιαι να σου τα πω καλύτερα.”
Ο Πανίκκος, εν 23 χρονών. Δουλέφκει στο μπούκκικο του θείου του. Ετέλειωσεν την τεχνική σχολή αλλά εν εσπούδασε, εν του αρέσκαν τα γράμματα. Έκαμε λλίες δουλείες, ευκαιριακά, χωρίς να σκέφτεται το μέλλον. Ηλεκτρολόγος, ντελίβερι, σε περίπτερο. Σε κάποια φάση άνοιξε δουλεία δική του, έφερνε ηλεκτρονικά που την Κίνα τζιαι επούλαν. Σήμερα όμως, ούλλοι έχουν ίντερνετ τζιαι μπορούν να γοράζουν τα πράματα πιο φτηνά.
Ο θείος του, άμα τζιαι είδεν τον πως εν έκαμνε χαΐρι μόνος του, έπιασε τον που κοντά να του δουλέφκει στο μπούκκικο. Πάει το πρωί τζιαι ανοίει το τζιαι σχολάνει το απόγευμα.
“Κάθουμαι ούλλη μέρα”, λαλεί, “ποσκολιούμαι μες το ίντερνετ, παίζω κανένα κουπόνι τζιαι πιερώνουμε τζιόλας. Εννα με πάρει ως πάρατζει τζιαι μετά θωρώ τι εννα κάμω.”
Έφερεν τον καφέ τζιαι έκατσε στο τραπεζάκι μου.
Γυρώ μας, τηλεοράσεις. Πρέπει να είσιεν καμια 30ρκα, ποτζείνες τες λεπτές τζιαι τες μεγάλες. Τι χρώμα ήταν ο τοίχος δεν εκαταλάβαινες, που τες πολλές που είσιεν. Τζιαι καμπόσα κομπιούτερ σε σειρά, πάνω σε ένα πάγκο με σχήμα Π.
Οι τοίχοι του, ένα ψηφιδωτό τεχνολογίας. Τζιαι τα χρώματα του ψηφιδωτού, αππάροι, αριθμοί, μάππες τζιαι διάφορα άλλα που εν εκατάλαβα. Ο παράδεισος του κουμαρτζή.
Ο Πανίκκος εσυνέχισε την κουβέντα. “Άνοιξα την πόρτα που λαλείς τζιαι έδωκε μέσα ο παρέας. Εθυμούμουν τον που την προηγούμενη νύχτα, ήταν δαμέ ως αργά τζιαι έχασε καμια πεντακοσιά ευρώ.”
“Είπε μου να του βάλω πεντακόσια ευρώ να παίξει. Βάλλω του, παίζει τα, ύστερα που καμιά ώρα έχασεν τα ούλλα τζιαι εσηκώθηκε τζιαι έφυε. Την νύχτα ήρτεν πάλε. Βάλλω του αλλο πεντακόσια ευρώ. Ώσπου να κλείσουμε έχασε τα τζιαι τζείνα.”
“Για να μεν σου τα πολυλογώ ρε φίλε, έχασε 1500 ευρώ σε 2 νύχτες. Όσα φκάλλω εγώ σε ένα μήνα.”
“Όπου τζιαι να ‘σαι άκου τον. Εννα έρτει πάλε να παίξει να φκάλει τα σπασμένα.”
Εν επρόλαβε να τελείωσει την κουβέντα του ο Πανίκκος. Ο παρέας εμπήκε της πόρτας τζιαι επήεν βουρητός στο ταμείο. Κυπραίος, γύρω στα 35. Ψηλός με μαυρισμένο πρόσωπο τζιαι απεριποίητα γένια τζιαι μαλλιά. Πρέπει μόλις να είσιεν σχολάσει που την δουλεία, εφορουσε μια φόρμα του μηχανικού, πορτοκαλιά τζιαι άσπρη φανέλα που μέσα.
Ο Πανίκκος έβαλε του αλλο πεντακόσια ευρώ στο λογαριασμό του, ο παρέας επαράγγειλε καφέ τζιαι έκατσε σε ένα κομπίουτερ.
Ύστερα που καμιά ώρα εσηκώθηκε τζιαι ήρτε προς το μέρος μας. “‘Άνοιξε το ταμείο ρε Πανίκκο τζιαι εκέρδισα σήμερα.” Ο Πανίκκος επίερωσεν τον τζιαι ο παρέας έφυεν.
“Εκέρδισε καμιά τρακοσιά ευρώ. Ήρτεν με πεντακόσια τζιαι φεύκει με οκτακόσια τωρά.”
“Το κουμάρι ρε φίλε εν το σιηρόττερο ναρκωτικό. Θορώ τους δαμέσα, τρων του κόσμου τες λίρες. Κερτούν μια φορά, γλυκανίσκουν τζιαι παίζουν αλλο τόσα.”
“Τούτος έκαμε χαρά πως εκέρδισε τρακόσια ευρώ. Εμάχουμουν να του πώ, να μου τα αφήκει δαμέ. Ο μπούκκης εν τζιαι χάννει ρε φίλε. Πάλε δαμέ εννα τα φέρει.”
Το μπούκκικο ήδη είσιεν αρκέψει να γεμώνει κόσμο. Ο Πανίκκος εσηκώθηκε τζιαι εξαναείπε “Ο μπούκκης, εν χάννει. Τζιαι τούτοι ούλλοι καρτερούν να κερδίσουν.”
Τον τελευταίο τζιαιρό γίνουνται πολλά στην Κύπρο. Πράματα που για κάποιους εν πρωτάκουστα τζιαι εν επεριμέναν ποττε να συμβούν στην νήσο των Αγίων.
