Ενα χρόνο μετά

Πρίν κανένα μήνα, έπιασα ένα email που κάποια κοπελλία η οποία ήθελε να μου κάμει κάποιο είδος συνέντευξης σχετικά με το άνοιγμα της Λήδρας τζιαι τις επιπτώσεις που είσιεν στην κοινωνική ζωή του κόσμου. Αν τζιαι έν νιώθω παραπάνω αρμόδιος που τον καθένα μας, να μιλήσω για το συγκεκριμένο θέμα, υπο την ιδιότητα μου σαν σκεπτόμενος πολίτης, εδέχτηκα με χαρά.

Άμα κάποιος ζητά την γνώμη μου για κάτι, νίωθω ότι τιμά με κάποιον τρόπο (εκτός που τες έρευνες που κάμνουν που τα τηλέφωνα, τζείνες απλά εκνευρίζουν με) οπόταν νιώθω υποχρεωμένος να του την πώ. Η κοπελλία, ετοίμαζει μια μελέτη για το πτυχίο της, που ασχολείται με το συγκεκριμένο θέμα τζιαι είμαι σίουρος ότι εννα ακούσει πολλά άσχετες γνώμες περι του θέματος.

Όπως τζιαι να έσιει, εσυναντηθήκαμε σε ένα καφενείο στην παλία Λευκωσία, κοντά στην Λήδρας. Ο τζιαιρός λλίο ανοιξίατικος, ιδανικός για περίπατο τζιαι κουβέντα. Τα παλία κτήρια τζιαι το πλακόστρωτο θυμίζουν άλλες εποχές τζιαι η παλία Λευκωσία εν που τα ποιο αγαπημένα μου σημεία. Οι συνθήκες γενικά ήταν ιδανικές για να τζυλήσει όμορφα η συζήτηση.

Έχω την συνήθεια να μιλώ πολλά, ειδικά άμα εν για θέματα που έχω άποψη τζιαι ενδιαφέρουν με. Η κοπελλία, εν με εδιέκοψε σε καμία περίπτωση. Απλά άναψε το μαγνητοφωνάκι τζιαι άκουε με προσεχτικά.

Τα συναισθήματα που εξυπνήσαν μέσα μου ήταν νεκατωμένα.

Αγανάκτηση αλλά τζιαι δικαίωση. Για τους ανθρώπους που πριν να ανοίξει το οδόφραγμα, εφωνάζαν τζιαι εκινδυνολογούσαν ότι εννα μας κάμει ζημία.
Εν είδα να κλείνει κανένα κατάστημα στην Λήδρας, ούτε είδα να αυξάνουνται τα εγκλήματα στην περιοχή. Επίσης εν επρόσεξα ότι οι Ελληνοκύπριοι ψουμνίζουν μόνο που τα κατεχόμενα, επειδή εν ποιο φτηνά.

Το αντίθετο μάλιστα. Οι δρόμοι εγεμώσαν Τουρκοκύπριους που κάθουνται στα καφέ τζιαι ψουμνίζουν στα καταστήματα της ελεύθερης Κύπρου. Οι ανθρωποι ανεξαρτήτου εθνικότητας τζιαι καταγωγής, κινούνται τζιαι αλληλεπιδρούν στο ίδιο περιβάλλον, χωρίς να δημιουργείται το παραμικρό πρόβλημα.
‘Ένα χρόνο μετά, δεν υπάρχει η παραμικρή αλλαγή στην καθημερινότητα μας τζιαι ξέρετε γιατί;

Γιατί σε τελική ανάλυση, ο λόγος που πεισμόνουμε σαν τα γαούρκα τζιαι αντιδρούμε σε ότι μας προτείνουν διαφορετικό, εν επειδή τζείνη που τους συφφέρει, εκαταλάβαν ότι είμαστε ξεροτζίεφαλοι τζιαι εκμεταλλεύκουνται το.

Φκαίννουν όπως τους καραόλους αμα βρέξει τζιαι φωνάζουν, επιχηρηματολογούν, φοιτσίαζουν τον κόσμο τζιαι επιμένουν ότι κάθε προσπάθεια συμφιλίωσης τζιαι επαναπροσέγγισης εν μάταια. Αμα αποδειχτούν λάθος όμως συμπεριφέρουνται σαννα τζιαι εν εδιαφωνήσαν ποττέ με τίποτε.

Που εν τούτοι ούλλοι οι «πατριώτες» σήμερα να μας δείξουν τα προβλήματα στην ζωή μας τζιαι τες αρνητικές αλλαγές του ανοίγματος της Λήδρας;
Εν τζιαμέ που ήταν πάντα, απλά σήμερα είβραν άλλα πράματα να πιππιλούν για να φοιτσίαζουν τον κόσμο.

Η συζήτηση εκράτησε για περίπου μια ώρα.

Ετέλειωσα τον καφέ μου με την ελπίδα ότι η λύση εννα εν ανεπαίσθητη, όσο ήταν το άνοιγμα της Λήδρας.