Τις προάλλες έδωκα πάνω σε ένα βίντεο του Αρχιεπισκόπου, σε μια συνέντευξη που έδωσε στο ΡΙΚ. Σε ελεύθερη μετάφραση, ο δημοσιογράφος ερώτησεν τον «Θα ψηφίζατε ποτέ αριστερό υποψήφιο;». Με βροντερή, γεμάτη σιουρκά τζαι αυτοπεποίθηση φωνή, ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου απάντησε «Μέχρι και μαύρο θα εψήφιζα αν με αντιπροσώπευε»
Δώσε χρόνο του εγκεφάλου σου να επεξεργαστεί τούτη τη κουβέντα. Μια που τες πιο γνωστές προσωπικότητες της Κύπρου, ο άνθρωπος που διαχειρίζεται την περιουσία ενός που τους πιο πλούσιους οργανισμούς του νησιού, ο υπεύθυνος του ιδρύματος που επηρεάζει τζαι κατευθύνει τη συλλογική συνείδηση μιας τεράστιας μάζας λαού εφκήκε στην κρατική τηλεόραση τζαι έκαμε ένα εντελώς ρατσιστικό τζαι κοινωνικά λάθος σχόλιο.
Δεν ετάραξε φύλλο. Δεν ασχολήθηκε κανένας. Ακόμα τζαι ο δημοσιογράφος, εχαμογέλασε ευγενικά τζαι συνέχισε με τις ερωτήσεις του. Ούτε πως ο Αρχιεπίσκοπος εμίλησε υποτιμητικά για μια ομάδα ανθρώπων με διαφορετικά χαρακτηριστικά που τον κυρίαρχο πληθυσμό της Κύπρου.
Τούτη η ανοχή που έχουμε σαν λαός αλλά τζαι τούτη η κοινωνική λογική του ότι μπορείς να χρησιμοποιήσεις την λέξη «μαύρος» σε μια πρόταση, για να παρουσιάσεις μια σύγκριση με υποτιμητικό χαρακτηρισμό δεν ενοχλεί κανένα τελικά. Πάρε για παράδειγμα την κοινωνική ρήση «Είμαι τίποτε μαύρος;» που χρησιμοποιούμε συχνά για να δείξουμε ότι μια κατάσταση αξίζει μόνο σε κατηγορία ανθρώπων που είναι υποδεέστερη που εμάς.
Ο ρατσισμός εν μες την κοινωνία, κληρονομάς τον που προηγούμενες γενιές τζαι εν τέλει καταλήγεις να τον ανέχεσαι. Ίσως παλιά να έμοιαζε ακίνδυνος, αδιάφορος. Σήμερα όμως εν επικίνδυνος τζαι καταστροφικός.
Το παράλογο εν ότι εμείς σαν κοινωνία ανεχούμαστε το τζαι πολλές φορές επικροτούμεν το. Σάννα τζαι εν είμαστε ποττέ μας πρόσφυγες τζαι μετανάστες. Παραδόξως, την ίδια στιγμή διαμαρτυρόμαστε για τα ρατσιστικά σχέδια λύσης του Κυπριακού τζαι την ρατσιστική αλλαγή στους όρους εισδοχής των πανεπιστημίων στην Ελλάδα.
Ενώ η λέξη ρατσισμός εν μες το λεξιλόγιο μας τζαι μες την ζωή μας τζαι χρησιμοποιούμε την με την κάθε ευκαιρία, ποττέ δεν εμάθαμε την πραγματική της σημασία. Ρατσισμός στην Κύπρο, εν μόνο άμα κάποιος αδικεί τους Κυπραίους, ποττέ άμα οι Κυπραίοι αδικούν κάποιον άλλο.
Τούτες οι αντιλήψεις που μας σφηνώνουν μες το μυαλό μας που τον τζαιρό που μαθαίνουμε να σκεφτούμαστε, φκαίννουν έξω σήμερα, τζαι βρίσκουν σαν αιτίες των προβλημάτων μας, τους αλλοδαπούς. Έτσι, κατά συνέπεια, δημιουργούνται παρατάξεις που στην ουσία σκοπό έχουν να δέρνουν μετανάστες τζαι πρόσφυγες. Έτσι, ο απλός κόσμος φωνάζει τζαι ξιτιμάζει τους ξένους, αντί τους πραγματικούς υπεύθυνους για την κατάντια του τόπου.
Έτσι τζαι τζείνοι που έχουν ευθύνες, έχουν το θράσος να φκαίννουν στα κανάλια τζαι να λαλούν ότι λαλούν, για τους «μαύρους».
Tags: αρχιεπισκοπος, κοινωνία, ρατσισμός