Παραθέτω ποιό κάτω τις καταθέσεις δύο παιδίων, που συνελήφθησαν απο τους μπάτσους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όλα τελικά ξαναγυρνάν σε ‘μας,όλα.
Πού θα πάει,θα τα βρείτε μαζεμένα…
Κατάθεση 1:
Την Πέμπτη 27/4 αποφασίστηκε τελικά μετά από διάφορες συζητήσεις και διαφωνίες, από μερικούς, να γίνει το critical mass την Παρασκευή 28/4 με τόπο συνάντησης την πλατεία ελευθερίας και ώρα συνάντησης 18:00. Τελικά αφού μαζεύτηκαν γύρω στους 35-40 ανθρώπους με ποδήλατα, skateboards και πατίνια (οι πλείστοι ήταν 20 χρονών και κάτω λόγω της ανοργανωσιάς και της τελευταίας στιγμής που ενημερώθηκαν οι περισσότεροι) ξεκίνησε η πορεία κατά τις 18:30 – 18:45 στους δρόμους. Η πορεία αποφασιζόταν κατά την στιγμή της διαδρομής. Περάσαμε από το δρόμο που περνά έξω από την βουλή, από τον κυκλικό κόμβο της ΑΤΗΚ, από τη Μακαρίου και μετά δεξιά από τα φώτα του Ληκαβητού, φτάσαμε στα φώτα του Γαβριηλίδη πήγαμε αριστερά και μετά από αρκετή απόσταση στρίψαμε προς τα δεξιά Μέσα από παρόδους πήγαμε στον κυκλικό κόμβο του προεδρικού. Αφού δώσαμε λίγους γύρους στον κυκλικό κόμβο στραφήκαμε προς την λεωφόρο Δημοσθένη Σεβέρη. Σε μεγάλη απόσταση είδαμε ένα περιπολικό της αστυνομίας και 1-2 αστυνομικούς να μας περιμένουν. Εγώ ήμουν στο πίσω μέρος της πορείας. Το μεγαλύτερο μέρος της πορείας προσπέρασε τους αστυνομικούς. Τελικά τα περιπολικά ήταν δυο μάλλον τρία και οι αστυνομικοί καμία δεκαριά. Τους προσπέρασα και ‘γω όμως κοίταξα πίσω μου για να δω τη συμβαίνει με τους αστυνομικούς. Είδα να συλλαμβάνουν ένα μικρό χρήστης skateboard, γύρω στα δεκαπέντε. Κόντεψα να δω τη γίνεται και είδα της 2 αδερφές ηλικίας 14 και 19 να προσπαθούν να τις συλλάβουν και αυτές. Τότε πήγα κοντά για να ζητήσω τους λόγους σύλληψης των νεαρών και με ρώτησαν οι αστυνομικοί τι θέλω και έτρεξαν αμέσως καταπάνω μου 4-5 αστυνομικοί, ένας εκ των οποίων ήταν της ομάδας “Z”, με εχθρικό ύφος και μου είπαν ότι είμαι υπό σύλληψη προσπαθώντας να με πιάσουν. Εγώ τρομοκρατημένος απέφευγα τη σύλληψη μου και τους κατέβαζα τα χέρια από πάνω μού. Μου έλεγαν συνεχώς και με θυμωμένο ύφος να μπω στο περιπολικό για να πάω στο τμήμα. Εγώ τους ρωτούσα γιατί, και ένας από αυτούς τελικά μου είπε για οχλαγωγία. Εγώ δεν δεχόμουν την κατηγορία και δεν ήθελα να μπω στο περιπολικό γιατί φοβόμουν για το τι θα γινόμουν μετά (δεν είναι μια φορά που αστυνομικοί ξυλοκόπησαν διαδηλωτές και μη). Εντωμεταξύ συνεχώς η ένταση αυξανόταν και ‘γω από τον φόβο μου έπεσα χάμω και προσπαθούσα να αποφύγω την σύλληψή μου. Προσπαθούσαν να με πιάσουν χειροπόδαρα για να με