Το πρόβλημα εν ότι, εμάθαμε σαν κοινωνία να διαμορφώνουμε τους θεσμούς τζιαι τες καταστάσεις με τέθκοιο τρόπο, ουτώς ώστε να εξυπηρετούν το συμφέρον μας. Την ίδια ώρα, εμάθαμε να κάμνουμε τα στραβά μάτια άμα θωρούμε να κάποιους να κάμνουν το ίδιο.
Σιγά, σιγά εκαταλήξαμε σαν κοινωνία, να αγνοούμε νόμους τζιαι κοινωνικούς θεσμούς τζιαι να εξαντλούμε τα περιθώρια εκμετάλλευσης τους. Έτσι οι νόμοι εχάσαν την αξία τους. Την ίδια ώρα τζείνοι που δημιουργούν τζιαι τάχα επιβάλλουν τους νόμους εχάσαν κάθε σεβασμό που τον κόσμο, αφού ούτε οι ίδιοι εν σέβουνται τους νόμους που τάχα θα έπρεπε να επιβάλλουν.
Ούλλο γενικά το πλαίσιο δημιουργίας, ελέγχου τζιαι επιβολής των νόμων τζιαι των θεσμών (συνοπτικά, ο κυβερνητικός μηχανισμός) εν πεπαλαιωμένο, αναποτελεσματικό τζιαι διεφθαρμένο. Τζιαι ο λόγος που διατηρείται έτσι, εν επειδή συμφέρει κάποιους να εν έτσι.
Κάποιους, για τον απλούστατο λόγο του ότι, είτε δουλέψουν είτε όχι, ο μισθός εννα έρτει τέλος του μήνα τζιαι θα έρκετε επ’ αόριστον. Λλίο οι συντεχνίες, λλίο οι κυβερνήσεις, εκανονίσαν τον κυβερνητικό μηχανισμό τζιαι εξηπηρετεί ούλλους όσους εν μέσα, κανένα άλλο. Γιατί να ενδιαφερτούν να το αλλάξουν; Γιατί να περιπλέξουν τα πράματα;
Άλλοι έχουν διαφορετικούς λόγους να βολεύκουνται. ‘Ενα σύστημα το οποίο εννεν διαμορφωμένο με βάση τα σύγχρονα δεδομένα, φυσικά εν δουλεύκει σωστά. Έσιει τρύπες, περιθώρια για διαφθορά τζιαι εκμετάλλευση. Άρα αφου το εκμεταλλεύκουνται τζιαι τρών καλά, γιατί να ενδιαφερτούν να το αλλάξουν;
Έτσι, με πολλή ευκολία κάποιοι αννοιουν τάφους, βανδαλίζουν νεκροταφεία, πουλούν γενέτζιες, δραπετεύκουν που τες φυλακές, σκοτώνουν εν ψυχρό τζιαι πολλά άλλα. Αφου εν κινδυνεύκουν. Η αστυνομία εν ικανή μόνο να συλλαμβάνει μιτσιούς που κάμνουν πάρτυ τζιαι ζωγραφίζουν γκράφιτι τζιαι να δέρνει φοιτητές δημμένους με τες χειροπέδες.
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, συμπεριφέρουνται σάννα τζιαι εν κλειστά τα μάθκια τους τζιαι παίζουν τυφλόμυγα με τους εγκληματίες. Το απίστευτο δε εν ότι, έχουν τζιαι μούτρα ύστερα να μας λαλούν, ότι έξεραν ότι εννα γίνει έγκλημα, που πριν. Ε, αφού πάντα ξέρουν το, γιατί ποττέ εν κάμνουν τίποτε;
Οι υπόλοιποι φυσικά, τον χαβά τους. Εφκήκαν βουλευτές, ανθρώποι που πιερώνουνται για να σκέφτουνται, τζιαι είπαν ότι τα γεγονότα που εγίναν τον τελευταίο τζιαιρό έχουν σχέση με το σχέδιο Ανάν. Άκου κόψιμον ο νούς τους. Τρόπους που βρίσκουν να τρομοκρατούν, να φανατίζουν, να διχάζουν τον κόσμο.
Δηλαδή, τζείνοι που θα έπρεπε να έχουν πλήρη αντίληψη των γεγονότων, εν εντελώς εκτός πραγματικότητας. ‘Η εν όντως τόσο λλίος ο νούς τους ή απλά αποποιούνται των ευθηνών τους τζιαι στρέφουν την προσοχή του κόσμου αλλού. Αντι να δεχτούν ότι χρειάζουνται αλλαγές τζιαι ότι πρέπει να συνεργαστουν μεταξύ τους για να σταματήσουν την κατρακύλα που επίαμε σαν κοινωνία, εκμεταλλεύκουνται την κάθε ευκαιρία για να περάσουν μικροπολιτικά τζιαι παραπλανητικά μηνήματα για να εξυπηρετήσουν προσωπικές σκοπιμότητες.
Είμαστε όπως το φορτηγό που τζυλά στο κατήφορο, χωρίς στόπερ τζιαι οι οδηγοί βουρούν που πίσω να το φτάσουν. Η Κύπρος μετατρέπεται σε Φαρ Γουέστ τζιαι τζείνους ο νους τους εν σε ένα πρώην Γ.Γ του ΟΗΕ τζιαι ένα σχέδιο τεσσάρων χρόνων. Καλημέρα Κύριοι βουλευτές! Τα βάσανα μας εν πίσω..