Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Τι θα κάμω το 2012:

• Εννα προσπαθήσω να νευριάζω λιότερο. Νομίζω ότι θυμώνω εύκολα, με πράματα που εν θα έπρεπε να θυμώνω. Που εν ασήμαντα, τζιαι αν το καλοσκεφτείς, εν με επηρεάζουν τόσο. Εννα προσπαθήσω να μεν το κάμνω.
• Εννα προσπαθήσω να γοράζω λιότερες μαλακιές. Νομίζω ότι αγοράζω πολλά πράματα που εν χρειάζουμε τζιαι που εν θα χρησιμοποιήσω τόσο. Πιάννει με ένα αμόκ άμα θωρώ τζιενούρκα τηλέφωνα, κομπιούτερ τζιαι ηλεκτρονικές συσκευές. Ίσως επειδή εστερήθηκα τα που ήμουν μιτσής. Εννα προσπαθήσω να μεν γοράζω πράματα που εν χρειάζουμε πραγματικά.
• Εννα προσπαθήσω να ξεφορτωθώ διάφορα πράματα που εν χρειάζουμε, που εν χρησιμοποιώ τζιαι που εν θα μου χρησιμεύσουν ποττέ. Έχω πάρα πολλά πράματα που φιλάω επειδή νομίζω ότι μια μέρα εννα χρησιμοποιήσω ή ότι εννα έχουν αξία. Το μόνο που πετυχαίνω είναι να έχω ένα σπίτι γεμάτο πατζιαρίτζια τα οποία απλά πιάννουν χώρο τζιαι κάμνουν την ζωή μου πολύπλοκη.
• Εννα προσπαθήσω να χαμογελώ παραπάνω. Βρίσκω πιο εύκολο να γύρνω που την μια μερκά της ζυγαριάς τζιαι να μαραζώνω, να πικρεύκω τζιαι να πληγώνομαι. Εννα προσπαθήσω να γελώ παραπάνω, να μεν παίρνω σοβαρά τα πράματα τζιαι διασκεδάζω την στιγμή.
• Εννα προσπαθήσω να περνώ παραπάνω ποιοτικό χρόνο με την κόρη μου. Η κόρη μου εν το πιο πολύτιμο πράμα του κόσμου. Κάθε της στιγμή περνά χωρίς επιστροφή. Θα προσπαθήσω να είμαι τζιαμέ να την ζω μαζί της τζιαι να μαθαίνω που τα πράματα που μαθαίνει. Ίσως που τούτη την εμπειρία να ξαναανακαλύψω τον κόσμο τζιαι να θυμηθώ το πόσο όμορφο είναι να μεγαλώνεις.
• Εννα προσπαθήσω να παιρνώ παραπάνω ποιοτικό χρόνο με την γενέκα μου τζιαι να γίνω καλύτερος σύζυγος. Ο γάμος, το μωρό, η μετακόμιση, η δουλειά, τα νεύρα, η κούραση, το ένα, το άλλο. Ούλλα συμβάλλουν στην αποξένωση, στην απομάκρυνση τζιαι την φθορά. Έτσι μια μέρα, ξυπνάς τζιαι αντί για εραστή, έσιεις συγκάτοικο, αντί για φίλο έσιεις συνέταιρο, τζιαι αντί για αγάπη έσιεις συνήθεια. Εν θέλω να γίνει τούτο. Αγαπώ την γενέκα μου όπως αγάπησα τζείνην την κορού που εγνώρισα πριν 4 χρόνια. Που επογιάτιζεν τοίχους κίτρινους τζιαι εκόλλαν πράματα πάνω σε κάδρα. Εννα προσπαθήσω να πεταχτώ πάνω που την απόσταση, να την πιάω που το σιέρι τζιαι να την φέρω ξανα τζιαμέ που ήμαστε πάντα.
• Εννα προσπαθήσω να ανακαλύψω ξανά τζείνα που μου αρέσκουν. Άφηκα πίσω μου πράματα που αγαπώ, επειδή εν πιο εύκολο να μεν κάμνω τίποτε. Θα ακούω παραπάνω μουσική, θα κάμνω παραπάνω ποδήλατο, θα κρατώ παραπάνω την μοτόρα μου τζιαι θα παίζω τα παιγνίδια που αρέσκουν ως το τέλος.
• Εννα γράφω παραπάνω. Το γράψιμο ηρεμά με τζιαι λειτουργεί σαν ηρεμιστικό στην ψυσιή μου. Αρέσκει μου να γράφω, αλλά εν το κάμνω πλέον. Εννα ξεκινήσω ξανά το γράψιμο τζιαι εννα προσπαθήσω να είμαι συνεπής.
• Εννα θκιαβάζω παραπάνω βιβλία. Σε κάποια φάση εθκιάβαζα πολλά. Έκοψα το τα τελευταία χρόνια. Εγέμωσα μια βιβλιοθήκη βιβλία αθκιάβαστα. Θα προσπαθήσω να θκιαβάζω παραπάνω τζιαι να μαθαίνω παραπάνω.
• Εννα ασχοληθώ με ένα πρότζεκτ κατασκευής. Πάντα άρεσκε μου να ξηλώνω τζιαι να στήνω πράματα. Πλέον εν υπάρχει δικαιολογία. Θα ξεκινήσω ένα – ένα τα πρότζεκτ που είχα στο νου μου τόσα χρόνια τζιαι θα τα τελειώσω.
• Εννα φκαίννω παραπάνω έξω που το σπίτι. Γενικά είμαι σπιτόγατος. Αρέσκουν όμως τα ταξίθκια, οι γυροί τζιαι η φύση. Φέτος θα το κάμνω παραπάνω. Θα ταξιδέψω, θα γυρίσω τζιαι θα περπατήσω παραπάνω μέσα στην φύση.
• Εννα οργανώσω παραπάνω την ζωή μου. Ήδη έκαμα πολλή πρόοδο σε τούτο αλλά είμαι πολλά πίσω ακόμα. Χρειάζεται να οργανώνω παραπάνω τα πράματα που πρέπει να κάμνω τζιαι να εν τέλει, να τα κάμνω. Πολλές φορές άμα έχω να κάμω κάτι, εν το σημειώνω τζιαι τελικά ξεχάννω, οπόταν εν το κάμνω ποττέ. Εννα προσπαθήσω να μεν γίνεται τούτο.
• Εννα προσπαθήσω να εκτιμώ παραπάνω τον εαυτό μου. Να του διώ συγχαρητήρια άμα πετυχαίνει κάτι τζιαι να τον παρηγορώ άμα εν τα καταφέρνει. Εννα δεχτώ ότι η αποτυχία, εν επιλογή τζιαι να προσπαθώ να δοκιμάζω περισσότερα πράματα.
• Εννα προσπαθήσω να ξεκινήσω να μάθω κιθάρα. Πάντα ήθελα να μάθω. Εξεκίνησα σε κάποια φάση. Εν ήμουν συνεπής. Εννα ξαναπροσπαθήσω, αν δεν τα καταφέρω, εννα ξαναπροσπαθήσω μια άλλη φορά.
• Εννα προσπαθήσω να οργανώσω τες προτεραιότητες μου. Τα πιο σημαντικά πράματα στην ζωή μου εν η οικογένεια μου, η υγεία μου τζιαι η ηρεμία μου. Ότι επηρεάζει τα πιο πάνω, πρέπει να φεύκει που την ζωή μου. Φέτος θα προσπαθήσω να αποβάλω οτιδήποτε με επηρεάζει αρνητικά, είτε τζείνο εν άνθρωποι, είτε τζείνο εν πράματα.