βάλουν στο περιπολικό. Δεν τους άφηνα. Ο αστυνομικός της ομάδας “Z” προσπαθούσε να μου βάλει χειροπέδες και φυσικά δεν το δεχόμουν. Οι υπόλοιποι με “κολοσερνάν” στο πεζοδρόμιο με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν από την τριβή γδαρσίματα στους δύο μου αγκώνες. Ακόμα άκουγα από κάποιο αστυνομικό κάθε τόσο ότι θα “φάω” ξύλο γι’ αυτό να μπω στο περιπολικό. Ο “Ζετάς” τελικά μου έβαλε χειροπέδες στο αριστερό μου χέρι, αρκετά σφικτά ώστε το χέρι μου να πρηστεί στο σημείο που βρίσκεται ο καρπός μου, και περηφανευόταν ότι μου έβαλε χειροπέδες και ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα, γι’ αυτό να μπω στο περιπολικό για να μην μου σπάσει το χέρι. Έτσι μου έβαλε και στο δεξί χέρι χειροπέδες, ο καρπός του δεξιού μου χεριού έπαθε ότι έπαθε και ο αριστερός αλλά σε μικρότερο βαθμό, κατάφεραν να με σηκώσουν και να με κάτσουν στο περιπολικό σπρώχνοντάς με μέσα. Κατά την διάρκεια της σύλληψής μου ζητούσα συνεχώς στους αστυνομικούς να συζητήσουμε ήρεμα το γιατί να με συλλάβουν και εκείνοι με έντονο ύφος μου έλεγαν ότι θα το συζητήσουμε στο τμήμα. Ακόμα μου είπαν ότι έσπασα τον προφυλακτήρα του περιπολικού και ‘γω τους ρωτούσα πότε έκαμα τέτοιο πράγμα. Κατά την μεταφορά μου στο τμήμα σε συζήτηση με τους αστυνομικούς ο ένας είπε ότι έπρεπε να ζητήσουμε την άδεια τους για την διαδήλωση αυτή και ότι έχουμε κάποιους νόμους και πρέπει να τους τηρούμε. Ακόμα μου είπε ότι τέτοιες ενέργειες οδηγούν στη καταστροφή του συστήματος στη αναρχία και σε πραξικόπημα. Εγώ χαμογέλασα και τον ρώτησα εάν σοβαρομιλά και αν μια ειρηνική διαδήλωση με τα ποδήλατα προκαλεί όλα αυτά που είπε. Πρώτα μας πήραν εμένα και τον άλλο συλληφθέντα 15χρονό σ’ ένα αστυνομικό σταθμό. Λίγο πριν, λόγω της έντασης μου, είχε “σπάσει” η μύτη μου με την οποία έχω για χρόνια πρόβλημα όπου πήγα μέσα στις τουαλέτες του σταθμού για να την πλύνω και για να πάρω χαρτί για να σταματήσω την αιμορραγία. Τους ζήτησα να μου βγάλουν της χειροπέδες αλλά δεν το έκαναν. Εντωμεταξύ σε εκείνο το σταθμό ήρθε και ο “Ζετάς” που μου είχε βάλει τις χειροπέδες και μου έδειχνε μια γρατσουνιά μικρότερη του ενός εκατοστού στο δάκτυλό του λέγοντας μου να κοιτάξω τι του έκανα! Ακόμα και οι άλλοι αστυνομικοί γελούσαν μαζί του. Τελικά με πήραν στον αστυνομικό σταθμό του Ληκαβητού μαζί με τις δυο αδερφές και τον άλλο διαδηλωτή κατά τις 20:00 – 20:30. Κάθε λίγο μας ζητούσαν τα στοιχεία μας και μας είπαν να ενημερώσουμε τους γονείς μας για το συμβάν. Στο απέναντι πεζοδρόμιο βρισκόταν μια ομάδα από αυτούς που συμμετείχαν στο critical mass και