Ο εαυτός μας

 

Που τον τζαιρό που αρκέφκουμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο, ξεκινά μια υπόγεια προσπάθεια να μεν αποδεχτούμε τον εαυτό μας όπως είναι. Όχι απαραίτητα δημιουργικά, ποττέ δεν πρέπει να επαναπαύεσαι, όσο ζεις πρέπει να μαθαίνεις τζαι να προσπαθείς για να γίνεις κάτι καλύτερο. Εννοώ φυσιολογικά, όσον αφορά το κορμί μας τζαι το πρόσωπο μας.

Υπάρχουν πολλοί που κερδίζουν που τες ανασφάλειες που δημιουργούν στους ανθρώπους. Η βιομηχανίες γενικά φκάλλουν πολλά παραπάνω λεφτά άμα γοράζεις προϊόντα, για να κάμεις κοιλιακούς λέγκο, για να μοιάζουν τα μαλλιά σου σαν της τάδε τραουδήστριας τζαι για να φαίνουνται τα βυζιά σου συμμετρικά σαν τα πεπονούθκια.

Υπάρχουν στερεότυπα τζαι η κοινωνία ευνοεί σε άμα είσαι ψιλός, με θεληματικό πιγούνι τζαι φαρδιούς ώμους. Επίσης, φαίνεται η ζωή να εν πιο εύκολη άμα είσαι τσαχπίνα γκομενίτσα με λάγνο βλέμμα τζαι πεταχτά πίσω και μπροστά χαρακτηριστικά.

Με βάση τούτα τα στάνταρτ, ξεκινά μια που τες πιο δύσκολες αναζητήσεις της ζωής μας. Η αναζήτηση του εαυτού μας, της ταυτότητας μας τζαι εν τέλει είτε η αποδοχή είτε η απόρριψη.

Εν μια διαδικασία δύσκολη, ψυχοφθόρα τζαι ανούσια. Μεγαλώνεις τζαι πρέπει να ανέχεσαι τα πειράγματα του κόσμου για το κάθε σου χαρακτηριστικό. Όποτε αλλάσεις περιβάλλον, ανανεώνεται τζαι η προσπάθεια του περίγυρου σου να σε μειώσει.

Άμα μια ζωή βομβαρδίζεσαι με τα συγκεκριμένα στάνταρτ καταλήγεις να τα υιοθετείς τζαι να προσπαθείς να αλλάξεις τον εαυτό σου ούτος ώστε να πληροίς τζαι εσύ τες προϋποθέσεις. Την ίδια ώρα, ο υπόλοιπος κόσμος, περιπαίζει σε για να καλύψει τες δικές του ανασφάλειες. Έτσι δημιουργείτε μια συγχυσμένη κατάσταση που προωθεί λανθασμένες εικόνες τζαι βάλλει τους καθημερινούς ανθρώπους να ασχολούνται σε μεγάλο βαθμό με το πώς τους αντιλαμβάνεται ο περίγυρος τους.

Μερικοί που εμάς σε κάποια φάση της ζωής τους λαλούν, σίκκι με, αντιλαμβάνονται το παιγνίδι που παίζεται τζαι καταφέρνουν να αγαπήσουν την φύση τους όπως είναι. Βοηθά η καλή παρέα σε τούτη την περίπτωση τζαι η σωστή παιδεία. Κάποιοι άλλοι, αφιερώνουν την ζωή τους στο να αναλώνονται θκιαβάζοντας τίπς πώς να χάσουν πέντε κιλά πριν τες διακοπές τζαι πώς να φκάλουν τες τρίσιες που τες φτέρνες τους χωρίς να πονήσουν.

Τούτη η παράλογη τζαι παράδοξη κατάσταση εν προυπάρχει. Δημιουργείτε, μεταδίδετε σαν την αρρώστια. Εν γεννιόμαστε με τούτα τα κόμπλεξ, με τούτες τες προσδοκίες. Εμπήκα στην ροή της σκέψης τούτης, μετά που μια κουβέντα που είχα με την κόρη μου.

Εβλέπαμε μίκυμαους τζαι έπιασα την αγκαλιά να την πειράξω. «Είσαι μια πριγκίπισσα!», είπα. «Εν είμαι πριγκίπισσα!» απάντησε μου. «Τι είσαι καλό;». «Είμαι Ρέα» είπε μου τζαι έβαλε με στην θέση μου.