09
May 08

Γιατί γράφω.

Μετά που μια συζήτηση στο μπλόγκ του Έλατου Χελιδονιού, ο παππούς ο Aceras ερώτησε με γιατί γράφω, γιατί έχω τούτη την ανάγκη να εκφράζουμε δημόσια.

Εκατάλαβα ότι η απάντηση μου εννα εν μεγάλη, τζιαι καλύτερα να την γράψω στο μπλόγκ μου παρά σε ένα κόμμεντ άλλου μπλόγκ.

Η αλήθκεια εν ότι ασχολούμαι με διάφορα πράματα που πολλά μιτσής. Πάντα εδίαβαζα ότι έππεφτε στα σίερκα μου τζιαι πάντα έθελα να μαθαίνω καινούργια πράματα τζιαι να εξερευνώ τον κόσμο γυρώ μου.

Στην ηλικία που οι παραπάνω μας διαμορφώνουμε την βάση της προσωπικότητας μας τζιαι ξεκινούμε να δημιουργούμε ή να κληρονομούμε τις απόψεις μας, στην εφηβεία δηλαδή, άρκεψα να αμφισβητώ τον κόσμο. Τον θεό, τα σχολεία, την μουσική, την τηλεόραση, σχεδόν τα πάντα. Ούλλα όσα εθεωρούσα στερεότυπα τζιαι δωτά, άρκεψα να τα σκέφτουμε τζιαι να τα ψάχνω.

Continue reading →


30
Apr 08

Τριανταφυλλιά.

Ιούλης, 1998. ΚΕΝ της Πάφου.

Τζείνη την νύχτα, είπαν να μας κάμουν βραδιά του οπλίτη (ή κάπως έτσι το ονομάσαν).

Είσιεν να μας φέρουν τραουδιστές τζιαι ορχήστρα, να μας κάμουν τζιαι σούβλες τζιαι ποτά τζιαι να μας δώκουν παμό μια νύχτα, που τες τόσες που μας εταλαιπωρούσαν.

Εν είπα στους δικούς μου να έρτουν, εν έθελα να τους φέρω που την Λευκωσία στην Πάφο, το ίδιο εκάμαν τζιαι αρκετοί που τους Λευκωσιάτες που είμαστε μαζί. Όπως τζιαι να έσιει, τζείνη την νύχτα είμαστε καθισμένοι σταυροπόδι εγώ τζιαι ένας σειράς.

Continue reading →


28
Mar 08

Τι τρίγωνο παραδίδουμε;

Το Louiziana έγινε τριόροφο.

Το L.A. έγινε καφέ.

Ο Πασχάλης έκλεισε τζιαι άφικε μας χάσκοντα.

Το Esquin εγίνηκε Costa Cafe.

Η Amandas εγίνηκε Goodys.

Και ρωτώ, που πάμε Κύριοι;

Τι μέλλον παραδίδουμε στα βλαστάρια μας;

Χωρίς τα chicken με σώς του Πασχάλη τζιαι χωρίς την μάγισσα που άλλασει διπλοσέλινα στο L.A. ;

Τι τρίγωνο των δισκοθηκών παραδίδουμε;


07
Feb 08

Αναρχοτράγουδο για τα σχολεία.

Σήμερα εσκέφτηκα τους στίχους του τραγουδιού “Το σχολείο των Στρούμφ”. Τελικά έσιη πολλή αντίδραση μέσα το τραγούδι, έστω τζιαι αν είναι παιδικό.

Ξεχωρίζω τα “Σχολείο σημαίνει φυλακή”, “Μάθημα ανάθεμα” και “Θέλετε να κλείσει το σχολείο; Εδώ και τώρα”.

Οι στίχοι παρακάτω (στοίχημα ότι εννα αρκέψετε να σιγοτραγουδάτε το “λαλαλαλαλαλαλα” του ρεφραίν σε λλίο)

– Εμπρός Στρουμφς, γρήγορα στις τάξεις σας για μάθημα

Λα-λα-λα…

– Έτοιμοι, αρχίζουμε
– Μάγκες τη στρουμφίζουμε
– Βγάλτε τα βιβλία σας
– Σώστε την υγεία σας
– Διάβασες το μάθημα
– Μάθημα ανάθεμα
– Εργασία και χαρά
– Στρουμφ σημαίνει ξεγνοιασιά
– Τι ήταν οι αρχαίοι θεοί
– Το Σάββατο και η Κυριακή

Δευτέρα κάτι έχω
την Τρίτη δεν αντέχω
Τετάρτη πώς βαριέμαι
την Πέμπτη δεν κρατιέμαι
Παρασκευή πρωί
λα-λα-λα λα-λα λα-λα
απ’ όλες τις ημέρες
η Κυριακή μ’ αρέσει

Continue reading →


23
Jan 08

Empty Spaces..

Πως πρέπει να γεμώσουμε τελικά, τα όφκιερα κομμάθκια που μας αφήνει η ζωή που ζούμε;

Τα συναισθηματικά κενά, που φοούμαστε ή αγνοούμε τζιαι εν συμπληρώνουμε ποττέ..

Να αγοράσουμε νέο αυτοκίνητο;

Να δουλέψουμε ως το πρωί;

Να φυλάξουμε λίρες στην τράπεζα;

Να γεμώσουμε χαρκία, πτυχία, πιστοποιητικά, αναγνωρίση;

Να μεν ξεκουραστούμε ως που να πεθάνουμε..

Με την ράσιη μας γυρισμένη στον τοίχο που κτίζουμε γυρώ μας μέρα με τη μέρα..

What shall we do to fill the empty spaces
Where waves of hunger roar?
Shall we set out across the sea of faces
In search of more and more applause?
Shall we buy a new guitar?
Shall we drive a more powerful car?
Shall we work straight through the night?
Shall we get into fights?
Leave the lights on?
Drop bombs?
Do tours of the east?
contract diseases?
Bury bones?
Break up homes? Send flowers by phone?
Take to drink?
Go to shrinks?
Give up meat?
Rarely sleep? Keep people as pets?
Train dogs?
Race rats?
Fill the attic with cash?
Bury treasure?
Store up leisure?
But never relax at all
With our backs to the wall

Aπο την ταινία The Wall, των Pink Floyd και Alan Parker