άλλοι. Τους είδαν 2 αστυνομικοί, και τους φώναξε ο ένας να φύγουν από εκεί. Δεν έφευγαν και τότε μου είπε να τους πω εγώ γιατί θα τους συλλάβουν για παράνομη συνάθροιση! Τον ρώτησα εάν κάνουν κάτι παράνομο και αν όταν βλέπουν μια παρέα κοντά σε αστυνομικό σταθμό τους συλλαμβάνουν και ο άλλος μου είπε, με έντονο ύφος, όχι αλλά θα βγάλουμε ένταλμα για την σύλληψή τους, να μην τους αντιμιλώ και να μην τους λέω πώς να κάνουν την δουλεία τους. Γι’ αυτό πρέπει να τους πω φύγουν για το δικό μου καλό αποκαλώντας με άχρηστο. Διερωτήθηκα γιατί άχρηστος. Ακόμα τους ρώτησα γιατί άναψαν και μου λένε με έντονο ύφος ότι είναι ήρεμοι και να καθίσω αν θα συνεχίσω με το ίδιο “φκιολί”(;). Τέτοιου είδους κουβέντες γίνονταν συνεχώς μέσα στο τμήμα μεταξύ εμάς και των αστυνομικών. Προηγουμένως ένας αστυνομικός με ρώτησε τη θα σπουδάσω και του είπα και μου είπε ότι δεν θα τα βγάλω πέρα με τέτοιες συμπεριφορές, ότι δείχνω βάνδαλος και ότι δεν ξέρω να συμπεριφέρομαι(!). Μετά ήρθε ένας δικηγόρος γνωστός μου για να με υπερασπιστεί. Ο δικηγόρος είχε μια μικρή λογομαχία με τους αστυνομικούς ιδιαίτερα όταν ήθελε να μιλήσει ιδιαιτέρως με μας (εμένα τις δυο αδερφές και τις μανάδες μας, το 15χρονο τον άφησαν να φύγει μετά από 1,5 – 2 ώρες μετά την σύλληψή του γιατί η κατηγορία του ήταν η οχλαγωγία ενώ σε ‘μενα άφηναν υπόνοιες ότι θα με κρατούσαν για 24 ώρες) και οι αστυνομικοί έστειλαν μια αστυνομικό να ακούει τη λέμε. Ο δικηγόρος ζήτησε να μιλήσει ιδιαιτέρως με τους πελάτες του και μετά από λογομαχία η αστυνομικός έφυγε. Έδειξα στον δικηγόρο τον πρησμένο μου καρπό και τα γδαρσίματα στους αγκώνες μου και οι κοπέλες κάτι κοκκινίσματα στα χέρια τους. Ο δικηγόρος μετά από μικρές λογομαχίες μαζί τους κατάφερε να τους πείσει να πάμε στις πρώτες βοήθειες. Πήγαμε και μετά από αρκετή ώρα έγινε η διάγνωση και φύγαμε. Κατηγορήσαμε τους αστυνομικούς ότι μας χτύπησαν. Όταν ανεβήκαμε και πάλι στο 1ο όροφο του τμήματος είδα τους αστυνομικούς όλο όρεξη για δουλεία να τρώνε σουβλάκια (J). Εντωμεταξύ όπως μας ανέφεραν οι αστυνομικοί έδιναν κατάθεση 4 πολίτες εναντίον μας την ίδια ημέρα και 5 θα έδινα την επόμενη. Όταν περιμέναμε έξω κάναμε διάφορες συζητήσεις με τους αστυνομικούς και εγώ ρώτησα ένα εάν έχω κατηγορία και για εξύβριση και μου είπε όχι αφού δεν μας έβρισες. Ύστερα από πολλή ώρα και ταλαιπωρία ήρθε η σειρά μου να κάνω την κατάθεσή μου. Είπα τα γεγονότα όπως έγιναν δίνοντας 1,5 σελίδα κατάθεση. Η κατηγορίες εναντίων μου ήταν για οχλαγωγία, αντίσταση κατά της αρχής, δημόσια εξύβριση και για καταστροφή δημόσιας περιουσίας. Της