Το τσιγάρο εξεκίνησα το δειλά, δειλά όπως σχεδόν ούλλοι, τον τζιαιρό της εφηβείας. Είτε για να το παίξω μεγάλος, είτε για να δειχτώ, είτε απλά για να δοκιμάσω επειδή ούλλοι επίνναν. Για πολλούς γενικά λόγους, νομίζω ότι εν γνωστοί σε ούλλους μας. Τζίνος που λαλεί ότι εξεκίνησε το επειδή ήθελε ή επειδή ίσιεν το ανάγκη, εν ψεύτης τζιαι εν τον εαυτό του που περιπαίζει τζιαι όι εμάς.
Όπως τζιαι να έσιη, ήμουν καπνιστής χρόνια. Για ένα διάστημα, λλίο πριν να απολυθώ τζιαι λλίο μετά, ήμουν φουγάρο. Εφκίερωνα 2 πακέττα πίσσα τζιαι νικοτίνη μες τους πνεύμονες μου κάθε μέρα.
Ανακάλυψα τα τυλιχτά σε κάποια φάση, τζιαι ελλίανα το καμπόσο. Έκοψα το έσιη 3-4 χρόνια, τζιαι κάμνω παρανομίες ανα διαστήματα, once a smoker – always a smoker.
Το θέμα εν ότι πάντα, εσέβουμουν τους άλλους που εν εκαπνίζαν. Ερώτουν πριν να ανάψω τσιγάρο, εν έμπαινα ποττέ σε κατάστημα ή οπουδήποτε αλλού με αναμμένο τσιγάρο τζιαι σίουρα αμα εκάπνιζα σε ξένο χώρο, εν τω επαράσιεζα. Δηλαδή εν εκάθουμουν στο ξένο σπίτι τζιαι να το τουμανίασω, ππούφφου-ππούφφου ρουφώντας ένα πακκέτο τσιγάρα σάννα τζιαι είμαι η Κανέλλη την ώρα που μιλά για τον Στάλιν.
Εντάξει. Δέχουμαι το ότι το τσιγάρο, εν δικαίωμα του κάθε ενός. Το κακό που κάμνει τζιαι οι γενικότερες επιπτώσεις εν γνωστές σε ούλλους μας, έννεν ανάγκη να τα ξαναλαλούμε. Έτσι ο κάθε ενήλικας που καπνίζει, κάμνει το εν γνώσει των συνεπειών τζιαι που επιλογή του.
Οι Κυπραίοι όμως εκαταντήσαμε αναίσθητοι σε τούτο το θέμα.
Στα μπάρ και στα λοιπά στέκια λόγου χάριν η κατάσταση πάει να γίνει αφόρητη. Βασικά εν μπορείς να κάμεις τζιαι πολλά για το συγκεκριμένο θέμα, εν πολλής ο κόσμος τζιαι οι παραπάνω καπνίζουν. Άμα εν τζιαι κλειστός ο χώρος, γίνεται τεκκές τζιαι σε λλίη ώρα θέλεις μάσκα οξυγόνου να επιβιώσεις.
Εν λαλώ να απαγορευτεί το κάπνισμα στα μπάρ, (αν τζιαι θα ήταν καλό να γίνει σε κάποια φάση έννεν υποχρεωμένοι ούλλοι να αναπνέουν τα καυσαέρια μας). Τουλάχιστον να γίνουν σωστοί χώροι καπνιστών τζιαι μη καπνιστών.
Ξέρω ότι πλέον αρκέψαν τζιαι υπάρχουν τούτοι οι χώροι, λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θωρώ όμως ότι εν τους λαμβάνει υπόψην κανένας. Δηλαδή ακόμα τζιαι τζίνοι που έχουν τα μπάρ και τα καφέ, εν θα κάμουν παρατήρηση του άλλου που καπνίζει σε χώρο που απαγορεύεται. Η ταπελλούα υπάρχει μόνο για την μόστρα.
Ο άλλος ο γάρος, κάθεται, θωρεί την ταπελλούα τζιαι εν τη λαμβάνει υπόψην του. Τάχα πελλός, όπως είμαστεν ούλλοι οι Κυπραίοι, με το ύφος «τώρα ρε να μεν άψω τσιάρο, όποιου εν του αρέσκει ας φύει».
