Τις προάλλες έπρεπε να στείλω ένα πακέτο στην Ελλάδα.
Αν τζιαι αποφεύγω να χρησιμοποιώ τις Κυβερνητικές υπηρεσίες, όπως ο θκίαολος το λιβάνι, αποφάσισα να τους δόκω μια ευκαιρία τζιαι να χρησιμοποιήσω τα Κυπριακά ταχυδρομεία για να κάμω την δουλεία μου.
Πάω το πρωί στο ταχυδρομείο της περιοχής μου. «Καλημέρα σας» λαλώ. Ο υπάλληλος εσήκωσε την κκελλέ του πίσω που το γραφείο, τζιαι έμεινε τζιαι εθώρε με, σιωπητός τζιαι καραμουτσιασμένος με ύφος «Παναϊα μου, μιαν εφημερίδα εν θα μας αφήκουν να θκιαβάσουμε. Αρκέψαν που το χάραμα του φού.».
Μετά που τα πρώτα 30 δευτερόλεπτα αμηχανίας, λαλώ του «Θέλω να στείλω ένα πακέτο στην Ελλάδα, σχετικά γλήορα τζιαι αν γίνετε να ξέρω αν έφτασε ή όχι τζιαι γιατί».
«Θα πλερώσεις κάτι παραπάνω» λαλεί μου «θα σου δόκω τζιαι ένα χαρτί με ένα αριθμό τζιαι εννα ξέρουμε την κατάσταση του ανα πάσα στιγμή». Να μεν τα πολυλογώ, έδωκα 25 Ευρώ τζιαι έπιασα ένα χαρτί με τον αριθμό του πακέτου μου.
Έμεινα άνεννοιας. Ώσπου ύστερα που 10 μέρες, ανακάλυψα πως το πακέτο μου, με επήε με ελαώθηκε στην Ελλάδα.
Ευτυχώς, είπα του εαυτού μου, που έχω το χαρτί με τον αριθμό. Θα πίαω στο ταχυδρομείο να μου πουν τι γίνεται θκύο ππαλλίες.
Το ταχυδρομείο της περιοχής μου είπε μου ότι εν μπορεί να με βοηθήσει τζιαι πρέπει να πιάσω στα κεντρικά. Στα κεντρικά, εμίλησα με κάποιο ο οποίος μου είπε ότι πρέπει να μιλήσω με μια άλλη κοπέλα η οποία έλειπε.
Μετά από μερικές ανεπιτυχείς προσπάθειες, εντόπισα την κοπέλα η οποία (όπως επερίμενα φυσικά) αρνήθηκε κάθε αρμοδιότητα, όσον αφορά το να με πληροφορήσει τα περί της τύχης του πακέτου μου. Ήταν αρκετά ευγενική όμως, τζιαι εσύνδεσε με, με κάποια άλλη συνάδελφο για να με βοηθήσει.
Η άλλη συνάδελφος, εθύμωσε που οι υπόλοιποι εν τα εκαταφέραν να με εξυπηρετήσουν τζιαι έδωκε μου το τηλέφωνο του υπουργείου συγκοινωνιών για να έβρω κάποιον που να εν αρμόδιος.
Στο υπουργείο, εμεταφέραν με που τηλέφωνο, σε τηλέφωνο 4 φορές. Ο τελευταίος υπάλληλος, έδωσε μου ένα άλλο τηλέφωνο να πάρω, το οποίο (συμπτωματικά) εχτύπησε στο γραφείο της κοπέλας που με έστειλε στο υπουργείο ευθύς εξ αρχής.
Εκνευρισμένος, είπα της κοπέλας ότι, εβαρέθηκα να με πετάσσει ο ένας στον άλλο σαννα τζιαι είμαι μάππα του τένις τζιαι απαιτώ να με εξυπηρετήσει.
Έδωσα της το νούμερο του πακέτου. Είπε μου ότι για να μπορέσει να μου το έβρει, πρέπει να περάσω που τζιαμέ, να συμπληρώσω αίτηση για έρευνα, να την εγκρίνουν τζιαι να περιμένω τουλάχιστον 3 μήνες να μου πουν αν το ήβραν ή όχι.
Είπα της ότι τούτο εν παράλογο τζιαι απαράδεκτο. Έδωκε μου ένα άλλο τηλέφωνο για να κάμω το παράπονο μου γιατί τζείνη εν ήταν η αρμόδια.
Τελικά στην κυβέρνηση μας, κανένας έννεν αρμόδιος για τίποτε.