κατηγορίες τις αρνήθηκα και όσο για την αντίσταση κατά της αρχής δεν ήταν αντίσταση όπως ήθελε να γράψει ο ανακριτής μου αλλά ήταν φόβος για την σωματική μου ακεραιότητα. Στο διπλανό δωμάτιο όπου έδιναν κατάθεση οι δύο αδερφές άκουγα λογομαχίες με τον ανακριτή και συνεχώς να ρωτά τα ίδια πράγματα. Όπως μου ανέφερε η μητέρα μου και οι δύο αδερφές ο ανακριτής τους έβαλλε άλλες λέξεις από αυτές που οι δύο κοπέλες έλεγαν. Το πιο τραγικό είναι ότι οι δύο αδερφές ηλικίας 14 και 19 με μικρή σωματική διάπλαση κατηγορούνται, μεταξύ άλλων για επίθεση και πρόκληση σοβαρής σωματικής βλάβης σε 4 μυώδεις αστυνομικούς!!! (τα σχόλια δικά σας) Τελικά με άφησαν να φύγω γύρω στις 2 π.μ. και τις κοπέλες γύρω στις 3 π.μ. Η μητέρα τους μετά την κατάθεση των θυγατέρων της έμεινε για να κάνει παράπονα γραπτώς στο τμήμα για την όλη κατάσταση παρά την δυσφορία των αστυνομικών.
Άτε να δούμε πότε θα σταματήσει η κατάσταση αυτή με την αστυνομία. Πρέπει κάποιοι να συνειδητοποιήσουν ότι γεγονότα σαν αυτά και χειρότερα (π.χ ξυλοδαρμοί διαδηλωτών και μη από αστυνομικούς) δεν γίνονται από μερικούς αστυνομικούς (5η φάλαγγα όπως τους ονομάζει ο αρμόδιος υπουργός) αλλά από τους πλειστούς αστυνομικούς όταν τους δοθεί η ευκαιρία. Ακόμα πρέπει να καταλάβουν ότι τα γεγονότα αυτά δεν είναι μεμονωμένα όπως ισχυρίζονται οι αστυνομικοί. Από την όλη υπόθεση επαληθευθήκαν οι σκέψεις μου και οι γνώσεις μου, όχι μόνο εμένα, ότι οι αστυνομικοί, ιδιαίτερα νεαρής ηλικίας, φοβούνται τους ανώτερούς τους και ότι τα γεγονότα αυτά γίνονται κατά παρότρυνσης των ανώτερων τους και ίσως να έχουν καλύτερη αστυνομική καριέρα όταν τα κάνουν αυτά. Άρα το πρόβλημα δεν είναι σε μερικούς αστυνομικούς αλλά στο όλο σύστημα της αστυνομίας. Τελικά ποιος είναι ο ρόλος της αστυνομίας να υπερασπίζεται και να βοηθά τους πολίτες η να είναι εναντίων τους και να προκαλούν τον φόβο σε αυτούς;
Κατάθεση 2:
Τη Παρασκευή 28\4, ώρα 8 περίπου το απόγευμα κατά τη διάρκεια μιας ειρηνικής πορείας με τα ποδήλατα (Critical Mass), διαμαρτυρία για τη ρύπανση του περιβάλλοντος, εναντίωση στον πόλεμο του Ιράκ, και ζητώντας τη μειωση της αλόγιστης χρήσης αυτοκινήτου, έγινε η σύλληψη τριών ανηλίκων ηλίκιας
14,15,17 χρονών και η δική μου, ηλικίας 19 χρονών.
Αφού άφησαν να περάσει η πορεία των 40 περίπου ατόμων απο μπροστά τους, οι μπάτσοι επιλέξαν να συλλάβουν τον συγκεκριμένο 15χρονο, ο οποίος δεν ήταν υπεύθυνος για τίποτα περισσότερο από οτι η υπόλοιπη πορεία. Αυτό ήταν ξεκαθαρα μια κίνηση προκλητική και μια προσπάθεια εκφοβισμού για την άμεση αποτροπη τέτοιων διαμαρτυριών .