Έππεσα πάνω στο κρεβάτι μπρούμυτα, το πρωί, ντυμένος, έτοιμος για δουλειά.

Σε λλίο, εν η ώρα που πρέπει να φάεις. Ήδη άρκεψες τζιαι κλωτσάς τα πόθκια σου τζιαι σούζεις τα σιερούθκια σου. Ακανόνιστα, άτσαλα, νευρικά. Εν ο μοναδικός τρόπος που ξέρεις τωρά για να εκφράσεις την αγανάκτηση σου, για το κομμάτι του στομαχιού σου που εν όφκερο.

Τζιαι κάμνεις κάτι ήχους, όπως το πουλλούι, τρίζεις σαν την πόρτα την σκουρκασμένη. Γουργουρίζεις, σφίγγεσαι τζιαι ξαπολάς μια φωνούα, ενα κλαματούι, πέντε δευτερόλεπτα. Κοτσινίζει το προσωπούι σου τζιαι προσπαθείς με ούλλο σου το κορμί να καταλάβεις τζιαι να καταβάλεις τούτη την αίσθηση την πρωτόγνωρη, της πείνας.

Αβοήθητη πανικοβάλλεσαι, σταματάς να αναπνέεις τζιαι γίνεσαι ένα κουβάρι. Όπως εσυνήθισες να είσαι, όπως ήσουν μέσα στην μάμα, λλίες μέρες πρίν. Τζιαι στο αποκορύφωμα τούτης της αντίδρασης, τζιαμέ που λαλώ ότι εννα κάμεις έκρηξη τζιαι να τράβησεις τα πλευρά του κρεβαθκιού τζιαι να τα κάμεις σπάσεις, αφήνεις μια αναπνοή ανακούφισης, τζιαι όπως απότομα εξεκίνησες την διαμαρτυρία σου, το ίδιο απότομα, χαλαρώνεις την κκελλούα σου, χασμουριέσαι τζιαι συνεχίζεις τον ύπνο σου.

