Μόλις άκουσα ότι η βουλή των αντιπροσώπων απέρριψε το νομοσχέδιο για τις περικοπές που τες καταθέσεις, κάτι μέσα μου εχάρηκε. Εν εκατάλαβα τι ακριβώς. Μπορεί να εν το κομμάτι του εαυτού μου που ακόμα εν κολλημένο στες εθνικόφρονες αξίες που μας επλυννήσκαν τα μυαλά μας κάθε μέρα στο σχολείο. Δεν είναι ειλικρινής χαρά όμως.
Νώθω, ένα θκιαολούι να κάθετε πάνω στο αριστερό μου ζιηνίσιη τζαι πελεκά με να καταλάβω ότι απλά έτυχε στην προκειμένη περίπτωση, τα συμφέροντα των ασυγχόμπατων των πολιτικών μας, να συμπίπτουν με τα συμφέροντα τα δικά μας.
Εν τζαι εν ακριβώς για το συμφέρον μας το ότι απορρίψαν την πρόταση. Καμιά πρόταση τούτη τη στιγμή έννεν για το συμφέρον μας. Ότι τζαι να γίνει, πάλε εμείς εννα πλερώσουμε την νύφφη είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο.
Οι δανειστές, εν χάννουν τα λεφτά τους. Ο μπούκκης εν παίζει για να χάσει. Τα ρυάλλια που χρωστούμε, εννα παν τζαμέ που πρέπει να παν, βρέξει σιονήσει. Τζαι μαντέψετε πόθθεν εννα τα συνάξουν.
Όπως πάντα, φέρνουν μας στην άκρα του γκρεμμού τζαι μετά διούν μας επιλογές. Όπως τον κάττο που παίρνει την κάττα πας το κρόδωμα τζαι στριμώχνει την, για να του κάτσει, ή να ππέσει που το δώμα κάτω.
Η πικρή αλήθκεια, εν ότι τούτη ούλλη η κατάσταση, έννεν η ιστορία του Δαβίδ τζαι του Γολιάθ. Θέλω να το δώ έτσι, ήτουν να έχω τζαι κάτι να περιφανέυκουμαι τζαι να λαλώ της κόρης μου.
Τούτη ούλλη η ιστορία, εν το αποτέλεσμα της χρόνιας αχαπαροσύνης, ανικανότητας, ερασιτεχνισμού, εγκληματικής αδιαφορίας τζαι η αλαζονείας των πολιτικών μας,. Οι τραπεζίτες επαίζαν κουμάρι, η κεντρική τράπεζα έπαιζε τους φκιολί τζαι η κυβέρνηση έπαιζε τα σιείλη της. Τζαι εμείς τα αρνιά ασχολούμαστε με το ποιος εννα πρωτοπάει στην Αθήνα τωρά που έσιει κρίση τζαι εφτηνίσαν τα πουζούκκια.
Ήρταμε στο σήμερα που θέλουμε ένα εξωφρενικό ποσό για να γλυτώσουμε ένα σύστημα το οποίο αποδεδειγμένα απέτυχε. Ένα ποσό, το οποίο εννα συσσωρευθεί που τον κόσμο που λλία έσιει να κάμει με την ιστορία τούτη με μεθόδους τες οποίες ως πριν κάποιες μέρες εγγυούνταν μας ότι εν ηλίθιες τζαι ανυπόστατες.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Μετά τζαι που τούτο, επαναεπιβεβαιώθηκε ότι είμαστε σκλάβοι σε ένα σύστημα το οποίο δεν δουλέφκει για να προστατέψει εμάς, αλλά τζείνους που βαστούν ρυάλλια. Δεν είναι θέμα πατριωτισμού. Η επιλογές μας βασικά, έννεν αν θα πούμε ναι ή αν θα πούμε όχι στο μνημόνιο. Η πραγματικότητα είναι ότι έχουμε να θκιαλέξουμε, ποιος εννα μας ρουφά τη ζωή τα επόμενα χρόνια. Οι Ρώσσοι οξά οι Γερμανοί;