Το συμβάν το είδαμε αρχικά εγώ με την μικρή μου αδερφή επειδή είχαμε μείνει πίσω, γιατί το ποδήλατο της είχε κάποιο πρόβλημα και φτάνοντας εκεί ζητήσαμε το λόγο της σύλληψης του. Οι μπάτσοι, 3 ή 4, ήρθαν κατά πάνω μας με άγριο τρόπο για να μας απομακρύνουν χωρίς να μπούν στο κόπο να δώσουν μια μικρή εξήγηση ή ενημέρωση για το λόγο της πράξης τους, αν και το ζητούσαμε συνεχώς. Είχαμε το δικαίωμα να ξέρουμε για πιο λόγο επενέβαιναν στη πορεία μας με αυτόν τον προκλητικό τροπο, έτσι ζητούσαμε να πάρουμε εξηγήσεις ενώ παράλληλα δεχόμασταν σπρωξήματα και απειλές για να απομακρυνθούμε. Φτάνοντας κοντά μας ο 17χρονος φίλος ζήτησε να μάθει και ο ίδιος το λόγο της σύλληψης, αμέσως του αναγγέλθηκε οτι είναι υπό σύλληψη. Τρομοκρατημένη εγώ και η αδερφή μου στεκόμασταν δίπλα του αφού φοβόμασταν οτι θα τον κτυπούσαν. Οι μπάτσοι τον τραβούσαν βίαια και με απειλές οτι θα τον κτυπούσαν ήθελαν να τον βάλουν στο περιπολικό. Ο ίδιος συνεχώς τους ζητούσε να συζητήσουν ήρεμα και να του πουν το λόγο της σύλληψη του.
Στο χώρο βρισκόντουσαν 4 αστυνομικοί και ένας της ομάδας «Ζ» που προσπαθούσαν να απομακρύνουν βίαια εμένα και την αδερφη μου, ενα κοριτσι των 14 ετων. Την κρατούσαν τοσο δυνατά που τα σημάδια στα χέρια της φαινόντουσαν ώρες μετά τη σύλληψη. Όταν απελευθερώθηκε από τα χέρια του σε μια στιγμή μέσα στη ταραχή και την οργή της για τη συμπεριφορά απέναντι της αποκάλεσε το μπάτσο που την κρατούσε «βλάκα» χαμηλόφωνα. Μια 14χρονη εξαγρίωσε τον αστυφύλακα που της είχε συμπεριφερθεί σαν ζώο λίγο πιο πριν και αυτός αμέσως την άρπαξε λέγοντας της πως ειναι υπο σύλληψη και απειλώντας την «τώρα να δεις τι θα πάθεις που έβρισες αστυνομικό». Εγώ έτρεξα κοντά της και ο αστυνομικός με άρπαξε με τον ίδιο τρόπο για να με συλλαβει. Σέρνωντας μας βίαια μας πέταξαν στο περιπολικό κυριολεκτικά σαν εγκληματίες για να μας μεταφέρουν στο αστυνομικό τμήμα Λυκαβητού, όπου μετά από λίγο φέρανε και τους άλλους δυο.
Ο 17χρονος είχε τους καρπούς των χεριών του πρησμένους απο τις χειροπέδες, του τις είχαν βάλει τόσο σφιχτά που τα χέρια στο σημείο των καρπών του ειχαν ματώσει. Στους αγκώνες και τα χέρια είχε πληγές οι οποίες οφείλονταν από οτι μου είπε μετά στο οτι τον έσερναν οι μπάτσοι κάτω στο δρόμο.
