Με αφορμή το άρθρο της Κας. Ακρίτα, σχετικά με τα μπλόγκ, στην εφημερίδα τα νέα. Αποφάσισα να γράψω ένα μικρό σχολιασμό, απαντώντας συνάμα στην Κα. Ακρίτα και τις αναφορές της. Το άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Αν και σκοπός του άρθρου μου δεν είναι να σχολιάσω τον τρόπο που γράφει η Κα. Ακρίτα, δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι για ευθυμογράφημα, το συγκεκριμένο άρθρο, είναι ανούσιο. Αν το «πρώτη μούρη στο καβούρι» και το «μπακλαβάς γωνία» είναι έξυπνο χιούμορ και οι άνθρωποι που το κατέχουν, δικαιούνται να έχουν στήλη σε εφημερίδα και να ονομάζονται και ευθυμογράφοι, τότε έχουμε χάσει πέρα για πέρα την αίσθηση του εύθυμου, ως λαός.
Καταλαβαίνοντας όμως ότι στην Ελλάδα, ότι δηλώσεις είσαι και ότι άμα είσαι διάσημος μπορείς να κατατάξεις τον εαυτό σου σε ότι επάγγελμα θέλεις, δεν παρεξηγώ το γεγονός. Ξέρω ότι, άμα είσαι π.χ. ηθοποιός, μπορείς να γίνεις και δημοσιογράφος, βουλευτής, μοντέλο, τραγουδιστής, εξορκιστής, τσατσα στα Εξάρχεια ακόμα και κουλουράς στο Σύνταγμα. Ότι και να κάνεις, ότι και να πεις, η άποψη σου έχει κύρος και βάρος όταν είσαι διάσημος στην Ελλάδα. Το όνομα πουλά, όχι η συνοχή και η λογική των απόψεων.
Όπως και να έχει, Κα. Ακρίτα μου, μπορώ να σας προτείνω αρκετά μπλόγκ με πραγματικό χιούμορ. Χιούμορ που πηγάζει από την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων και όχι από μπουκαλάκια με έτοιμες ατάκες που γαργαλάνε. Ίσως εκεί καταλάβετε την βαθύτερη έννοια του μπλόγκινγκ.
