Το Νερό.

Ο απόπατος μου έκαμνεν ένα πολλά παράξενο ήχο.

Περίπου όπως τον γέρο που του φκάλλουν τον αναπνευστήρα τζιαι προσπαθεί να ρουφήσει όσο παραπάνω οξυγόνο γίνεται για να μεν πεθάνει. Στην περίπτωση μου όμως, ο απόπατος μου έκαμνεν απόπειρες να ρουφήσει νερό που το ντεπόζιτο μου, το οποίο ήταν όφκιερο.

Μετά που εξεπέρασα το σοκ του ότι, τα απορρίμματα του οργανισμού μου θα εμινήσκαν μέσα στην λεκάνη, ώσπου να ξαναγεμώσει το ντεπόζιτο, αρκέψαν να περνούν που το νου μου τα υπόλοιπα προβλήματα που προέκυψαν μετά την απότομη ανακάλυψή μου.

Πώς θα λουθώ πόψε;

Πώς θα νιφτώ αύριο το πρωί τζιαι να πλύννω τα δόντια μου;

Αν μου ξαναέρτει η ανάγκη μου, να πάω στο λασάνι της γειτόνισσας, χάλουππα – χάλουππα τζιαι να κάτσω πάνω που καμιά τριανταφυλλιά;

Τη βούρνα μου που εξισιείλησε, πως θα την καθαρίσω;

Εγέμωσα που λέτε θκύο μπουκκάλες νερό που τον ψήχτη, τζιαι έβρασα τες στον βραστήρα. Έκαμα μπάνιο όπως τον πρόσφυγα, με το μπρίκκι τζιαι τη σίκλα.

Το καλό εν ότι, το ντεπόζιτο εν άρκησε να γεμώσει τζιαι ως το άλλο πρωί είχα νερό να ικανοποιήσω τις ανάγκες μου.

Η Κύπρος είσιεν πρόβλημα με το νερό, που τον τζιαιρό που ήμουν μιτσής. Ως τζιαι η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, άμα έπιννα νερό που το λάστιχο, εβούραν με, με τη βίτσα επειδή εκαταλίουσα το νερό τζιαι είσιεν να λείψει.

Η γιαγιά μου, είσιεν υπόψην της το πρόβλημα που χρόνια πριν τζιαι επροσπάθαν, με τον τρόπο της πάντα, να το αντιμετωπίσει. Οι πολιτικοί μας, που τσαρουκλούν ένα καταραμένο λίρες κάθε μήνα, ίνταλως τζιαι εν εκάμαν τίποτε για να μεν έρτουμεν σε τούτη την κατάσταση;

Αφού που την αρκή του σιειμώνα, ήταν φανερό ότι ο καιρός εν θα μας έκαμνεν την χάρη να βρέξει. Γιατί εν ελάβαν τα μέτρα τους, να κάμουν κάτι για να μεν χρειάζεται να μετρούμε τες σταγόνες τωρά που μπαίννει καλοτζιαίρι;

Γιατί πρέπει ακόμα τζιαι σε ζητήματα τα οποία εν σημαντικά τζιαι καίρια, οι κυβερνητικοί μηχανισμοί να υπολειτουργούν τζιαι να αφήννουν τον απλό πολίτη να φκαλλει την κουφή που την τρύπα;

Όι εννα φέρουν νερό με τα τάνκερ (είμαι περίεργος ποιος εννά τα πλερώσει όμως τούτα τα τάνκερ τζιαι πόσο νερό εννα χωρέσουν), όι εννά κάμουν μονάδες αφαλάτωσης, μόνο  σωλήνα που τες Άλπεις έμεινε να μας πουν ότι εννά τραβήσουν.

Ο Αρχιεπίσκοπος, τον χαβάν του. Εννά κάμει δέηση του Θεού λαλεί, να μας βρέξει. Έσιει την έννοια σου Κύριε Χρυσόστομε ο Θεός χαρκέσε.

Τον Αύγουστο, να έρκουνται οι βουλευτές με το γυρή να μας σιονώννουν «Εβιάν» να λουννούμαστε. Έτσι πρέπει!