Στο τμήμα βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την συνεχή ειρωνεία των μπάτσων προς τους τρεις μας, μια και ο 15χρονος που συνελήφθηκε πρώτος χωρίς κανένα λόγο αφέθηκε ελεύθερος χωρίς να δώσει κατάθεση. Επίσης προκαλώντας μας με ψεύτικους ισχυρισμούς για πραξεις στις οποίες δεν προβήκαμε, προσπάθησαν ύπουλα να μας αποσπάσουν λόγια τα οποία μπορούσαν να διεστραβλώσουν για να μας ενοχοποιήσουν. Για να μας τρομοκρατήσουν έλεγαν πως θα μας επιβάρυναν με ψευδείς κατηγορίες και ακόμη ισχυρίζονταν οτι είχαν κάμερα που μας ενοχοποιούσε. Μας φόβιζαν επίσης οτι θα κατηγορούμασταν με βάση τις μαρτυρίες 4 πολιτών για παράπονα οχλαγωγίας και εξύβριση κατά τη διάρκεια της πορείας κάνοντας εμας τους τρεις να πληρώσουμε για οποιοδήποτε παράπονο κατά τις πορείας που λάβαμε μέρος. Και ήταν φανερό οτι κάθε συζήτηση που άνοιγαν είχε σκοπό να βρουν κάτι από τα λεγόμενα μας να τα χρησιμοποιήσουν για να μας κατηγορήσουν αργότερα.
Αφότου έγιναν οι καταθέσεις των μπάτσων μετα απο πολύωρη αναμονή ξεκίνησαν οι ανακριτικές καταθέσεις. Ο ανακριτής έδειχνε ένσταση σε πολλά σημεία των απαντήσεων μου και πολλές φορές ήθελε να αλλάξει τα λόγια μου. Μου έλεγε πως η συγκεκριμένη κατάθεση είναι ασήμαντη και πρέπει απλά να περιγράψω πολύ γενικά το γεγονός. Αυτά που θεωρούσε ο ίδιος λεπτομέρειες και έπρεπε να πιέσω για να τα γράψει ήταν οποιαδήποτε αναφορά στη βίαιη συμπεριφορά τους.
Τελειώνοντας τη δική μου κατάθεση μπόρεσα να παρακολουθήσω τη κατάθεση της αδερφής μου η οποία επειδή ήταν ανήλικη γινόταν με τη παρουσία της μητέρας μου. Η μητέρα μου ήταν απελπισμένη. Ο ανακριτής προσπαθούσε να κατευθύνει τα λόγια της αδερφής μου για να την κάνει να συνεναίσει σε πράγματα που δεν κάναμε εκμεταλευόμενος την ηλικία της και δεν δεχόταν να γράψει τα γεγονότα όπως του τα περιέγραφε παρόλη την έντονη παρέμβαση της μητέρας μου.
Μετά απο όλα αυτά οι κατηγορίες μας αναγγέλθηκαν επίσημα. Κατηγορούμαι για «επίθεση κατά αστυμομικού», για «πρόκληση σοβαρής σωματικής βλάβης» σε άλλο αστιφύλακα, «παρεμπόδηση των αστυνομικών στη διεκπεραίωση των καθηκόντων τους» , «οχλαγωγία», «δημόσια εξύβρηση αστυνομικών» και «αντίσταση κατά της σύλληψης». Σχεδόν οι ίδιες κατηγορίες επιβαρύνουν την αδερφή μου! Η μητέρα μου στη συνέχεια προέβει σε γραπτή κατάθεση παραπόνου για την κακοποίηση μας και γραπτή καταγγελία για την όλη συμπεριφορά της αστυνομίας στο τμήμα και τη διαδικασία ανάκρισης της αδερφής μου.
Οι παράνομες και απροκάληπτες συλλήψεις, η πρόκληση, η απόκρυψη της αλήθειας και η δημιουργία ψευδών κατηγοριών έχει γίνει η κύρια τακτική της αστυνομίας. Όταν το γόητρο ενος μπάτσου 30 χρονών μπορεί να θικτεί απο ένα κοριτσάκι 14ων και σαν τιμωρία του χαρίζει την εμπειρία να τρέχει στα δικαστήρια με κατηγορίες φανερά γελοίες τότε χαίρομαι για το συγκεκριμένο συμβάν που μπορεί να αποδείξει την «ικανότητα», και την «ευφυϊα» για ακόμη μια φορά των οργάνων του κράτους που τίθονται υπεύθηνα για την «ασφάλεια» μας.