Τούτον ήταν το κακό ούλλο. Προειδοποίηση, ότι σιγά, σιγά το ποτήρι ξεσιηλά τζιαι ότι σε λλίο εννα λάβεις δραστικά μέτρα τζιαι να απαιτήσεις ικανοποίηση των αιτημάτων σου, άμεσα. Καθαρό πανί τζιαι φαί.

Τούτο κάμνεις το καθημερινά.

Μόνο που το πρωί τούτο, εχαλάρωσες την κκελλούα σου τζιαι μέσα στον ύπνο σου, εχαμογέλασες. Το πρώτο σου χαμόγελο. Η τουλάχιστον, το πρώτο σου χαμόγελο, που είδα. Μπορεί να εν τζιαι το πρώτο χαμόγελο που πραγματικά είδα, σε ούλλη μου την ζωή. Τα παραπάνω χαμόγελα που θωρώ καθημερινά, εσυνήθισα τα, πολλά αγνοώ τα. Τούτο ήταν το πρώτο χαμόγελο που είδα.

Άνοιξες το στοματούι σου, ξιδόντισσα, τζιαι άπλωσες τα σιειλούθκια σου που την μια πλευρά του προσώπου σου στην άλλη, κάμνωντας τα μαουλούθκια σου, θκυό κκεραζούθκια κότσιηνα. Εμισοάνοιξες τα μματούθκια σου, εδίπλωσες τα πόθκια σου, τζιαι για μερικά δευτερόλεπτα έμεινες έτσι. Χαμογελώντας, με ανοιχτό το στόμα, να αιωρείσαι, να πετάς στην ευτυχία. Το πιο ευτυχισμένο πλάσμα στην γη.

Εν ξέρω τι εθώρες στον ύπνο σου τζείνη την ώρα. Αγκαλιές, βυζιά με γάλα, μυρωθκιές τζιαι χρώματα καινούργια. Εθώρες το τζιαι αντιδρούσες με τον πιο όμορφο τρόπο που υπάρχει. Το χαμόγελο. Το μοναδικό πράμα που εν σου μαθαίνει κανένας να κάμνεις. Που το κάμνεις επειδή γεμώνεις με ένα συναίσθημα, ένα σύννεφο χαράς τζιαι ικανοποίησης, που ξεκινά που το στήθος σου τζιαι καταλήγει να απλωθεί στο στόμα σου τζιαι να σβήσει γλυκά πάνω στα μματόκλαδα σου.

Το ένστικτο της ευτυχίας, της ηρεμίας. Τζιαι είδα σε, τζιαι ένιωσα τζιαι εγώ ευτυχισμένος, ήρεμος. Τζιαι εσηκώθηκα που το κρεβάτι τζιαι ήθελα να φκώ στους δρόμους να φωνάζω ότι εχαμογέλασες τζιαι ότι είδα σε. Είπα το της μάμας, τζιαι εχαμογέλασε τζιαι τζείνη.

Τζιαι έκατσα με την φωτογραφική, όπως τον χαντό, τζιαι επερίμενα σε να ξαναχαμογελάσεις. Για να σε δώ, τζιαι να παγιδέψω την στιγμή σε μια καρτού, σε ένα κομμάτι κόλλα, σε μια οθόνη. Εν τα εκατάφερα όμως. Την εικόνα επαγίδεψα την, η στιγμή εφυλάκτηκε μες την ψυσιή μου τζιαι εννα μείνει τζιαμέ ώσπου υπάρχω τζιαι εγώ. Εν κομμάτι του αέρα, του κόσμου, του ουρανού. Τούτα τα πράματα αιωρούνται τζιαι τζοιμούνται πάνω στα μάθκια μας, μέσα στην καρδιά μας. Εν παγιδεύκουνται σε φωτογραφικές.

Εθύμησες μου σήμερα, ότι η ευτυχία γεννιέται μαζί μας. Εν φωθκιά μες το στομάσιη μας τζιαι πολεμά να φκεί πάνω. Γεννιούμαστε τζιαι αρκέφκουμε να χαμογελούμε. Μεγαλώνουμε, τζιαι μαθαίνουμε να μεν χαμογελούμε.

Εν ήταν το πρώτο χαμόγελο που είδα στην ζωή μου. Πιθανόν, ούτε το πρώτο χαμόγελο δικό σου. Ήταν το πρώτο χαμόγελο που πραγματικά είδα, εδώ τζιαι πολλή τζιαιρό. Τζιαι εφύλαξα το μέσα μου τζιαι κουβαλώ το, που το πρωί μαζί μου.