Ο ιδιοκτήτης εν κάμνει κάτι για να μεν χάσει τον πελάτη, ο άλλος εν αναίσθητος που γεννησιμιού του, δηλαδή πρέπει ούλλοι να ανεχτούν τον κάθε ένα.
Τουλάχιστον, κάμετε εγκαταστάσεις εξαερισμού σωστές!
Έναν έαρκοντισιον τζιαι θκίο ανεμιστηρούθκια της παταρίας εν καθαρίζουν τον αέρα. Δηλαδή εννα περιπαιζούμαστε;
Κάμετε κάτι να καθαρίζει ο αέρας, να μεν παθαίνουμε όπως τους ασθματικούς άμα μπαίνουμε σε κλειστούς χώρους.
Εν περιττό να μιλήσω για πρόστιμα ή επιβολή του νόμου, αφού οι μπάτσοι μας εν μόνο για να δέρνουν μιτσίους πας τα πεζοδρόμια τζιαι για να βάλλουν κόντρες με τες μοτόρες. Εξάλλου προτιμώ να ελπίζω (να νομίζω καλύτερα) ότι εν χρειαζούμαστε μπάτσους για να συμπεριφερτούμε σωστά τζιαι πολιτισμένα.
Ξέρω ότι σε σοβαρές τζιαι μεγάλες εταιρείες το κάπνισμα απαγορεύεται δια ροπάλου. Τζιαι μπράβο τους. Έσιη όμως χώρους εργασίας που ακόμα εν γίνεται τίποτε. Συγκεκριμένα στον δημόσιο τομέα.
Τα υπουργεία εν τεκκέδες. Εδούλεψα τζιαι είδα τι γίνεται. Εν σάννα τζιαι εν συνταγματικό δικαίωμα των κυβερνητικών να αφταίννουν τσιάρο όπου σταθούν τζιαι όπου βρεθούν.
Το απίστευτο εν ότι θυμώνουν άμα τους πεις τζιαι τίποτε, τζιαι θυμώνουν ακόμα περισσότερο άμα το θέσης σαν θέμα στις συνελεύσεις.
Ξέρω περίπτωση συναδέλφισσας μου, που το έκαμε θέμα σε μια συνέλευση, τζιαι μόνο να την δέρουν έμεινε. Εκτός του ότι ειρωνευτήκαν τζιαι καμπόσο, ύστερα είπαν της ότι εν πολλά νέα στην δουλεία για να έσιη δικαίωμα να κάμνει παρατηρήσεις. Άκου λογική ο κόσμος!!
Τζίνο που θέλω να πω, εν ότι αφού είμαστε ττόππουζοι τζιαι γάροι τζιαι αναίσθητοι, εν γραμμένο μες το DNA μας, τζιαι εν σεβούμαστε τις προσωπικές ελευθερίες των άλλων, ας γίνει κάτι να περνούμε ούλλοι καλά.
Εντάξει, εν λαλώ να συμπεριφέρουντε τους καπνιστές σάννα τζιαι εν λεπροί τζιαι να τους κλείουν μες τες γωνίες. Αλλά έσιη κανένα που συμφωνεί ότι εν σωστό να αναπνέουν ούλλοι τον καπνό, που την στιγμή που εν καπνίζουν ούλλοι;
Εσένα αρέσκει σου να καπνίζεις, γούστο σου – καππέλο σου λεβέντη μου. Σεβάστου τον άλλο που εν του αρέσκει.
Εμένα αρέσκει μου να κλάννω ασπούμε. Πρέπει δηλαδή, όποτε έχω τον πόρτο έτοιμο να έρκουμαι στο γραφείο σου να σου τον ξαπολώ;
Μιλώ τζιαι που τες δυο πλευρές, ήμουν τζιαι καπνιστής, τωρά εν είμαι.
Νομίζω ότι κάτι πρέπει να γίνει για να κοντρολαριστεί η κατάσταση, με πρώτο πράμα να αλλάξει η νοοτροπία μας σαν άνθρωποι.
Η ελευθερία μας σταματά τζιαμέ που ξεκινά η ελευθερία του άλλου, τζιαι ο καπνός μας πρέπει να σταματά τζιαμέ που ξεκινά ο καθαρός αέρας του άλλου. Έτσι νομίζω.
Tags: αναισθησία, κάπνισμα, καπνός, τσιγάρα